Tężnica wytworna

Tężnica wytworna

Ischnura elegans
(Vander Linden, 1820)
Samica (forma barwna infuscans-obsoleta)
Samiec
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	tchawkowce
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	ważki
Podrząd	ważki równoskrzydłe
Nadrodzina	Coenagrionoidea
Rodzina	łątkowate
Rodzaj	Ischnura
Gatunek	tężnica wytworna
Synonimy Agrion elegans Vander Linden, 1820[1] Agrion pupilla Hansemann, 1823[1] Agrion tuberculatum Charpentier, 1825[1] Agrion ezonatum Stephens, 1835[1] Agrion rufescens Stephens, 1835[1] Agrion aglae Fonscolombe, 1838[1] Agrion rubens Evans, 1845[1] Agrion excelsa Rostok, 1885[1] Agrion magna Rostok, 1885[1] Ischnura lamellata Kolbe, 1885[1] Ischnura ordosi Bartenev, 1912[1] Ischnura elegans ebneri Schmidt, 1938[1] Ischnura elegans marquardti Schmidt, 1938[1] Ischnura elegans mortoni Schmidt, 1938[1] Ischnura elegans pontica Schmidt, 1938[1] Ischnura elegans malikovae Onishko & Kosterin, 2022[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Tężnica wytworna, tężnica okazała (Ischnura elegans) – gatunek owada z rzędu ważek, podrzędu ważek równoskrzydłych i rodziny łątkowatych (Coenagrionidae). Jest jedną z najbardziej rozprzestrzenionych i pospolitych ważek równoskrzydłych; występuje od Europy Zachodniej po Japonię^[2].

W Polsce pospolita w całym kraju, w Tatrach stwierdzona do 1226 m n.p.m.^[3] Występuje nad brzegami wód wolno płynących i stojących, a nawet nad słonawymi wodami Zalewu Szczecińskiego i Wiślanego^[3]. Zimują larwy, osobniki dojrzałe występują od początku maja do września^[4].

Imago osiąga długość ciała 34 mm, rozpiętość skrzydeł 42 mm^[4]. Larwa ma długość ciała 13–15 mm^[3]. Dorosłe samice występują w trzech polimorficznych formach barwnych^[3][5]:

• forma typowa (typica lub androchrome) – ubarwienie podobne do samców, głównie niebieskie
• forma zielona (infuscans)
• forma różowo-zielona (infuscans-obsoleta)

Zobacz też

• ważki Polski

Przypisy