Hangende rol

Chinese hangende rol in de Shanghai Museum.

Een hangende rol is een van de vele manieren om Chinese schilderingen en kalligrafie tentoon te stellen. Het was op deze manier mogelijk om een kunstwerk te waarderen in zijn geheel en met een publiek.[1] Het ambacht en vakmanschap om een hangende rol te maken, wordt beschouwd als een kunstvorm op zich.[2]

Hangende rollen worden voor beperkte periodes tentoongesteld en dan weer opgerold om op te slaan.[3][4] Verzamelaars kunnen de rollen verwisselen volgens het seizoen of de aangelegenheid, waardoor deze rollen vrijwel zelden permanent worden tentoongesteld.[5] De oppervlakte kan met papier of zijde worden begrensd en dient ook als versiering.[4] De compositie is normaal gesproken met de voorgrond aan de bodem en de achtergrond aan de top.[4]

Geschiedenis

In China zijn de eerste rollen oorspronkelijk ontstaan uit bamboerollen en zijden banieren.[2][6] De vroegste hangende rollen zijn gerelateerd aan en ontwikkeld uit zijden banieren.[1][2][7] Deze waren lang en hingen aan muren.[2] Zijden banieren en hangende rol schilderingen zijn teruggevonden in de graftombes bij Mawangdui en dateren terug aan de Han-dynastie (206 v.Chr. – 220 n.Chr.).[1][7] In de Tang-dynastie (618–907) waren de esthetische en structurele doelstellingen opgesteld, die nog steeds worden gebruikt in hangende rollen.[3] Tijdens de Song-dynastie (960–1279) was dit formaat perfect voor de kunst van de artiesten,[1][6] daarom ontstond er een verscheidenheid aan groottes en formaten van hangende rollen.[2]

Zie ook

  • Handrol
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c d "Technical Aspects of Painting". Geraadpleegd op 18 augustus 2011.
  2. ↑ a b c d e Sze, Mai-Mai (1957). The Tao of painting. Taylor & Francis. pp. 62-65. Geraadpleegd op 18 augustus 2011. Gearchiveerd op 3 januari 2014.
  3. ↑ a b Lee, Valerie; Gu, Xiangmei; Hou Yuan-Li (2003). "The treatment of Chinese ancestor portraits: An introduction to Chinese painting conservation techniques". Journal of the American Institute for Conservation. 42 (3). p. 463-477. Geraadpleegd op 18 augustus 2011. Gearchiveerd op 16 juni 2012.
  4. ↑ a b c "A Look at Chinese Painting". The Metropolitan Museum of Art. Geraadpleegd op 18 augustus 2011.
  5. ↑ Andrews, Julia F. (1994). Painters and politics in the People's Republic of China: 1949 - 1979. Berkeley: University of California Press. p. 232. ISBN 9780520079816.
  6. ↑ a b Dillon, Michael (1998). China: A historical and cultural dictionary. Richmond: Curzon. p. 273. ISBN 9780700704392.
  7. ↑ a b Sullivan, Michael (1984). The arts of China (3e ed.). London: University of California Press. p. 71. ISBN 9780520049185.
· · Sjabloon bewerken
Chinese schilderkunst
Componenten:kalligrafie · zegel · hangende rol · handrol
Technieken:gewassen inkt · gongbi · mogu
Genres en motieven:shan shui · bamboeschildering · vogel- en bloemschildering · Vier Edellieden · Drie Vrienden van de Winter
Canons:Vier Meesters van de Zuidelijke Song · Vier Meesters van de Yuan-dynastie · Vier Meesters van de Ming-dynastie · Zes Meesters van de vroege Qing-periode · Negen Vrienden van de Schilderkunst · Vier Monniken · Vier Meesters van Anhui · Acht Meesters van Jinling · Acht Excentriekelingen van Yangzhou
Stromingen:noordelijke landschapsstijl · blauwgroene landschapsstijl · Ma-Xia-school · Zuidelijke School · Noordelijke School · Wu-school · Zhe-school · Anhui-school · Yangzhou-school · Shanghai-school · Lingnan-school
Overige:lijst van Chinese kunstschilders