Senat (Czechy)

Ten artykuł dotyczy izby wyższej parlamentu Czech. Zobacz też: inne instytucje o podobnej nazwie.

Senat Parlamentu Republiki Czeskiej

Senát Parlamentu České republiky

Państwo	Czechy
Rodzaj	izba wyższa
Rok założenia	1992
Kierownictwo
Przewodniczący	Miloš Vystrčil (ODS)
Wiceprzewodniczący	Jiří Růžička (STAN-TOP 09) Jan Horník (STAN) Jitka Seitlová (KDU-ČSL) Jiří Oberfalzer (ODS)
Struktura
Liczba członków	81
Stowarzyszenia polityczne	Koalicja rządząca (71)     Senat klub ODS i TOP 09 (27)     ODS (20)     TOP 09 (4)     Wolni (1)     niezależni (2)     Senacki klub Burmistrzowie i Niezależni (21)     STAN (13)     SKL (2)     Ostravak (1)     niezależni (5)     Klub KDU-ČSL i niezależni (12)     KDU-ČSL (10)     niezależni (2)     Senacki klub Senat klub SEN 21 i Piraci (7)     Piraci (2)     SENÁTOR 21 (2)     Zieloni (1)     HDK (1)     niezależni (1) Opozycja (10)     ANO (5)     ČSSD (3)     Severočeši.cz (1)     niezależni (1)
Ordynacja	ordynacja większościowa
Ostatnie wybory	2020
Siedziba
Strona internetowa

Senat (Senat Parlamentu Republiki Czeskiej, cz. Senát Parlamentu České republiky) – izba wyższa czeskiego parlamentu. Tworzy go 81 przedstawicieli wybieranych w wyborach powszechnych, systemem większościowym. Kadencja trwa sześć lat, jednak co dwa lata następuje wymiana 1/3 senatorów. Przewodniczącym Senatu jest Miloš Vystrčil z ODS.

Siedziba

Siedziba czeskiego Senatu mieści się w Pałacu Wallensteina w Pradze, znajdującego się w pobliżu Pałacu Kolovrata i Pałacu Książęcego.

Historia

W historii Czech izba wyższa parlamentu po raz pierwszy pojawiła się w czasach istnienia I Republiki Czechosłowackiej. Został ustanowiony 29 stycznia 1920 r. i nawiązywać miał do tradycji ustrojowej takich państw jak Austro-Węgry, Francja czy Stany Zjednoczone. Liczył on 150 członków, którzy mieli być wybierani na 8-letnią kadencję spośród kandydatów, którzy ukończyli 45. rok życia. Pierwsze wybory miały miejsce w maju tego samego roku. Po zakończeniu II wojny światowej Senat został zlikwidowany.

Przywrócono go 16 grudnia 1992 r. w niepodległych Czechach na mocy nowej konstytucji. Pierwsze wybory do drugiej izby czeskiego parlamentu odbyły się w 1996 r.

Struktura

Senatorowie pracują w komisjach. Na czele izby stoi przewodniczący, który zajmuje drugie miejsce w państwie po prezydencie^[1]. Zastępuje go I wiceprzewodniczący oraz czterech wiceprzewodniczących, którzy tworzą Prezydium Senatu.

Wybory

Senatorowie wybierani są w wyborach większościowych w 81 okręgach jednomandatowych bezwzględną większością głosów (jeśli żaden z kandydatów jej nie uzyska, odbywa się druga tura z udziałem dwóch kandydatów z największym poparciem w pierwszej turze). Kandydaci na senatorów muszą mieć ukończone 40 lat. Nie muszą przynależeć do partii politycznych, ale aby kandydować muszą uzyskać 1000 podpisów pełnoletnich obywateli popierających ich start w wyborach oraz zapłacić kaucję w wysokości 20 tys. koron czeskich.

Kadencja Senatu wynosi 6 lat, przy czym co dwa lata odnawiana jest 1/3 składu. W pierwszych wyborach wybierani są senatorowie z okręgów 1, 4, 7, ... 79, dwa lata później z kolejnych okręgów: 3, 6, 9, ... 81, a następnie pozostali.

Członkowie

Po ostatnich wyborach z października 2018 roku, w skład senatu wchodzą przedstawiciele następujących ugrupowań:

• STAN: 19 senatorów
• ODS: 18 senatorów
• KDU-ČSL: 15 senatorów
• ČSSD: 13 senatorów
• ANO: 7 senatorów
• SENÁTOR 21: 6 senatorów
• inne: 3 senatorowie.

Przewodniczący Senatu

Zobacz też

• Parlament Czech
• Czeska Rada Narodowa

Przypisy

Bibliografia

• Bankowicz M., Systemy władzy państwowej Czechosłowacji i Czech : studium instytucjonalno-polityczne, PiT, Kraków 1998.
• Systemy polityczne państw Europy Środkowej i Wschodniej, pod red. Marka Barańskiego, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2004.
• Skotnicki K., System konstytucyjny Czech, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2000.
• Tomaszewski J., Czechy i Słowacja, wyd. Trio, Warszawa 2003.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna witryna czeskiego Senatu