Ogrody botaniczne w Singapurze

Ogrody botaniczne w Singapurze[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Singapur

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, IV

Numer ref.

1483

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2015
na 39. sesji

Położenie na mapie Singapuru
Mapa konturowa Singapuru, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ogrody botaniczne w Singapurze”
Ziemia1°18′54,4″N 103°48′58,3″E/1,315100 103,816200
Multimedia w Wikimedia Commons
  1. Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. Oficjalny podział dokonany przez UNESCO
Storczyk 'Vanda Miss Joaquim'
Dendrobium 'Margaret Thatcher'
Paravanda 'Nelson Mandela'
Pomnik Chopina nieopodal „Symphony Lake”

Ogrody botaniczne w Singapurze (ang. Singapore Botanic Gardens) – tropikalne ogrody założone w 1859 roku niedaleko Orchard Road w centrum Singapuru; jeden z najznakomitszych przykładów brytyjskich tropikalnych ogrodów kolonialnych w południowo-wschodniej Azji.

W 2012–2013 roku był najczęściej odwiedzanym ogrodem botanicznym na świecie – odwiedziło go 4,4 miliona zwiedzających. Na terenie ogrodu znajduje się szereg różnych kolekcji i obiektów, m.in. Narodowy Ogród Orchidei z ponad tysiącem różnych gatunków i dwoma tysiącami hybryd storczykowatych.

W 2015 roku ogrody botaniczne w Singapurze zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to pierwszy obiekt na terenie Singapuru wpisany na listę i jedyny tropikalny ogród botaniczny na liście.

Położenie i geografia

Singapurskie ogrody botaniczne położone są w Tanglinie w Regionie Centralnym Singapuru, pomiędzy Holland Road na południu, Tyersall Avenue i Cluny Park Road na zachodzie a terenem fakultetu prawa Narodowego Uniwersytetu Singapuru od wschodu[1]. Ogrody znajdują się ok. 1,5 km od Orchard Road i 4,4 km od Central Business District[1].

Ogrody rozciągają się na obszarze 74 ha[2], na terenie pagórkowatym na rzędnych od 2,2 do 33,6 metrów n.p.m.[1]. Dominują gleby gliniaste[1]. Klimat tropikalny sprawia, że minimalna temperatura dzienna to 23,8 °C a maksymalna to 30,7 °C. Średnia roczna wilgotność powietrza wynosi 84%, przy średnich rocznych opadach 2367 mm[1].

Historia

Pierwszy ogród botaniczny w Singapurze powstał w 1822 roku, kiedy sir Thomas Stamford Raffles – założyciel miasta Singapur, założył „Botanical and Experimental Garden” na stokach Fort Canning[2].

Obecne ogrody powstały jako inicjatywa Towarzystwa Rolniczo-Ogrodowego („Agri-Horticultural Society”) w 1859 roku na terenie 22 ha[1]. Pierwsze założenie ogrodowe w stylu angielskim zaprojektował i zrealizował Lawrence Niven – szkocki ogrodnik pracujący w Singapurze jako zarządca plantacji muszkatołowca korzennego[1]. Niven zaprojektował staw, sieć krętych ścieżek, rabaty kwiatowe, zostawiając pas 6 ha dziewiczego lasu równikowego[1]. W 1866 roku ogród został poszerzony o 12 ha, gdzie wybudowano bungalow (Burkill Hall) i kolejny staw (Swan Lake)[1]. Założenie Nivena przetrwało do dnia dzisiejszego w niewiele zmienionej formie[1].

Ogrody w 1874 roku, z uwagi na trudności finansowe towarzystwa[1], zostały przekazane brytyjskim władzom kolonialnym i od 1875 roku były rozwijane przez botaników wykształconych w Kew Gardens[2]. Pierwszym zarządcą był botanik-ogrodnik James Murton rekomendowany przez Królewski Ogród Botaniczny w Kew[1]. Murton założył w ogrodach herbarium, wybudował bibliotekę i rozpoczął prace badawcze[1]. W 1879 roku ogród poszerzono o kolejne 41 ha, gdzie założono eksperymentalny ogród uprawny „Economic garden” rozwijany przez kolejnego zarządcę Nathaniela Cantleya[1]. W latach 20. XX wieku większy obszar eksperymentalnego ogrodu uprawnego został zajęty pod budowę pierwszego college'u w Singapurze[1]. Cantley założył również szkółkę drzew, by zaopatrywać tworzone wówczas parki i obszary leśne[1].

W pierwszych latach działalności ogrody spełniały ważną funkcję dla promocji rozwoju rolnictwa w Singapurze[2]. Największym sukcesem ogrodu było wyhodowanie i wdrożenie do uprawy w lokalnych warunkach kauczukowca brazylijskiego Hevea brasiliensis, który stał się główną rośliną uprawną w regionie południowo-wschodniej Azji na początku XX wieku[2]. W 1928 roku, z inicjatywy Erica Holttuma[3], ogród rozpoczął program hodowli i krzyżowania storczykowatych[2]. Współcześnie ogród jest filarem projektu Singapore’s Garden City (Singapur – miasto ogród)[2].

W latach 2012–2013 obiekt był najczęściej odwiedzanym ogrodem botanicznym na świecie – odwiedziło go 4,4 miliona zwiedzających[1].

W 2015 roku ogrody botaniczne w Singapurze zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[4] jako pierwszy obiekt na terenie Singapuru wypisany na listę i jedyny tropikalny ogród botaniczny na liście[2].

Ogrody

Narodowy Ogród Orchidei

Zlokalizowany w środkowo-zachodniej części ogrodów Narodowy Ogród Orchidei rozciąga się na obszarze 3 ha, gdzie zgromadzono ponad tysiąc gatunków i dwa tysiące hybryd storczykowatych[5]. Jest to jedyna część ogrodów, do której wstęp jest płatny[5].

Na terenie ogrodu orchidei znajdują się, m.in.:

  • Burkill Hall – dawna rezydencja dyrektorów Ogrodów, zamieszkana nieprzerwanie do 1969 roku. W latach 1888–1911 mieszkał tu pierwszy dyrektor – Henry Nicholas Ridley (1855–1956) a po nim w latach 1912–1925 Isaac Henry Burkill (1870–1965) oraz jego syn – Humphrey Morrison Burkill, dyrektor ogrodów w latach 1957–1969[6].
  • VIP Orchid Garden – ogród na tyłach Burkill Hall, gdzie prezentowane są najpiękniejsze egzemplarze hybryd storczyków wyhodowanych w ramach programu prowadzonego przez ogrody[3]. Od 1957 roku rząd Singapuru nazywa wyhodowane w ogrodzie hybrydy ku czci goszczących w Singapurze gości najwyższej wagi państwowej, stąd nazwa ogrodu – „VIP”[3]. W ogrodzie prezentowane są m.in. dendrobium 'Margaret Thatcher', dendrobium 'Joe' i 'Jill Biden' czy renantanda 'Akihito'[3].
  • Tan Hoon Siang Misthouse – szklarnia im. Tan Hoon Sianga, syna singapurskiego filantropa Tan Tock Senga, gdzie prezentowane są rzadkie i unikalne kultywary storczyków, m.in. storczyk Papilionanda 'Mimi Palmer' wydzielający słodki zapach przypominający zapach czekolady[7]
  • Yuen-Peng McNeice Bromeliad Collection – szklarnia im. Yuen-Peng McNeice, gdzie prezentowana jest kolekcja ponad 200 okazów bromeliowatych[8]
  • Cool House – szklarnia, gdzie prezentowane są storczyki ze Starego (Azji i Afryki) i Nowego Świata (Ameryki Środkowej i Południowej), m.in. pochodząca z Borneo i Sulawesi Bulbophyllum echinolabium – storczyk o największych kwiatach osiągających długość 30 cm i kwitnących przez 10 dni[9].

Las równikowy

Dziewiczy las równikowy obejmuje teren 6 ha. Znajduje się w nim ponad 300 gatunków drzew i innych roślin, m.in. Dyera costulata, a niektóre drzewa mierzą 50 m wysokości[10].

„Palm Valley” i „Symphony Lake”

„Palm Valley” to część ogrodów z ponad 220 gatunkami arekowców reprezentującymi wszystkie sześć podrodzin: Arecoideae, Coryphoideae, Calamoideae, Ceroxyloideae, Phytelephantoideae i Nypoideae[11].

W dolinie „Palm Valley” nieopodal stawu „Symphony Lake” znajduje się muszla koncertowa, gdzie organizowane są koncerty muzyki klasycznej, m.in. szopenowskiej. W 2008 roku nad „Symphony Lake” stanął pomnik Fryderyka Chopina autorstwa Karola Badyny[12][13].

„Ginger Garden”

W ogrodzie „imbirowym” na powierzchni jednego hektara znajduje się ponad 250 gatunków roślin z rodziny imbirowatych[14]. Rośliny te prezentowane są w układzie obszarów, z których pochodzą[14].

Galeria

  • Altanka
    Altanka
  • Eco-lake
    Eco-lake
  • Pandan amarylkolistny (Pandanus amaryllifolius)
    Pandan amarylkolistny (Pandanus amaryllifolius)
  • Iksora
  • Magnolia figo
    Magnolia figo
  • Melonowiec właściwy (Carica papaya)
    Melonowiec właściwy (Carica papaya)
  • Pandan amarylkolistny (Pandanus amaryllifolius)
    Pandan amarylkolistny (Pandanus amaryllifolius)
  • Shaw Foundation Symphony Stage
    Shaw Foundation Symphony Stage

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q UNESCO: Singapore Botanical Gardens – Nomination Dossier. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
  2. a b c d e f g h Singapore Botanic Gardens: The History of Singapore Botanic Gardens. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  3. a b c d Singapore Botanic Gardens: VIP Orchid Garden. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  4. UNESCO: Singapore Botanical Gardens. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
  5. a b Singapore Botanic Gardens: National Orchid Garden. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  6. Singapore Botanic Gardens: Burkill Hall. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  7. Singapore Botanic Gardens: Tan Hoon Siang Misthouse. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  8. Singapore Botanic Gardens: Yuen-Peng McNeice Bromeliad Collection. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  9. Singapore Botanic Gardens: Cool House. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  10. Singapore Botanic Gardens: Rain Forest. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  11. a b Singapore Botanic Gardens: Palm Valley and Symphony Lake. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  12. CHOPIN’S MONUMENT IN SINGAPORE’S BOTANIC GARDEN. [w:] Chopin2010.pl [on-line]. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
  13. Singapore Botanic Gardens: Stunning Sculptures. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  14. a b Singapore Botanic Gardens: Ginger Garden. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
Kontrola autorytatywna (ogród botaniczny):
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 1348836
  • Britannica: place/Singapore-Botanic-Gardens