Oton IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Irudi gehiago

Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea

1209 - 1218

Erromatarren erregea

Suabiako duke

Bizitza

Jaiotza

Brunswick, 1175 ^{(egutegi gregorianoa)}

Herrialdea

Alemania

Heriotza

Harzburg ^(en)

eta Bad Harzburg, 1218ko maiatzaren 19a (42/43 urte)

Hobiratze lekua

Brunswickeko katedrala

Heriotza modua

: disenteria

Familia

Aita

Henrike Lehoia

Ama

Matilde Ingalaterrakoa, Saxoniako dukesa

Ezkontidea(k)

Maria of Brabant ^(en)

Beatrice of Swabia ^(en)

(1212ko uztailaren 2a ^{(egutegi gregorianoa)} -

Anai-arrebak

ikusi

Gertrude of Bavaria ^(en)
Henry V, Count Palatine of the Rhine ^(en)
William of Luneburg ^(en)
Matilda of Saxony ^(en)

Leinua

House of Welf ^(en)

Hezkuntza

Hizkuntzak

alemana

Jarduerak

monarka

Sinesmenak eta ideologia

Erlijioa

kristautasuna

Oton IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa^[1] (1175 - Harzburg, Brunswick-Lüneburg, Oton IV.a Brunswickekoa ere deitua, 1218ko maiatzaren 19a) 1209 eta 1215 artean Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea izan zen. Honetaz gain, Italiako erregea (1208-1212), Erromatarren erregea (1198-1209) eta Burgundiako erregea (1908-1215) ere izan zen.

Biografia

Otonen gurasoak Henrike Lehoia, Saxonia eta Bavariako dukea, eta Matilda Ingalaterrakoa izan ziren. 1175ean jaio zen, baina sorlekua ez da ezagutzen. 1198an Guelfoek erromatarren errege izendatu zuten; gibelinoen taldeko Filipe Suabiakoa izan zuen aurkari, eta haren kontra borrokatu zen luzaroan. 1209ko urriaren 21ean, Inozentzio III.a aita santuak enperadore izendatu zuen Akisgranen, baina, trukean, Siziliako erresuma aitasantutzaren mendeko lurraldea zela onartu behar izan zuen. Hala ere, 1210ean Siziliako erresuma inbaditu zuen; orduan, aita santuak eskumikatu egin zuen, eta Filipe II.a Frantziakoari eskatu zion Oton IV.aren aurka egin zezan.

2011n, Nurembergeko Dietak Oton kargugabetu zuen, eta Frederiko Hohenstaufen hautatzea sustatu zuen; Frederiko Hohenstaufen, Frederiko II.a izango zena, Aita Santuaren alde jarri zen. Gerra zibila hasi zen, eta 1214an Filipe II.a Frantziakoaren gudarosteek Oton garaitu zuten Bouvinesko guduan. Koloniara ihes egin zuen, eta praktikan Frederiko II.aren esku utzi behar izan zuen aginpidea 2015ean.

1218an hil zen Brunswick-Lüneburgeko hauteslerriko bere lurretan. Brunswickeko katedralean hilobiratua dago.

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2014/12/4 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ Oton I.aren bidetik, EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Oton IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Aurrekoa
Henrike VI.a

Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadore
1209ko urriaren 21a–1215

Ondorengoa
Frederiko II.a

Aurrekoa
Henrike VI.a

Erromatarren erregea
1198–1209

Ondorengoa
Frederiko II.a

Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadoreak

Karolingiar Inperioa

Karlos I.a (Karlomagno) • Luis I.a • Lotario I.a • Luis II.a • Karlos II.a • Karlos III.a • Guy • Lambert • Arnulfo • Luis III.a • Berengario

Germaniako Erromatar Inperio Santua

Oton I.a • Oton II.a • Oton III.a • Henrike II.a • Konrado II.a • Henrike III.a • Henrike IV.a • Henrike V.a • Lotario II.a • Frederiko I.a • Henrike VI.a • Oton IV.a • Frederiko II.a • Henrike VII.a • Luis IV.a • Karlos IV.a • Sigismundo I.a • Frederiko III.a • Maximiliano I.a • Karlos V.a • Fernando I.a • Maximiliano II.a • Rodolfo II.a • Matias I.a • Fernando II.a • Fernando III.a • Leopoldo I.a • Josef I.a • Karlos VI.a • Karlos VII.a • Frantzisko I.a • Josef II.a • Leopoldo II.a • Frantzisko II.a

i e a Alemaniako monarkak
Ekialdeko Frankoen Erresuma (843–911)	Luis II.a • Karloman • Luis III.a • Karlos • Arnulfo • Luis IV.a
Alemaniako Erresuma (911–962)	Konrado I.a • Henrike I.a • Oton I.a
Alemaniako Erresuma Germaniako Erromatar Inperio Santuaren barnean (962–1806)	Oton I.a • Oton II.a • Oton III.a • Henrike II.a • Konrado II.a • Henrike III.a • Henrike IV.a • Henrike V.a • Lotario II.a • Konrado III.a • Frederiko I.a • Henrike VI.a • Filipe • Oton IV.a • Frederiko II.a • Konrado IV.a • Rodolfo I.a • Adolfo • Alberto I.a • Henrike VII.a • Luis IV.a • Karlos IV.a • Wentzeslao • Roberto • Sigismundo • Alberto II.a • Frederiko III.a • Maximiliano I.a • Karlos V.a • Fernando I.a • Maximiliano II.a • Rodolfo II.a • Matias • Fernando II.a • Fernando III.a • Leopoldo I.a • Josef I.a • Karlos VI.a • Karlos VII.a • Frantzisko I.a • Josef II.a • Leopoldo II.a • Frantzisko II.a
Rhingo Konfederazioa (1806–1813)	Napoleon I.a
Germaniar Konfederazioa (1815–1848)	Frantzisko I.a • Fernando I.a
Alemaniar Inperioa (1849)	Frederiko Gilen IV.a (enperadore-hautetsia)
Alemaniar Batasuna (1849–1850)	Frederiko Gilen IV.a
Germaniar Konfederazioa (1850–1866)	Frantzisko Josef I.a
Iparraldeko Alemaniar Konfederazioa (1867–1871)	Gilen I.a
Alemaniar Inperioa (1871–1918)	Gilen I.a • Frederiko III.a • Gilen II.a

Autoritate kontrola	Wikimedia proiektuak Datuak: Q151457 Multimedia: Otto IV, Holy Roman Emperor / Q151457 Identifikadoreak WorldCat VIAF: 30329150 ISNI: 0000000439589553 BNF: 122225660 (data) CANTIC: a11186999 GND: 118590774 LCCN: n92009804 NKC: jn20000701357 SUDOC: 030902827 UB: a1259449 Hiztegiak eta entziklopediak Britannica: url