16 Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej

Ten artykuł dotyczy 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej. Zobacz też: 16 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 16.
16 Pułk Piechoty
57 pułk Ziemi Tarnowskiej
Ilustracja
Odznaka Pułku
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

Ziemi Tarnowskiej[a]

Tradycje
Święto

28 maja

Rodowód

57 Pułk Ziemi Tarnowskiej

Dowódcy
Ostatni

ppłk Rudolf Matuszek

Działania zbrojne
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-czechosłowacka
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Łysowem (6 VIII 1920)
kampania wrześniowa
bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939)
Organizacja
Dyslokacja

Tarnów

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

6 Dywizja Piechoty

Multimedia w Wikimedia Commons

16 Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej (16 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 walczył w składzie 6 Dywizji Piechoty (Grupa Operacyjna „Bielsko”, Armia „Kraków”).

Formowanie i zmiany organizacyjne

13 listopada 1918 roku z frontu włoskiego wróciło do Tarnowa 28 oficerów i 200 szeregowych – Polaków – żołnierzy cesarskiego i królewskiego 57 pułku piechoty pod dowództwem kapitana Bolesława Menderera. W Tarnowie znajdował się także batalion zapasowy c. i k. 57 pp[1]. Początkowo oddział nosił nazwę „57 pułk ziemi tarnowskiej”. W styczniu 1919 roku został przemianowany na „13 pułk ziemi tarnowskiej”, by w lutym otrzymać ostateczną nazwę „16 pułk piechoty”[2][3].

15 grudnia 1918 roku III batalion pod dowództwem kapitana Andrzeja Jana Waisa został skierowany na front ukraiński do Małopolski Wschodniej. Pod koniec grudnia został zorganizowany I batalion, a na początku lutego 1919 roku II batalion i sztab pułku. Duże zasługi przy organizacji oddziału położył porucznik Jan Palewski, adiutant pułku[2].

W 1919 roku wszedł w skład XI Brygady Piechoty należącej do 6 Dywizji Piechoty. W grudniu 1919 batalion zapasowy pułku stacjonował w Tarnowie[4].

W czasie, gdy I i III bataliony walczyły w Małopolsce Wschodniej, pozostała część pułku została skoncentrowana w Cieszynie. Tu organizowano kolejne pododdziały, które wzięły udział w walkach na froncie czeskim przy obsadzaniu linii demarkacyjnej. Między innymi w rejonie Skoczowa większy bój stoczyła 4. kompania pod dowództwem porucznika Stanisława Hojnowskiego[5].

 Osobne artykuły: Wojna polsko-czechosłowacka i Front Południowo-Zachodni (II RP).
Obsada personalna pułku w 1920[6]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowódca pułku mjr Henryk Więckowski (do 20 IX)
kpt. Tadeusz Muszyński (20–29 IX)
ppłk Marian Steczkowski
I adiutant ppor./kpt. Jan Mikułowski
II adiutant ppor. Leon Jasiewicz
Dowódca taborów por. Andrzej Baran
Lekarz kpt. lek. Chaim Wassenberger
Oficer broni ppor. Mieczysław Lubczyński († 6IX)
Oficer gazowy ppor. Władysław Kurecki
Oficer prowiantowy ppor. prow. Tadeusz Fijałek
Oficer wywiadowczy por. Zygmunt Piękoś
Oficer łączności ppor. Adolf Prosołowicz
Dowódca I batalionu mjr Tadeusz/Gustaw Łubieński
Adiutant ppor. Stanisław Jachowicz
Lekarz ppor. lek. Józef Grot
Oficer prowiantowy ppor. prow. Józef Partyka
Dowódca 1 kompanii kpt. Stanisław Homolacz vel Homolacs
Dowódca plutonu ppor. Józef Chlebuś
Dowódca 2 kompanii ppor. Marian Drzewicki
ppor. Józef Chlebuś
Dowódca plutonu ppor. Jan Lacheta
Dowódca 3 kompanii por. Marian Kwiatkowski
Dowódca plutonu ppor. Stanisław Stopiński
Dowódca 4 kompanii ppor. Czesław Jentys
Dowódca 1 kompanii km por. Tadeusz Klimecki
Dowódca plutonu ppor. Stanisław Stańczyk
Dowódca plutonu ppor. Paweł Wojna
Dowódca plutonu chor. Stanisław Kras (szpital)
Dowódca II batalionu kpt. Tadeusz Muszyński
Adiutant ppor. Zygmunt Czapliński
Oficer prowiantowy ppor. prow. Józef Dziekan
Oficer kasowy ppor. rach. Wojciech Dziurawiec
Dowódca 5 kompanii por. Marian Popiel
Dowódca plutonu por. Stanisław Gajoch
Dowódca 6 kompanii por. Antoni Śnieżek (†6IX)
Dowódca plutonu por. Stanisław Jasiński
Dowódca plutonu ppor. Stanisław Izworski
Dowódca 7 kompanii ppor. Henryk Nosek
Dowódca 8 kompanii por. Bronisław Layer
Dowódca plutonu ppor. Władysław Seremet
Dowódca plutonu ppor. Tędziagolski?
Dowódca 2 kompanii km ppor. Tadeusz Borawski
Dowódca III batalionu por. Stanisław Hojnowski
kpt. Bronisław Layer (do pocz. IX)
kpt. Stanisław Hojnowski
por. Józef Michał Perzyński (25.07.1920 – 23.08.1920)
Adiutant por, Karol Liferant
Lekarz por. lek. Jerzy Bresler
Oficer prowiantowy ppor. prow. Józef Jonak
Oficer kasowy urz. wojsk. IX r. Mieczysław Gawin
Dowódca 9 kompanii ppor. Piotr Orłowski († 6 IX)
Dowódca plutonu ppor. Wojciech Gorczyca
Dowódca 10 kompanii por. Roman Safir († 6 IX)
ppor. Ignacy Zbroja († 6 IX)
Dowódca 11 kompanii por. Józef Michał Perzyński
Dowódca plutonu ppor. Andrzej Seredyński
Dowódca 12 kompanii ppor. Stanisław Furmankiewicz
Dowódca plutonu ppor. Karol Pieniążek
Dowódca 3 kompanii km ppor. Gustaw Pachowicz
Dowódca plutonu ppor. Jan Wrona
Dowódca kompanii technicznej ppor. Roman Jeż
Dowódca plutonu ppor. Kazimierz Jurek
Dowódca 4 kompanii km por. Emil Adler
Dowódca plutonu ppor. Michał Pilch
Oficer pułku (dowódca kompanii) por. Jan Leśniak
Oficer pułku por. Stanisław Sieszko († 6 IX)
Oficer pułku por. Witold Zubkowski
Oficer pułku ppor. Stanisław Weissblat

Mapy walk pułku

Kawalerowie Virtuti Militari

Order Virtuti Militari
Order Virtuti Militari
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę 1918–1920[7]
kpt. Marceli Bernacki ppor. Czesław Jentys por. Stanisław Kempski[b]
kpt. Tadeusz Klimecki chor. Stanisław Kras kpt. Bronisław Layer
plut. Tadeusz Łysiak kpt. Tadeusz Muszyński por. Tadeusz Tabkowski
kpr. Ludwik Wróbel

Pułk w okresie pokoju

8 grudnia 1920 roku pułk przybył do Starokonstantynowa, a następnie pomaszerował do Jeziernej, gdzie 14 grudnia załadował się na transport kolejowy i trzy dni później przybył do swojego stałego garnizonu w Tarnowie[9]. Po przejściu z organizacji wojennej na organizację pokojową 16 pp pozostał w składzie 6 Dywizji Piechoty, która była rozlokowana na terenie Okręgu Korpusu Nr V[10].

19 maja 1927 roku minister spraw wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 28 maja, jako datę święta pułkowego[11]. Pułk obchodził swoje święto w rocznicę zwycięskiego boju stoczonego w 1920 roku pod Murową[9].

Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 18 pułk piechoty zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów oraz 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych[12]. Po wprowadzeniu nowej organizacji piechoty na stopie pokojowej, pułk szkolił rekrutów dla potrzeb batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza[13]. W pułku zorganizowano też specjalną kompanię dla opóźnionych, która szkoliła rekrutów dla potrzeb całego DOK. Żołnierze ci wcześniej z różnych przyczyn opóźnili swoje stawiennictwo w macierzystej jednostce[14].

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[15][c]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowództwo, kwatermistrzostwo i pododdziały specjalne
dowódca pułku ppłk Rudolf Matuszek
I zastępca dowódcy ppłk Stanisław Witold Kwapniewski
adiutant kpt. Józef Jan Mikuła
starszy lekarz mjr dr Stanisław Kazimierz Rumian
młodszy lekarz vacat
oficer placu Tarnów p.o. kpt. adm. (piech.) Roman Stelmach*[d]
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) ppłk Henryk II Nowak
oficer mobilizacyjny kpt. Józef Ludwik Kałamarz
zastępca oficera mobilizacyjnego kpt. Franciszek Karol Łopatkiewicz
oficer administracyjno-materiałowy kpt. Stanisław Fryzel
oficer gospodarczy kpt. int. Zbigniew Kazimierz Adwent
oficer żywnościowy chor. Franciszek Ksawery Furman
oficer taborowy[e] por. tab. Bolesław Apolinary Ślósarczyk
kapelmistrz vacat
dowódca plutonu łączności kpt. Józef Cioch
dowódca plutonu pionierów por. Józef Marian Antoni Klich
dowódca plutonu artylerii piechoty p.o. por. Wacław Łyczkowski
dowódca plutonu ppanc. por. Józef Urbaniak
dowódca oddziału zwiadu ppor. Franciszek Ksawery Synkiewicz
I batalion
dowódca batalionu mjr Piotr Teodor Ryba
dowódca 1 kompanii kpt. Koman Tomasz Szydłowski
dowódca plutonu por. Franciszek Kaczmarczyk
dowódca 2 kompanii kpt. Władysław Antoni Środulski
dowódca plutonu ppor. Zbigniew Stanisław Gołębiowski
dowódca 3 kompanii kpt. Czesław Julian Puka
dowódca plutonu ppor. Zbigniew Michał Dziubek
dowódca plutonu chor. Józef Gawęda
dowódca 1 kompanii km por. Stanisław Staszałek
dowódca plutonu ppor. Marian Franciszek Nakielny
II batalion
dowódca batalionu mjr Stefan Rachwał
dowódca 4 kompanii kpt. Hipolit Liebel
dowódca plutonu ppor. Mariusz Jan Andrzej Kwiatkowski
dowódca plutonu ppor. Mieczysław Jan Stroczyński
dowódca plutonu ppor. Marian Zieliński
dowódca 5 kompanii por. Tadeusz Józef Jędrzejowski
dowódca plutonu por. Walenty Szytuła
dowódca 6 kompanii kpt. Antoni Raczykowski
dowódca plutonu ppor. Józef Juliusz Danylewicz
dowódca 2 kompanii km kpt. Alfred Mikee
dowódca plutonu por. Eugeniusz Karol Kotarski
dowódca plutonu ppor. Bronisław Ostrowski
III batalion
dowódca batalionu ppłk Józef Feliks Kutyba
dowódca 7 kompanii kpt. Mieczysław Jerzy Karczmarczyk
dowódca plutonu ppor. Tadeusz Adam Wolny
dowódca 8 kompanii por. Stanisław Józef Marian Franciszek Mostek
dowódca plutonu ppor. Jerzy Jan Stanisław Lis
dowódca 9 kompanii por. Mieczysław Ludwik Łuczko
dowódca plutonu ppor. Józef Piotr Windisch
dowódca 3 kompanii km kpt. Tadeusz Marian Adam Paszkot
dowódca plutonu por. Władysław Franciszek Różański
na kursie kpt. Marian Błażej Witkowski
na kursie por. Adam Stanisław Krajewski
16 kompania wartownicza „Kłaj”
dowódca kpt. adm. (piech.) Mikołaj Pietrasz
zastępca dowódcy chor. Roman Ariet
16 obwód przysposobienia wojskowego „Tarnów”
kmdt obwodowy PW kpt. adm. (piech.) Stanisław Ryczek
kmdt powiatowy PW Tarnów kpt. adm. (piech.) Roman Stelmach (*)
kmdt powiatowy PW Dąbrowa Tarnowska por. kontr. art. Jerzy Minnicki
kmdt powiatowy PW Dębica ppor. kontr. kaw. Aleksander Iwaszkiewicz
kmdt powiatowy PW Mielec por. kontr. piech. Władysław Jan Nędzowski
kmdt powiatowy PW Brzesko ppor. kontr. piech. Józef Franciszek Kwiecień

Pułk w kampanii wrześniowej

Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939[18]
Stanowisko etatowe Stopień, imię i nazwisko Uwagi
Dowództwo
dowódca pułku ppłk Rudolf Matuszek
I adiutant kpt. Józef Mikuła
II adiutant ppor. rez. Józef Insler
oficer informacyjny por. Tadeusz Jędrzejowski
oficer łączności kpt. Józef Cioch
kwatermistrz kpt. Czesław Puka
oficer płatnik por. Albert Kryszczuk
oficer żywnościowy chor. Franciszek Furman
naczelny lekarz por. dr Stanisław Grochmal
kapelan ks. kap. rez. Mikołaj Drab
ks. Leopold Krawczyk
dowódca kompanii gospodarczej NN
I batalion
dowódca I batalionu mjr Piotr Ryba
adiutant 1 batalionu por. rez. Tarnowski
dowódca 1 kompanii strzeleckiej kpt. Roman Szydłowski
dowódca 2 kompanii strzeleckiej por. Wańtuch
dowódca 3 kompanii strzeleckiej ppor. Józef Windisch
dowódca 1 kompanii cekaemów por. Stanisław Staszałek
II batalion
dowódca II batalionu kpt. Alfred Mikee
adiutant II batalionu NN
dowódca 4 kompanii strzeleckiej kpt. Władysław Środulski
dowódca 5 kompanii strzeleckiej por. Józef Oleś
dowódca 6 kompanii strzeleckiej kpt. Antoni Raczykowski
dowódca 2 kompanii ckm por. Walenty Szypuła
III batalion
dowódca III batalionu kpt. Hipolit Liebel
adiutant III batalionu por. Henryk Sękowski
dowódca 7 kompanii strzeleckiej por. rez. Józef Klimek
dowódca 8 kompanii strzeleckiej por. Adam Krajewski
dowódca 9 kompanii strzeleckiej por. Stanisław Mostek
dowódca 3 kompanii ckm por. Eugeniusz Kotarski
Pododdziały specjalne
dowódca kompanii zwiadowczej ppor. Franciszek Synkiewicz
dowódca kompanii przeciwpancernej por. Józef Urbaniak
dowódca plutonu artylerii piechoty por. art. Jan Tomaszewski[f] †IX 1939 Tarnów[20]
dowódca plutonu pionierów por. Józef Klich
dowódca plutonu przeciwgazowego por. Mieczysław Łuczko
dowódca plutonu łączności st. sierż. Jan Grzyb
dowódca IV batalionu mjr Stefan Rachwał
dowódca kompanii wartowniczej „Kłaj” por. Feliks Fidziński
Pozostałe osoby funkcyjne
dowódca plutonu ckm pchor. / ppor. piech. Mieczysław Rabczak[21] 2 IX 1939 niemiecka niewola

Mapy walk pułku

  • w składzie 6DP
    w składzie 6DP

Symbole pułkowe

Sztandar 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej (strona prawa)
Sztandar 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej (strona lewa)
 Osobny artykuł: Polskie sztandary wojskowe.
Sztandar

15 maja 1925 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Stanisław Wojciechowski zatwierdził wzór lewej strony płachty chorągwi 16 pułku piechoty[22]. 29 maja 1927 roku w Tarnowie Prezydent RP Ignacy Mościcki wręczył pułkowi chorągiew ufundowaną przez obywateli ziemi tarnowskiej[9].

Od 28 stycznia 1938 roku chorągiew pułkowa zaczęła być oficjalnie nazywana sztandarem[23]. Obecnie sztandar znajduje się w Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie[24].

Odznaka pamiątkowa

23 sierpnia 1930 roku minister spraw wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 16 pułku piechoty[25]. Odznaka o wymiarach 38 × 38 mm ma kształt krzyża kawalerskiego, którego ramiona pokryte białą emalią ze złotymi krawędziami. Pośrodku krzyża umieszczona tarcza herbowa Tarnowa z gwiazdą i półksiężycem koloru złotego na tle niebieskiej emalii. Na ramionach krzyża wpisano numer „16” i nazwy pól bitewnych z 1920 roku „DAWIDÓW”, „KRASNE” i „MUROWA”. Czteroczęściowa – oficerska, wykonana w srebrze. Na rewersie próba srebra, imiennik grawera WG oraz numer. Autorem projektu był Jan Małeta. Wykonawcą był Wiktor Gontarczyk z Warszawy[26].

Żołnierze pułku

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 16 Pułku Piechoty Ziemi Tarnowskiej.
Dowódcy pułku[g]
  • mjr Maksymilian Hoborski (14 XI – 5 XII 1918)
  • ppłk Aleksander Boruszczak (5 XII 1918 – 29 III 1919)
  • płk Kazimierz Piotrkowski (29 III – 25 V 1919)
  • ppłk Zdzisław Załuski (25 V – 15 X 1919)
  • ppłk Wiktor Rustocki (15 X 1919 – 4 I 1920)
  • mjr Jan Łuszczki[h] (14–27 I 1920)
  • mjr Karol Weiss de Helmenau (27 I – 31 VII 1920)
  • por. Tadeusz Klimecki (31 VII – 4 VIII 1920)
  • por. Stanisław Piotr Hojnowski (4 – 12 VIII 1920)
  • mjr Henryk Więckowski (12 VIII – 20 IX 1920)
  • kpt. Tadeusz Muszyński (20–29 IX 1920)
  • ppłk Marian Steczkowski (od 29 IX 1920)
  • ppłk / płk piech. Karol Weiss de Helmenau (1923 → 19 II 1924 → dowódca 72 pp)
  • ppłk / płk piech. Jan Prymus (19 II 1924 – X 1926)
  • płk piech. Władysław Dragat (X 1926 – 21 I 1930 → dowódca piechoty dywizyjnej 22 DP Gór.)
  • płk dypl. Aleksander Zygmunt Myszkowski (21 I 1930 – 23 X 1931 → dowódca piechoty dywizyjnej 7 DP)
  • ppłk / płk dypl. piech. Stefan Broniowski (23 X 1931 – XII 1935 → GISZ)
  • ppłk piech. Stefan Leukos-Kowalski (1936–1939)
  • ppłk piech. Rudolf Matuszek (1939)
Zastępcy dowódcy pułku[i]
II zastępca (kwatermistrz)
  • mjr / ppłk piech. Henryk II Nowak (VIII 1935[38] – w 1939)

Żołnierze 16 pułku piechoty – ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[39] oraz Muzeum Katyńskie[40][j][k].

Nazwisko i imię Stopień Zawód Miejsce pracy przed mobilizacją Zamordowany
Bąk Franciszek ppor. rez. nauczyciel szkoła w Mościcach Katyń
Czarnecki Stefan plut. pchor. rez. Katyń
Dańda Adam Jan ppor. rez. urzędnik Zarząd Miejski w Krakowie Katyń
Kocela Franciszek por. rez. nauczyciel Szkoła Powszechna w Łapanowie Katyń
Krudowski Jan[43] por. w st. sp. żołnierz zawodowy Katyń
Linowski Włodzimierz ppor. rez. prawnik aplikant sądowy w Kielcach Katyń
Preyer Marian ppor. rez. nauczyciel Katyń
Robak Eugeniusz ppor. rez. urzędnik Katyń
Waligóra Jan ppor. rez. kmdt JHP w Borowicach Małych Katyń
Wiśniowski Zygmunt ppor. rez. lekarz Katyń
Ziętek Wincenty por. rez. Katyń
Berbeka Bolesław ppor. rez. urzędnik Charków
Elgiet Adolf ppor. rez. urzędnik Charków
Endel Stefan por. rez. nauczyciel Charków
Kalita Józef ppor. rez. nauczyciel Charków
Piechówka Józef ppor. rez. technik kolejnictwa PKP Charków
Tarczałowicz Jan por. rez. prawnik, mgr praktyka w Brześciu Charków

Uwagi

  1. Nazwa nieoficjalna pułku nawiązująca do rodowodu jednostki.
  2. Mjr dypl. piech. Stanisław Kempski (ur. 14 marca 1892) w marcu 1939 roku był oficerem do zleceń I wiceministra spraw wojskowych. Był także odznaczy Złotym Krzyżem Zasługi[8].
  3. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[16].
  4. Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednocześnie więcej niż jedną funkcję[17].
  5. Oficer taborowy był jednocześnie dowódcą kompanii gospodarczej.
  6. Jan Tomaszewski ur. 21 września 1906. 11 marca 1935 został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 92. lokatą w korpusie oficerów artylerii[19].
  7. Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku[27].
  8. Jan Łuszczki urodził się 8 lutego 1874 roku. Był oficerem c. i k. Armii. W czerwcu 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie Odcinka Kordonowego Równo, a jego oddziałem macierzystym był 16 pp. W 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. W 1923 roku był komendantem PKU Stanisławów, a w następnym roku komendantem PKU Kamionka Strumiłowa, pozostając oficerem nadetatowym 48 pp. Z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku. W 1928 roku mieszkał we Lwowie[28][29][30][31]
  9. 13 czerwca 1922 roku Minister Spraw Wojskowych zniósł dotychczasowe stanowisko referenta wyszkolenia pułku piechoty i ustanowił etatowe stanowisko zastępcy dowódcy pułku zaszeregowanego do stopnia podpułkownika, wyznaczanego przez Ministra Spraw Wojskowych. Zakres działania zastępcy dowódcy określał dowódca pułku, przed którym był on całkowicie odpowiedzialny[32]. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.
  10. Jeśli nie zaznaczono inaczej, miejsce służby żołnierzy zawodowych przed mobilizacją podano za: Ryszard Rybka, Kamil Stepan; Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939[41].
  11. Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia?: lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940[42].

Przypisy

  1. Znamirowski 1928 ↓, s. 3.
  2. a b Znamirowski 1928 ↓, s. 5.
  3. Prugar-Ketling (red.) 1992 ↓, metryka.
  4. Odziemkowski 2010 ↓, s. 226.
  5. Znamirowski 1928 ↓, s. 10.
  6. Tuliński 2020 ↓, s. 862.
  7. Znamirowski 1928 ↓, s. 28.
  8. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 20.
  9. a b c Znamirowski 1928 ↓, s. 23.
  10. Almanach 1923 ↓, s. 50.
  11. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
  12. Jagiełło 2007 ↓, s. 63–65.
  13. Jagiełło 2007 ↓, s. 64.
  14. Jagiełło 2007 ↓, s. 67.
  15. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 566–567, 672.
  16. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  17. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
  18. Gładysz 2016 ↓, s. 64.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 4 marca 1935, s. 15.
  20. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-04-04].
  21. Mieczysław Rabczak. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.3250 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-04].
  22. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 19 z 10 czerwca 1925 roku, poz. 202.
  23. Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 listopada 1937 r. o znakach wojska i marynarki wojennej w: Dz.U. z 1938 r. nr 5, poz. 32.
  24. Satora 1990 ↓, s. 52–53.
  25. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 27 z 23 sierpnia 1930 roku, poz. 322.
  26. Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 44.
  27. Almanach 1923 ↓, s. 49.
  28. Spis oficerów 1921 ↓, s. 66, 749.
  29. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 260, 397, 1479.
  30. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 240, 341, 1334.
  31. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 893.
  32. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 24 z 13 czerwca 1922 roku, poz. 357.
  33. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 127.
  34. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  35. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
  36. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 295.
  37. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 413.
  38. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  39. Katyń – miejsca pamięci. [dostęp 2022-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-19)].
  40. Muzeum Katyńskie – Księgi Cmentarne.
  41. Rocznik oficerski 1939 ↓.
  42. Wyrwa 2015 ↓.
  43. Księgi Cmentarne – wpis 1835.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
  • Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918–1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.
  • Janusz Odziemkowski: Piechota polska w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adam”, 2010. ISBN 978-83-7072-650-8.
  • Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937–1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
  • Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
  • Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918–1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918–1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-204-3299-2.
  • Andrzej Gładysz: Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918–1939. 6 Dywizja Piechoty. Warszawa: Edipresse Polska SA, 2016. ISBN 978-83-7945-592-8.
  • Franciszek Znamirowski: Zarys historji wojennej 16-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.
  • Maciej Wyrwa: Nieodnalezione ofiary Katynia?. Lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940. Pruszków: Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, 2015. ISBN 978-83-64486-31-9.
  • p
  • d
  • e
Dywizje piechoty
Rezerwowe
dywizje piechoty
  • 33
  • 35
  • 36
  • 38
  • 39
  • 41
  • 44
  • 45
  • 48
  • 50
  • 55
  • 60
Brygady piechoty
Pułki piechoty
Rezerwowe
i ochotnicze
pułki piechoty
1939
1920
  • 101
  • 159
  • 201
  • 202
  • 205
  • 208
  • 210
  • 214
  • 213
  • 222
  • 223
  • 238
  • 240
  • 257
  • 263
  • 264
  • 362
Bataliony piechoty
Ośrodki zapasowe
  • p
  • d
  • e
Wojsko Polskie II Rzeczypospolitej
Rodowód
Naczelne władze wojskowe
Rodzaje sił zbrojnych
Formacje
Bronie
Służby
  • duszpasterska
  • geograficzna
  • intendentury
  • inżynieryjno-saperska
  • kolejowa
  • remontu
  • sprawiedliwości
  • zdrowia
  • weterynarii
  • uzbrojenia
  • lotnictwa
  • żeglugi śródlądowej
  • łączności
  • etapowa
  • jeniecka
  • poborowa
WP w 1939
Inne

Kontrola autorytatywna (oddział wojskowy):