Leopold Antoniewicz

Leopold Antoniewicz
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1916
Żukowiec

Data i miejsce śmierci

19 listopada 2011
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

dywizjon 304

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie) Medal Lotniczy (trzykrotnie)

Leopold Antoniewicz 22 stycznia 1916 w Żukowcu, zm. 19 listopada 2011 w Londynie) – kapitan pilot Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari.

Życiorys

W 1921 r. jego rodzina przedostała się z ZSRR do Polski i osiedliła w rejonie Augustowa. W 1929 r. przeprowadzili się do Białegostoku, gdzie zdał egzamin maturalny w Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego. Zainteresował się szybownictwem, w szkole w Pińczowie uzyskał kategorię "C" pilota szybowcowego[1].

W 1936 r. został powołany do odbycia służby zasadniczej w Wojsku Polskim. Jesienią 1937 r. rozpoczął służbę w 71 Pułku Piechoty w Zambrowie, od stycznia 1938 r. rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Lotnictwa - Grupie Technicznej w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Lwowa, po ataku ZSRR na Polskę ewakuował się do Rumunii. Dotarł do Francji, został przydzielony do bazy polskiego lotnictwa w Lyon-Bron. Po klęsce Francji przez Oran, Casablancę i Gibraltar przedostał się do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do służby w Polskich Sił Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF P-0936[2].

Od października do listopada 1941 r. brał udział w kursie teoretycznym w ośrodku wyszkolenia personelu latającego w Hucknall. Następnie został skierowany na dalsze szkolenie w St Andrews, po jego ukończeniu przeszedł przeszkolenie w Torquay, które zakończył w styczniu 1942 r. W lutym 1942 r. szkolił się w 25 Polish Elementary Flying Training School w Hucknall. W maju został skierowany na kurs pilotażu w 16 Polish Service Flying Training School w Newton. W grudniu został skierowany na kurs nawigatorów w 3 School of General Reconnaissance w Squires Gate[3].

W lutym 1943 r. otrzymał przydział do dywizjonu 304 jako pilot. 12 marca wykonał swój pierwszy lot bojowy na poszukiwanie niemieckich okrętów podwodnych. 28 marca, jako drugi pilot, brał udział w ataku na U-boota, który został uznany za uszkodzonego[4]. Został skierowany na szkolenie w 6 Operational Training Unit (6 OTU) w Silloth, które ukończył w czerwcu 1943 r. Powrócił do służby w dywizjonie 304. 22 sierpnia pilotowany przez niego Wellington został zaatakowany przez Junkersa Ju 88, dzięki umiejętnościom pilota udało się wymanewrować nieprzyjacielski myśliwiec[5]. W nocy z 28 na 29 stycznia 1944 r. wykrył wynurzonego U-boota, na którego przeprowadził nieskuteczny atak bombami głębinowymi[6]. Następny nieskuteczny atak na U-boota przeprowadził w nocy z 10 na 11 marca. 13 maja jego Wellington został przechwycony przez dwa Ju 88, pilot przez 45 minut wykonywał uniki dzięki którym udało się mu ocalić maszynę[7]. 18 czerwca zaatakował U-boota U-441, na podstawie śladów zaliczono mu zatopienie tego okrętu[8]. Turę lotów bojowych zakończył 18 września 1944 r. i został skierowany jako instruktor do 6 OTU w Silloth[9].

Po zakończeniu II wojny światowej służył w 6 OTU do listopada 1945 r. Służbę w Polskich Siłach Powietrznych zakończył w stopniu polskiego kapitana i angielskiego Flight Lieutenanta z nalotem 1064 godzin. Po demobilizacji rozpoczął pracę jako zegarmistrz. Następnie rozpoczął studia medyczne i w 1960 r. ukończył College Hospital w Londynie ze specjalizacją w stomatologii. W zawodzie pracował do 2005 r.[10] Zmarł 19 listopada 2011 r. w Londynie, został pochowany na Swains Lane - Highgate Cemetery[11]

Ordery i odznaczenia

Za swą służbę został odznaczony[12][1]:

i medalami pamiątkowymi.

Przypisy

  1. ↑ a b Leopold Antoniewicz. Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej. [dostęp 2022-02-04]. (pol.).
  2. ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 70.
  3. ↑ Płoszajski Cz. 2 1998 ↓, s. 39.
  4. ↑ Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 149-150.
  5. ↑ Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 170.
  6. ↑ Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 183.
  7. ↑ Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 200.
  8. ↑ Jaśkiewicz 2018 ↓, s. 204-205.
  9. ↑ Leopold Antoniewicz - z cyklu wspomnień. samoloty.pl. [dostęp 2022-02-04]. (pol.).
  10. ↑ LEOPOLD ANTONIEWICZ. 304 (Polish) Squadron - RAF. [dostęp 2022-04-09]. (ang.).
  11. ↑ Leopold Antoniewicz. Niebieska Eskadra. [dostęp 2022-04-09]. (ang.).
  12. ↑ Antoniewicz Leopold. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2022-04-09]. (pol.).

Bibliografia

  • Łukasz Jaśkiewicz: 304 Dywizjon Bombowy „Ziemi Śląskiej” im. ks. Józefa Poniatowskiego. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2018. ISBN 978-83-7889-829-0. OCLC 1100412224.
  • Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
  • Jerzy Płoszajski: Technicy lotnictwa polskiego na Zachodzie 1939-1946. Cz. 2. Londyn: Stowarzyszenie Techników Polskich w Wielkiej Brytanii, 1998. ISBN 0-9522473-2-1. OCLC 749530912.