MGTOW

Men Going Their Own Way (Mannen die hun eigen weg gaan) is een levensstijl[1] van een online gemeenschap (websites en vormen van sociale media) van mannen die ideologische onthouding van contact met vrouwen beoefenen.[2][3][4][5][6] MGTOW-leden hebben gezworen om weg te blijven van vrouwen, te stoppen met daten en geen kinderen te krijgen, teneinde hun soevereiniteit, kapitaal, en vrijheid te behouden.[7] De beweging is vooral actief in Engelstalige landen zoals de Verenigde Staten, Canada, Australië en het Verenigd Koninkrijk.

Geschiedenis

Wanneer MGTOW precies is ontstaan is moeilijk aan te duiden,[8] maar het werd waarschijnlijk in de vroege jaren 2000 gecreëerd door twee mannen die online de aliassen Solaris en Ragnar gebruikten.[9] Hoewel MGTOW het meest wordt geassocieerd met Reddit online forums, zijn er ook MGTOW-video's op YouTube.[10]

Zienswijze

De gemeenschap maakt deel uit van wat breder de manosphere wordt genoemd.[11] 'Manospere' is een variatie op de term blogosfeer. Het is een heterogene groep websites, blogs en online forums die bepaalde vormen van mannelijkheid, masculinisme, onafhankelijkheid en sterke oppositie tegen feminisme promoten.[12] De manosphere omvat naast MGTOW ook de mannenrechtenbeweging, incels, pick-upartiesten en vaderrechtenbewegingen.

De beweging gebruikt de term gynocentrisme om omstandigheden te beschrijven waarvan zij zeggen dat ze vrouwen ten nadele van mannen begunstigen. Ze zijn tegen dergelijke omstandigheden. MGTOW is van mening dat er een systematisch gynocentrisch vooroordeel is tegenover mannen in familierechtszaken, gebrek aan bezorgdheid voor mannen die ten onrechte worden beschuldigd van verkrachting en gebrek aan consequenties voor hun aanklagers.

Ook zou de baanzekerheid voor mannen meestal lager zijn dan voor vrouwen, omdat mannen meestal in meer riskante, conjunctuurgevoelige bedrijfstakken zouden werken. MGTOW-leden vinden dat de kosten en risico's van een relatie met een vrouw niet opwegen tegen de baten.[13]

MGTOW zien de meeste vrouwen als hypergaam, waardoor alleen rijke mannen en mannen in topposities aantrekkelijk zouden zijn voor vrouwen. Sommige MGTOW-ers beschrijven vrouwen als manipulatief. Deze mannen kiezen steeds vaker voor hun eigen weg in de plaats van de weg die de maatschappij van ze verlangt.[14]

Er zijn verschillende 'niveaus van MGTOW'. Sommige mannen blijven bijvoorbeeld nog wel daten, anderen leven volledig celibatair. Zo is er ook diversiteit in de redenen van hun aansluiting bij MGTOW: sommige leden hebben zich aangesloten bij MGTOW uit wrok, maar anderen zijn lid geworden door moeilijke situaties die ze hebben meegemaakt. Anderen hebben het contact met hun kinderen verloren na een bittere strijd om de voogdij. Weer anderen stellen dat hun levens verwoest zijn na een echtscheiding. Enkele van deze mannen zeggen dat de kameraadschap die ze vinden in MGTOW hen ervan heeft weerhouden suïcide te plegen.[15]

MGTOW is in verband gebracht met politieke standpunten. Politiek gezien werd MGTOW afwisselend geassocieerd met libertarisme en de alt-right-subcultuur.[16]

Het Southern Poverty Law Centre in Montgomery (Alabama), Verenigde Staten heeft MGTOW erkend als een mannelijke supremacistische groep.[17]

Gelijkenissen met andere groeperingen

Mannenbeweging

MGTOW richt zich op het afzweren van relaties met vrouwen in plaats van het veranderen van de status-quo door activisme en protest, waardoor MGTOW zich onderscheidt van de in de jaren 70 ontstane mannenbeweging.

Herbivore mannen in Japan

De beweging vertoont gelijkenissen met de 'Herbivore mannen' in Japan, een term die in 2006 voor het eerst gebruikt werd door schrijfster Maki Fukasawa. De term duidt mannen aan die geen interesse tonen in het zoeken naar een vriendin en een huwelijk.

De achterliggende gedachte verschilt echter, daar bij herbivore mannen sociaal-economische omstandigheden een rol spelen, en MGTOW daarentegen als een ideologische keuze kan worden gezien.[18] Uit enquêtes van alleenstaande Japanse mannen in 2010 bleek dat 60% van de mannen in de twintig en 42% van de mannen in de leeftijd tussen 23 en 34 zichzelf als herbivoren beschouwden.[19]

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) MGTOW,about. mgtow.com. Gearchiveerd op 3 april 2019. Geraadpleegd op 27 juni 2019.
  2. (en) James McCarthy, David Sherratt, 18, is a men's rights activist who won't have casual sex in case he is falsely accused of rape. walesonline.co.uk (22 november 2015). Gearchiveerd op 8 januari 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  3. (en) Paulie Doyle, How 'Fight Club' Became the Ultimate Handbook for Men's Rights Activists. Broadly. (5 januari 2017). Gearchiveerd op 6 januari 2017. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  4. (en) This Group of Straight Men Is Swearing Off Women. vice.com (24 september 2015). Gearchiveerd op 26 januari 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  5. (en) Maxim Masculinity: One Legacy of the Divorce Revolution. ifstudies.org (18 mei 2016). Gearchiveerd op 3 januari 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  6. (en) Laura Perrins: Feminists and male supremacists have much in common – both are wrong. conservativewoman.co.uk (24 mei 2016). Gearchiveerd op 3 februari 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  7. (en) First men, now boys are ‘Going Their Own Way’. news.com.au (3 april 2017). Gearchiveerd op 9 januari 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  8. (en) The History of M.G.T.O.W. mgtow.com. Gearchiveerd op 3 juni 2021. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  9. (en) Mack Lamoureux, Inside the Group of Straight Men Who Are Swearing Off Women. vice.com (24 september 2015). Gearchiveerd op 1 april 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  10. (en) Emily Hodgkin, Are modern men becoming CELIBATE? Online movement is encouraging men to ignore women. express.co.uk (5 juli 2017). Gearchiveerd op 2 april 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  11. (en) Leader’s Suicide Brings Attention to Men’s Rights Movement. splcenter.org (1 maart 2012). Gearchiveerd op 16 februari 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  12. Lewis Wolpert, Cheryll Tickle, Alfonso Martinez Arias, Peter Lawrence, Andrew Lumsden, Elizabeth Robertson (16 augustus 2017). 13. Croissance, développement post-embryonnaire et régénération. Dunod, 569–622.
  13. Marco Visscher, Hallo aarde, hier de mannenbeweging. meervrijheid.nl (17 juni 2017bezochtdatum=3 januari 2019). Gearchiveerd op 3 januari 2019.
  14. Germen, Steeds meer mannen zeggen vrouwen vaarwel. visionair.nl (15 november 2013). Gearchiveerd op 4 januari 2019. Geraadpleegd op 3 januari 2019.
  15. Mack Lamoureux, Deze heteromannen willen niks met vrouwen te maken hebben. vice.com (28 september 2015). Gearchiveerd op 3 januari 2019. Geraadpleegd op 3 januari 2019.
  16. Kashmira Gander, Inside the world of men who've sworn never to sleep with women again. independent.co.uk (27 september 2016). Gearchiveerd op 2 februari 2019. Geraadpleegd op 3 januari 2019.
  17. (en) Male supremacy is a hateful ideology advocating for the subjugation of women. splcenter.org. Gearchiveerd op 30 januari 2019. Geraadpleegd op 2 januari 2019.
  18. Jan Willem van Poortvliet, Herbivore mannen. groene.nl (19 januari 2011). Gearchiveerd op 3 januari 2019. Geraadpleegd op 3 januari 2019.
  19. (en) Alexandra Harney, The Herbivore's Dilemma. slate.com (19 januari 2011). Geraadpleegd op 3 januari 2019.