Pożyczki społecznościowe
Pożyczki społecznościowe lub pożyczki społeczne (ang. social lending) – polegają na zawieraniu transakcji pożyczek bezpośrednio pomiędzy osobami fizycznymi poprzez serwisy internetowe, bez pośrednictwa tradycyjnych instytucji finansowych[1].
Pierwszym serwisem tego typu był założony w Wielkiej Brytanii „Zopa” (Zone of Possible Agreement)[2]. Model biznesowy Zopa polegał na wymianie środków finansowych między osobami, które dysponują nadwyżką finansową i mają do zaoferowania wolne środki pieniężne oraz tymi, którzy chcą je pożyczyć. W niedługim czasie w ślad za nimi poszły inne państwa.
Pożyczki społecznościowe w Polsce
W Polsce pożyczki społecznościowe pojawiły się w 2008 roku[3]. W czerwcu 2013 r. było 6 serwisów typu social lending.
Różnią się one głównie pod względem wielkości transakcji, jakie mogą być zawierane pomiędzy uczestnikami, oraz rozwiązaniami w zakresie ochrony pożyczkodawców i pożyczkobiorców.
Pożyczki społecznościowe w Polsce są alternatywą dla popularnych pożyczek pozabankowych. Wadą pożyczek społecznościowych jest ich opodatkowanie – pożyczający musi liczyć się z koniecznością zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19%. Zaletą pożyczek społecznościowych jest elastyczność. Pożyczkodawca oraz pożyczkobiorca indywidualnie ustalają okres kredytowania, oprocentowanie oraz pozostałe warunki pożyczki[4].
Przypisy
- ↑ Rozwój sektora e-usług na świecie. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości Warszawa, s. 20-21.
- ↑ Brytyjski rząd wchodzi w pożyczki społecznościowe – PRNews.pl (Dostęp: 2012-12-14).
- ↑ prnews.pl Pożyczki społecznościowe schodzą do placówek (Dostęp: 2011-09-21).
- ↑ Pożyczki społecznościowe – czy warto skorzystać? [online], lisekfinansowy.pl, 22 września 2017 [dostęp 2019-01-25] .
Bibliografia
- Co dalej z pożyczkami społecznościowymi w Polsce?. Bankier.pl, 2011-06-05. [dostęp 2012-08-23].
