Campanula cochleariifolia

Campanula cochleariifolia

Taxonomische indeling

Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:	Campanuliden
Orde:	Asterales
Familie:	Campanulaceae (Klokjesfamilie)
Geslacht:	Campanula (Klokje)

Soort

Campanula cochleariifolia
Lam. (1785)

Afbeeldingen op

Wikimedia Commons

Campanula cochleariifolia op

Wikispecies

Portaal

Biologie

Campanula cochleariifolia is een overblijvend kruid uit de klokjesfamilie (Campanulaceae). De soort is naar het echt lepelblad (Cochlearia officinalis subsp. officinalis) vernoemd, omdat de grondbladeren op elkaar lijken.

Kenmerken

De plant wordt 5-15 ( soms tot 30) cm hoog. De stengel is aan de onderzijde dicht bebladerd, meer naar boven spaarzaam bebladerd. De stengel is aan de basis behaard. De onderste bladeren zijn gesteeld en rond tot eirond, meer naar boven zittend en langwerpig tot lancetvormig.

De kleur van de bloemen varieert van lichtblauw tot blauwlila. De bloeitijd loopt van juli tot in augustus. De bloemen groeien in trosjes van twee tot zes, zijn knikkend en 10-18 mm lang.

Voorkomen

De plant is allereerst in de kalkrijke delen van de Alpen aan te treffen. Het totale verspreidingsgebied loopt van de Pyreneeën tot de Karpaten in de Balkan. Ook de Jura en het Zwarte Woud horen tot het verspreidingsgebied. De kalkminnende plant houdt van rotsige plaatsen (bijvoorbeeld tussen de los liggende rotsen aan de voeten van berghellingen), in rotsspleten, langs muren en grasvelden tot 3000 m hoogte.

Bibliografie

Xaver Finkenzeller: Alpenblumen, München 2003, ISBN 3576114823
Manfred A. Fischer: Exkursionsflora von Österreich, Stuttgart 1994, ISBN 3800134616
Oskar Angerer, Thomas Muer: Alpenpflanzen, Eugen Ulmer, ISBN 3800133741