Raymond Lallemant

Raymond Lallemant
Lallemant met een paard voor zijn Typhoon (juli 1944)
Bijnaam Cheval (‘Paard’)
Geboren 23 augustus 1919
Blicquy (Leuze-en-Hainaut)
Overleden 30 januari 2008 (88)
Land/zijde Vlag van België België
Onderdeel (Belgisch Militair Vliegwezen/Aviation Militaire Belge)

Royal Air Force (VK)

Dienstjaren 1940 - 1972
Rang Kolonel-vlieger/Colonel aviateur
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen Distinguished Flying Cross & bar
Plaquette in Chapelle-à-Oie

Raymond Lallemant, (Blicquy (Leuze-en-Hainaut), 23 augustus 1919 – 30 januari 2008[1][2]), was een Belgische militaire piloot en aas die tijdens de Tweede Wereldoorlog diende in het Belgisch Militair Vliegwezen/Aviation Militaire Belge en de Britse Royal Air Force (RAF). In de Hawker Typhoon behaalde hij 5,5 bevestigde overwinningen.

Tijdens de Duitse aanval op België in 1940 was Lallemant in opleiding tot piloot. Hij werd geëvacueerd naar Frankrijk en vervolgens naar Marokko. Daarna reisde hij met andere Belgische en Poolse piloten via Gibraltar naar Engeland waar hij op 12 juli 1940 in Liverpool arriveerde.

Hij voltooide zijn vliegopleiding aan de Frans-Belgische vliegschool in Odiham, en werd in juli 1941 als flight sergeant (sergeant-vlieger) ingedeeld bij Nr. 609 Squadron RAF op Biggin Hill. Hij behaalde verschillende luchtoverwinningen. Van juni 1943 tot januari 1944 werkte hij als testpiloot bij de Napier-fabriek in Luton, die Typhoon-motoren produceerde. Daarna werd hij overgeplaatst naar No. 197 Squadron RAF, en vervolgens naar No. 198 Squadron RAF waarmee hij werd ingezet tijdens de landingen in Normandië.

Lallemant commandeerde vanaf 1944 het Nr. 609 Squadron RAF[noot 1] dat was uitgerust met jachtbommenwerpers Hawker Typhoon uitgerust met boordkanonnen en ongeleide raketten waarmee hoofdzakelijk grondaanvallen op tanks, luchtdoelgeschut en artillerie uitvoerde (close-air-support (CAS)). Dit was een gevaarlijke taak. Lallemant vernietigde zelf 34 tanks. Op 14 september 1944 werd zijn toestel bij operaties ter voorbereiding van Operatie Market Garden geraakt boven Arnhem. Hij kon terugvliegen en maakte een buiklanding op Merville in Noord-Frankrijk. Lallemant had ernstige brandwonden en onderging verschillende operaties voordat hij nog voor het eind van de oorlog terugkeerde naar zijn squadron.

Na de oorlog

Op 15 oktober 1946 werd het Belgische Militaire Vliegwezen/Aviation Militaire Belge een zelfstandig krijgsmachtdeel, dat op 19 januari 1949 de naam Belgische Luchtmacht/Force Aérienne Belge (BLu/FAé) kreeg. Op 28 juli 1947 werd majoor-vlieger Lallemant commandant van de nieuw gevormde 161e Jachtwing/161e Wing de Chasse, uitgerust met de Spitfire Mk XIV, op Vliegbasis Florennes, die al vanaf eind 1945 door de Belgen in gebruik was.

In februari 1948 werd de eenheid omgevormd tot de 2e Jachtbommenwerperswing/2ème Wing de Chasseurs-Bombardiers.[4] De Spitfires werden in 1951 vervangen door de F-84E Thunderjet en die op hun beurt in 1955 door de F-84F Thunderstreak. Lallemant werd op 17 juni 1952 als commandant van de 2e Wing opgevolgd door Luitenant-kolonel-vlieger Albert Custers (†1997).[5][6][7] Daarna volgden verschillende plaatsingen in de Verenigde Staten, onder andere op de Air University op Maxwell AFB (Alabama) waar hij een cursus leidde. Van 1957 tot 1961 was Lallemant commandant van Vliegbasis Brustem. Zijn laatste functie voordat hij in 1973 met pensioen ging was Belgisch lid van het Militaire Comité van de NAVO.[8] Lallemant overleed op 30 januari 2008 op 89-jarige leeftijd.[9]

Bibliografie

Lallement schreef drie boeken:

  • Rendez-vous avec la chance (1962) (Nederlandse vertaling: Afspraak met het geluk (2007))
  • Rendez-vous d’un jour, D-Day, 6 juin 1944. (1975) (Afspraak voor een dag, D-Day, 6 juni 1944 (niet vertaald))
  • Rendez-vous avec le destin (2004) (Afspraak met het lot (niet vertaald))

Decoraties (selectie)

Commandeur in de Leopoldsorde / Commandeur de l'Ordre de Léopold
Commandeur in de Kroonorde/Commandeur de l’Ordre de la Couronne
Československá medaile za zásluhy, II. stupně – bronzová (Tsjechoslowaakse Medaille van Verdienst,2e klasse - brons) (CZ)
Croix de Guerre (1939-1945) (FR) met palm
Chevalier de l' Ordre National de la Legion d'Honneur (FR)
Distinguished Flying Cross (DFC) met bar (VK) [noot 2]

Zie ook

  • Lijst van Belgische Luchtazen

Bronnen, referenties en voetnoten

Bronnen
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Raymond Lallemant op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Raymond Lallemant op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • (en) Shores, C., Williams, C. (1994). Aces High. Grub Street Publishing, London, pp. 394. ISBN 18-98-697000.
  • Traces of War, L'Allemant, Raymond A. "Cheval"
  • Luchtvaartgeschiedenis.be, Raymond Lallemant – Cheval – DFC & bar
  • (fr) Musee Spitfire Florennes, R. Lallemant, “bezoek van minister Camille Gutt aan 609 Squadron gestationeerd op Duxford. Mony Van Lierde, Raymond Dopere, Roger Malengrau, André Blanco, Christian Ortmans, Monsieur Gutt, François de Spirlet en Raymond Lallemant”.
  • (fr) Ciel de Gloire, Lallemant
  • (en) ACES HIGH - Christopher Shores and Clive Williams. Grub Street Éditions. The Story of 609 Squadron - Frank H Ziegler
  • (fr) Wallens, Eric de, Volontaires de Guerre des Bon de Fus, 2 jan. 2021, Le Colonel DFC »and Bar »Raymond Lallemant est mort
  • (fr) Lallemant, R.A., Rendez-vous avec la chance, Robert Laffont, Parijs, 1962
  • (fr) Lallemant, R.A., Rendez-vous avec le destin, extraits de son livre Rendez-vous avec la chance (2004)
  • (fr) Rendez-vous d'un jour 5-6 juin 1944, Rossel, Brussel, 1975
  • (fr) D-Day 6 juin 1944, Rossel, Brussel, 1984
  • (fr) (fr) Lallemant, Raymond, Rendez-vous avec la chance. Histoire du monde.net. Gearchiveerd op 1-1-2011. Geraadpleegd op 16-03-2022.
  • (fr) La Libre Belgique, Le colonel Lallemant était un "as" de la RAF at
  • (fr) Le Courrier de l'Escaut, En mémoire de Raymond Lallemant
  • Dodenwake, 30 jan 2008, Raymond Lallemant
  • Les Vieilles Tigres, In memoriam Raymond Lallemant
Referenties
  1. ↑ (fr) Mil.be, 31 jan. 2008, Décès du colonel Raymond Lallemant
  2. ↑ « Décès du colonel Lallemant », sur le site du ministère de la Défense de la Belgique. Gearchiveerd op 5 augustus 2012. Geraadpleegd op 21 maart 2022.
  3. ↑ Gilbert Stevenot, Raymond Lallemant-As sur Typhoon. freebelgians.be. Geraadpleegd op 21 maart 2022.
  4. ↑ (fr) Florennes Airbase, 2ème Wing Tactique
  5. ↑ (nl) (fr) Les Vieilles Tigres Belgique, Nr 1, jan/feb/mrt 1997, p7, Zij, die ons verlaten hebben
  6. ↑ (nl) (fr) VTB Magazine, 39e jaargang, No.1 2018, ISSN 2466-8923, P22-23, Billy Janssens de Vaerebeke, Billy Janssens de Varebeke. EFTS (Elementary Flying Training School)
  7. ↑ (en) Nevington War Museum, Belgians in the RAF (and Squadron 219), “… In August 1940, a part of the Belgian Air Force arrived in the UK. The young Belgian future aviators were trained on modern machines and were sent to front units quickly. Albert Custers was the first of the Belgians to fly in the Coastal Command Squadrons. During a war mission, his plane crashed in the sea. Luckily the crew was rescued. The Belgians then feared to fly over the sea. Albert Custers became an instructor (in 1943), and at that time many French and Belgian volunteers had arrived in England and had to be trained again. Albert Custers could speak English and French, so he could teach many pupils. Albert Custers trained to fly a Mosquito (a British bomber, though there was a reconnassaince, fighter-bomber, and fighter/nightfighter version. He flew the nightfighter one.) His crewmate was Irish. … On 12 March he finished his tour but decided to remain with his squadron. … 11 Belgians were in Squadron 219. 5 were killed before VE Day (Victory in Europe Day). The Belgians lost around 65% losses.”
  8. ↑ Wallens, 2021
  9. ↑ (fr) Musée Spitfire - Kolonel aviateur R. Lallemant in Florennes. walloniebelgiquetourisme.be. Geraadpleegd op 28-08-2020.
  10. ↑ Traces of War
Voetnoten
  1. ↑ In Nr. 609 Squadron RAF vlogen naast Britse piloten in de loop van de oorlog ca. vijftig Belgen en piloten uit andere landen.[3]
  2. ↑ Raymond Lallemant ontving zijn eerste Distinguished Flying Cross (DFC) als Flight Lieutenant in maart 1943 en zijn tweede (de ‘bar’ (nl: ‘gesp’) ) als Squadron Leader op 18 januari 1945[10]
Bibliografische informatie