Roos (aandoening)

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Microscopisch stukje roos

Roos (Latijn: Pityriasis simplex capillitii[1]) ofwel hoofdroos is een huidaandoening waarbij dode huidcellen van de kruin loslaten. Deze dode huidcellen zijn in het hoofdhaar zichtbaar als witte schilfertjes.

Het afscheiden van dode huidcellen is een normaal verschijnsel daar de epidermis zichzelf steeds vernieuwt. Gemiddeld worden dagelijks 487.000 cellen per cm2 afgescheiden.[2] Bij roos wordt dit aantal echter enorm verhoogd, waardoor de dode huidcellen zichtbaar aanwezig zijn in het hoofdhaar.

Oorzaken

Malassezia furfur-soorten kunnen roos veroorzaken

Roos kent verschillende oorzaken, zoals blootstelling aan extreme hitte of kou. Andere oorzaken zijn:

  • Verhoogde talgproductie.[3]
  • Metabolisch bijproduct van micro-organismen (voornamelijk gisten van het geslacht Malassezia).[4][5][6][7][8]
  • Individuele gevoeligheid.

In oudere literatuur wordt ook de schimmel Malassezia furfur vaak genoemd als veroorzaker van roos.

Behandeling

Er zijn verschillende soorten shampoo op de markt waarmee roos kan worden behandeld.

Bekende stoffen die tegen roos gebruikt kunnen worden zijn:

  • Salicylzuur: om de aangetaste huidcellen te verwijderen.
  • Steenkoolteer: vertraagt de productie van huidcellen en heeft een ontstekingsremmend effect.
  • Zwavel
  • Seleensulfide

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Dandruff op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. Mosby, St. Louis. ISBN 1-4160-2999-0.
  2. ↑ Ranganathan S, Mukhopadhyay T (2010). Dandruff: the most commercially exploited skin disease. Indian J Dermatol 55 (2): 130–134. PMID 20606879.
  3. ↑ Ro BI, Dawson TL (2005). The role of sebaceous gland activity and scalp microfloral metabolism in the etiology of seborrheic dermatitis and dandruff. J. Investig. Dermatol. Symp. Proc. 10 (3): 194–7. PMID 16382662. DOI: 10.1111/j.1087-0024.2005.10104.x.
  4. ↑ Ashbee HR, Evans EG (2002). Immunology of diseases associated with Malassezia species. Clin. Microbiol. Rev. 15 (1): 21–57. PMID 11781265. PMC 118058. DOI: 10.1128/CMR.15.1.21-57.2002.
  5. ↑ Batra R, Boekhout T, Guého E, Cabañes FJ, Dawson TL, Gupta AK (2005). Malassezia Baillon, emerging clinical yeasts. FEMS Yeast Res. 5 (12): 1101–13. PMID 16084129. DOI: 10.1016/j.femsyr.2005.05.006.
  6. ↑ Dawson TL (2006). Malassezia and seborrheic dermatitis: etiology and treatment. Journal of cosmetic science 57 (2): 181–2. PMID 16758556.
  7. ↑ Gemmer CM, DeAngelis YM, Theelen B, Boekhout T, Dawson Jr TL (2002). Fast, noninvasive method for molecular detection and differentiation of Malassezia yeast species on human skin and application of the method to dandruff microbiology. J. Clin. Microbiol. 40 (9): 3350–7. PMID 12202578. PMC 130704. DOI: 10.1128/JCM.40.9.3350-3357.2002.
  8. ↑ Gupta AK, Batra R, Bluhm R, Boekhout T, Dawson TL (2004). Skin diseases associated with Malassezia species. J. Am. Acad. Dermatol. 51 (5): 785–98. PMID 15523360. DOI: 10.1016/j.jaad.2003.12.034.