H-dur

Znaki chromatyczne w gamie H-dur
Diagram akordu H-dur dla gitary

H-dur – gama muzyczna oparta na skali durowej, której toniką jest dźwięk h[a]. Gama H-dur zawiera dźwięki: h, cis, dis, e, fis, gis, ais. Tonacja H-dur zawiera pięć krzyżyków.

Zapis nutowy

Gama H-dur zapisana za pomocą
przygodnych znaków chromatycznych

\relative f'{ \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn b1 cis dis e fis gis ais b \cadenzaOff } \addlyrics { \small { h cis dis e fis gis ais h } }

Gama H-dur zapisana za pomocą
znaków przykluczowych

\relative f'{ \key b \major \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn b1 cis dis e fis gis ais b \cadenzaOff } \addlyrics { \small { h cis dis e fis gis ais h } }

Pokrewną jej molową tonacją paralelną jest gis-moll[1], jednoimienną molową – h-moll.

Akord

H-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (h), trzeciego (dis) i piątego (fis) stopnia gamy H-dur.

Akord H-dur

\relative c'{ \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn s1 <b dis fis> s1 \cadenzaOff }

CDEFGAHCDEFGAH

Przykłady

Znane dzieła w tonacji H-dur:

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Nazewnictwo dźwięku H jest różne w różnych krajach, co może prowadzić do nieporozumień.
    Częstotliwość Nazwa polskojęzyczna Nazwa angielskojęzyczna
    493,883 Hz H B
    466,164 Hz b Bes, B♭, B flat

    W polskojęzycznej Wikipedii stosowane są nazwy polskie.

Przypisy

  1. ↑ FranciszekF. Wesołowski FranciszekF., Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .

Linki zewnętrzne

  • B major scale. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  • B major chord. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).


  • p
  • d
  • e
Deses=C
His=C
gisis=a
heses=a
Asas
Eses
ces
Heses
H
his
Ais
fisis
Eis
cisis

W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym – molowych. Teoretycznie istniejące, ale niestosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.