Signagi (stad)

Signagi
სიღნაღი
Stad in Georgië Vlag van Georgië
Signagi (Georgië)
Signagi
Geografie
Regio Kacheti
Gemeente Signagi
Hoogte 760 m
Coördinaten 41° 37′ NB, 45° 55′ OL
Bevolking
Inwoners (2023) 1.446 [1]
Etniciteit (2014) Georgisch (97,5%)
Jezidi (1,8%)
Overige informatie
Stad sinds 1801
Tijdzone UTC+4
Website signagi.gov.ge
Signagi in Kacheti
Signagi (Kacheti)
Signagi
Foto's
Portaal  Portaalicoon   Georgië

Signagi (Georgisch: სიღნაღი) is een stad in het oosten van Georgië met 1.446 inwoners (2023). Het is het bestuurlijk centrum van de gelijknamige gemeente in de regio Kacheti. Signagi was een belangrijke marktplaats en een centrum van wijnbouw in Kacheti. Het is gesitueerd op een hoogte van 760 meter boven zeeniveau in het Gomborigebergte en kijkt uit over de Alazani-vallei die ongeveer 500 meter lager ligt.

Geschiedenis

De stadsmuur rond Signagi

De huidige stad Signagi werd in de 18e eeuw gebouwd en in 1762 liet koning Erekle II de stadsmuur bouwen.[2] Het toponiem zou afgeleid zijn van het Turkse sığınak dat een gefortificeerde plaats of schuilplaats betekent en het zou het centrum van de historische regio Kiziki geweest zijn.

Gefortificeerde stad

Een van de stadspoorten

Door de fortificaties, nodig tegen invallen van Dagestaanse volkeren, werd Signagi volgens de Baltisch-Duitse ontdekkingsreiziger Johann Anton Güldenstädt na Tbilisi en Gori de best verdedigde stad van Georgië.[4] De fortificatie bestaat uit een rondvormige ommuring van kasseien met bakstenen, kent 23 torens en 6 poorten en beslaat een gebied van 40 hectare. De meeste torens hebben twee verdiepingen en zijn voorzien van kantelen en de muren zijn onderin anderhalve meter dik en bovenin 70-80 centimeter. Volgens Güldenstädt werd de stad in 1772 door 84 Armeense prinsen verdedigd die voornamelijk buiten de veste woonden.[4]

Handelsplaats

In 1801 werd Signagi de hoofdstad van het oejezd Signagi, een van de vijf provincies van het Gouvernement Georgië dat de helft van Kacheti besloeg. Vanwege deze status kreeg Signagi stadsrechten.[5] Tijdens de Georgische anti-Russische opstand in Kacheti in 1812 werd de stad ingenomen door de opstandelingen.[6]

Signagi floreerde als marktplaats door zowel de eerdere inspanningen van koning Erekle II als de Russische heersers na 1801 en had een omvangrijke Armeense populatie waar ook de Georgische intelligentsia zich verzamelde.[7] In 1886 had de stad ruim 10.000 inwoners waarvan meer dan de helft Armeens. Daarna volgde een periode van neergang.

Sovjet-Unie

Midden februari 1921 vond in Signagi net als op andere plaatsen tegelijkertijd met de invasie van het Rode Leger in Georgië een bolsjewistische opstand plaats om de mensjewistische Democratische Republiek Georgië omver te werpen.[8] Signagi bleef na de bestuurlijke herindelingen in de Sovjet-Unie een districtscentrum. Het richtte zich op lokale economische activiteiten.

Grote Zuivering

In augustus 1937, op het hoogtepunt van de Grote Zuivering, stonden in Signagi elf mensen terecht voor contrarevolutionaire activiteiten, terrorisme, sabotage en vernieling. Onder de beklaagden bevonden zich onder meer de voormalige voorzitter van de Revolutionaire Commissie (Revkom) en de voormalige directeur van de schapenboerderij in Eldari (Kasristskali, rajon Dedoplistskaro).

Het vierdaagse publieke proces in het lokale theater trok massale aandacht met duizenden toeschouwers binenn en op het plein in het centrum van Signagi en was te horen op radio en telefoonnetwerken. Zeven van de elf verdachten kregen de doodstraf en vier werden naar de gevangenis gestuurd.[9]

Kabelbaan

Tussen 1981 en 1995 was een 4,5 kilometer lange kabelbaan actief tussen Signagi en het 500 meter lager gelegen Tsnori in de Alazani-vallei, vooral ten behoeve van de honderden fabrieksmedewerkers in Signagi en Tsnori en ambtenaren van het districtscentrum. Deze raakte tijdens de zware jaren 1990 in onbruik en werd de infrastructuur geplunderd, waarvan alleen nog de karkassen van de twee stations overeind staan.[10]

Toerisme

Na de Rozenrevolutie van 2003 maakte de nieuwe Georgische regering onder leiding van Micheil Saakasjvili de toeristische ontwikkeling in Georgië tot een speerpunt, naast de vele hervormingen. Signagi werd vanwege het toeristisch potentieel vanaf 2007 gerenoveerd en de eerste fase werd dat jaar opgeleverd.[11] In 2019 was Signagi de vijfde toeristische bestemming in het land, op vrijwel gelijke voet met de stad Koetaisi.[12]

Demografie

Begin 2023 had Signagi 1.446 inwoners,[1] een licht verlies sinds de volkstelling van 2014. Het is daarmee een van de kleinste plaatsen in Georgië met een stadsstatus.

De bevolking van Signagi bestond in 2014 vrijwel geheel uit Georgiërs (97,5%). De enige andere substantiële etnische minderheid zijn enkele tientallen Jezidi's (1,8%), een landelijk gezien relatief opvallend aantal. In 1922 kende Signagi nog een meerderheid Armeniërs.[13]

Jaar 1886 1897 1922 1939 1959 1970 1979 1989 2002[14] 2014 2020 2023
Aantal 10.604 Gedaald 8.994 Gedaald 4.192 Gestegen 4.864 Gedaald 3.752 Gedaald 3.638 Gedaald 3.486 Gestegen 3.489 Gedaald 2.146 Gedaald 1.485 Gestegen 1.544 Gedaald 1.446
Verantwoording data: Bevolkingsstatistiek Georgië 1897 tot heden[15][16][13][14]

Bezienswaardigheden

Straten in Signagi
Chirsaklooster

Signagi geldt als een van de belangrijkste toeristische attracties in Georgië sinds het vanaf 2007 grondig is gerenoveerd. De stad wordt door sommigen als Italiaans aandoend omschreven, en ligt op een zeer fotogenieke groene locatie op de Gombori-bergrug, met vrij zicht over de 500 meter dieper gelegen Alazani-vallei. Signagi ligt vlakbij belangrijk Georgisch religieus erfgoed. Enkele nabijgelegen bezienswaardigheden:

  • Bodbeklooster van St Nino. Eeuwenoud pelgrimsoord. De legende gaat dat de heilige St Nino hier begraven is.[18]
  • Chirsaklooster uit de 9e eeuw in het dorp Tibaani, oorspronkelijk gesticht door een van de 13 Assyrische vaders, Stefanus.[19]

Vervoer

Signagi is als gemeentelijk bestuurscentrum vanuit drie richtingen ontsloten. De nationale route Sh40 verbindt de Iori- en Alazani-valleien over het Gomborigebergte en via Signagi. Deze en sluit in beide richtingen aan op de internationale route S5 Kacheti Highway naar Tbilisi enerzijds en Lagodechi en Goerdzjaani anderzijds. De grootste plaats in de gemeente Tsnori is verbonden met Signagi via de Sh175.

Geboren

Externe links

  • (ka) Website Signagi

Referenties

  1. ↑ a b (en) Population and Demography - Population by cities and boroughs (daba), as of 1 January. National Statistics Office of Georgia, Geostat (1 januari 2023). Geraadpleegd op 13 mei 2023.
  2. ↑ (ka) Topoarchaeologisch woordenboek van Kartli - Signagi. National Parliamentary Library of Georgia. Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  3. ↑ (hy) Tamara Vardanyan-Ayvazyan (2014). ԹԻՖԼԻՍԻ ԵՎ ՄԵՐՁԱԿԱ ԲՆԱԿԱՎԱՅՐԵՐԻ ՀԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ 5-21-ՐԴ ԴԴ. (Armenen in Tbilisi en omgeving) (pdf). Ministerie van Diaspora, Noravank, Jerevan. Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  4. ↑ a b "Armenen in Tbilisi en omgeving", Pagina 29.[3]
  5. ↑ (ru) V.N. Kaloetskov e.a. (2020). Топонимия Ближнего Зарубежья: 100 лет переименований (Toponymie van het nabije buitenland: 100 jaar hernoemen) (pdf). Русское географическое общество (Russische Geografische Vereniging), Moskou, p.145. Geraadpleegd op 15 oktober 2022.
  6. ↑ (en) Anti-Russian Demonstrations in Georgia in the First Half of the XIX Century. Georgian Foundation For Strategic and International Studies Pag.5-6 (20 mei 2020). Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  7. ↑ (ka) Signagi geschiedenis. Gemeente Signagi. Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  8. ↑ (ru) Telegram G.K. Ordzjonikidze aan de Volkscommissaris voor Nationaliteiten van de RSFSR en G.V. Tsjitsjerin over de opstand in de regio Signag-Lagodechi en de vorming van het Revolutionaire Comité van Georgië.. Electronische Bibliotheek van Historische Documenten - Federaal Historisch en Documentair Educatief Portaal (18 februari 1921). Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  9. ↑ (ru) Eerste secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij (b) van Georgië L.P. Beria - Secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Bolsjewieken I.V. Stalin over een open proces in de stad Signakh. 29 augustus 1937. Electronische Bibliotheek van Historische Documenten - Federaal Historisch en Documentair Educatief Portaal (29 augustus 1937). Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  10. ↑ (ka) სიღნაღელებს საბაგირო გზის აღდგენას ტყუილად ჰპირდებოდნენ (De mensen van Sighnaghi werd ten onrechte beloofd om de kabelbaan te herstellen). Radio Tavisupleba (RFE/RL) (3 augustus 2020). Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  11. ↑ (ka) President Saakashvili unveils renovated Sighnaghi. Saakashvili Archive (27 oktober 2007). Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  12. ↑ (en) Georgian Tourism in Figures 2019 (pdf). Georgian National Tourism Administration Pag.18 (1 december 2021). Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  13. ↑ a b (en) Ethnic composition urban Georgia 1922. Population Statistics Eastern Europe and former USSR. Geraadpleegd op 14 augustus 2022.
  14. ↑ a b Bij de volkstelling van 2014 werd een onverklaarbaar gat ten opzichte van de data van het nationaal statistisch bureau Geostat gevonden. Uit VN begeleid onderzoek is gebleken dat de volkstelling van 2002 ongeveer 8-9 procent te hoog was. Zie [17], "1. Introduction", Pagina 1.
  15. ↑ (en) Population cities & towns of Georgia. Population Statistics Eastern Europe and former USSR. Geraadpleegd op 25 juli 2022.
  16. ↑ (ru) Georgian population. Ethno Kavkaz. Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  17. ↑ (en) Population Dynamics in Georgia - An Overview Based on the 2014 General Population Census Data (pdf). National Statistics Office of Georgia, Geostat (29 november 2017). Geraadpleegd op 1 januari 2022.
  18. ↑ (en) Bodbe Monastery. Georgian Travel Guide. Geraadpleegd op 14 augustus 2022.
  19. ↑ (en) Khirsa Monastery. Georgian Travel Guide. Geraadpleegd op 14 augustus 2022.
Mediabestanden
Zie de categorie Sighnaghi van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.