Conus

Como ler uma infocaixa de taxonomiaConus
Cinco vistas da concha de Conus marmoreus Linnaeus, 1758,[1] o cone-de-mármore,[2] encontrada no Indo-Pacífico[1] e considerada a espécie-tipo de seu gênero.[3]
Cinco vistas da concha de Conus marmoreus Linnaeus, 1758,[1] o cone-de-mármore,[2] encontrada no Indo-Pacífico[1] e considerada a espécie-tipo de seu gênero.[3]
Cinco vistas da concha de Conus textile Linnaeus, 1758, encontrada no Indo-Pacífico.[1] Suas toxinas, potentes, podem causar envenenamento fatal em humanos.[4]
Cinco vistas da concha de Conus textile Linnaeus, 1758, encontrada no Indo-Pacífico.[1] Suas toxinas, potentes, podem causar envenenamento fatal em humanos.[4]
Classificação científica
Reino: Animalia
Filo: Mollusca
Classe: Gastropoda
Subclasse: Caenogastropoda
Ordem: Neogastropoda
Superfamília: Conoidea
J. Fleming, 1822
Família: Conidae
J. Fleming, 1822[5]
Gênero: Conus
Linnaeus, 1758[3]
Espécie-tipo
Conus marmoreus
Linnaeus, 1758[3]
espécies
ver texto
Três vistas da concha de Conus gloriamaris Chemnitz, 1777, encontrada no oeste do Pacífico,[1] principalmente nas Filipinas; uma célebre espécie cuja raridade durou mais de dois séculos.[6]
Fotografia de uma concha de Conus regius Gmelin, 1791, encontrada no oeste do Atlântico, entre o sul da Flórida, o mar do Caribe e o Brasil.[1]
Nesta imagem, de cima para baixo, as seis mais perigosas espécies do gênero Conus na região do Indo-Pacífico: Conus geographus, Conus aulicus, Conus marmoreus, Conus striatus, Conus textile e Conus tulipa; todas classificadas por Lineu, em 1758.[1]

Conus (nomeados, em inglês e português, cone -sing.)[1][2] é um gênero de moluscos gastrópodes marinhos predadores[7] pertencentes à família Conidae da subclasse Caenogastropoda e ordem Neogastropoda, classificado por Carolus Linnaeus, em 1758, ao descrever suas primeiras espécies em seu Systema Naturae; notadamente Conus marmoreus, sua espécie-tipo.[3]

Sua distribuição geográfica abrange principalmente os oceanos tropicais da Terra, encontrando-se um considerável número de espécies na região do Indo-Pacífico.[7][8]

Taxonomia

Como suas conchas, sólidas e em sua maior parte coloridas, têm uma característica forma cônica, surpreendentemente homogênea,[8][9] classificações até o início do século XXI colocavam todos os Conidae sob este gênero (Conus);[1][9] agora dividido após trabalhos de sequenciamento de DNA que incluíram a determinação de novos gêneros (Californiconus, Conasprella, Lilliconus, Malagasyconus, Profundiconus e Pygmaeconus) e famílias (como a família Conorbidae, para espécies como a brasileira Conus selenae, agora Artemidiconus selenae (van Mol, Tursch & Kempf, 1967)).[9][10][11]

Descrição

Compreende, em sua totalidade, caramujos de conchas cônicas e espiral larga, mais ou menos aplainada (em espécies como Conus excelsus ela chega a ser alta, tornando a concha bicônica) e, às vezes, esculpida com nódulos; pequenas ou atingindo tamanhos superiores a 10 centímetros de comprimento, geralmente com superfície lisa e revestida por desenhos e marcações coloridas formando manchas, faixas, pontuações e até mesmo formas triangulares.

Suas columelas não possuem pregas columelares, o lábio externo é bastante delgado e a abertura costuma ser estreita, acompanhando o traçado da columela (tornando-se mais alargada em espécies que se alimentam de peixes); e seus canais sifonais não se destacam do formato da concha. Estes moluscos têm um perióstraco mole, cobrindo suas conchas, e alguns têm um pequeno opérculo.

O animal possui um prolongamento tubular, largo, que pode ser esticado e sobrepassar amplamente a borda da concha, sendo utilizado em sua alimentação, após o disparo de sua rádula, ligada a glândulas de peçonha, como um arpão de veneno.[1][4][7][8][12]

Suas rádulas são modificadas, em forma de dardo e inoculadoras de veneno, sendo disparadas e ficando no tecido de suas vítimas, tornando-se substituídas, constantemente, para novos ataques. Nas espécies piscívoras, como Conus geographus, elas são potencialmente fatais em humanos.[4][7][8][11][13][14] [15]

Espécies potencialmente perigosas ao homem

Acidentes com Conus causam envenenamentos humanos graves e até mesmo óbitos por sua ação neurotóxica de substâncias denominadas conotoxinas, indutoras do bloqueio de receptores sinápticos e causadoras de paralisia muscular miorrelaxante, ocasionando em parada respiratória entre os quarenta minutos a cinco horas após o contato.

Estes animais costumam enterrar-se na areia, parcialmente, durante o dia, para sair à caça de suas presas à noite. Estas presas podem constituir-se de vermes, outros moluscos e peixes. Cerca de dezoito espécies diferentes foram registradas como ofensivas ao homem, sendo mais perigosas as que possuem regime alimentar piscívoro, em sua maioria presentes na região do Indo-Pacífico tropical, como Conus geographus (a espécie mais associada a mortes humanas), Conus aulicus, Conus marmoreus, Conus striatus, Conus textile e Conus tulipa.

Como as presas destas espécies são normalmente mais rápidas, tais criaturas desenvolveram um poderoso veneno que pode matá-las ou paralisá-las instantaneamente. Algumas espécies que provocam acidentes graves não são piscívoras, como Conus marmoreus. No Atlântico Ocidental, uma espécie potencialmente perigosa é Conus regius Gmelin, 1791, que ocorre comumente desde o mar do Caribe (sul da Flórida, Antilhas e Bahamas) até a costa do estado de São Paulo, na região sudeste do Brasil, a pouca profundidade.[1][4][7][8][13][14] Existem aproximadamente 30 registros de humanos mortos por espécies de Conidae (NELSON, 2004; Nature). As vítimas humanas sofrem pouca dor, porque o veneno contém um componente analgésico.[18] Há espécies que, alegadamente, podem matar um humano em menos de cinco minutos; assim o nome cigarette snail (caramujo de cigarro), como afirmando que sua vítima só tem tempo de fumar um cigarro antes de morrer.[19] Eles também podem picar através de uma roupa de mergulho.[18] Possuem enormes possibilidades para a produção de drogas analgésicas; pois certas proteínas, neles contidas, podem atacar receptores de dor humanos específicos e podem ser até 10.000 vezes mais potentes que a morfina, sem os efeitos colaterais e perigosos desta.[19]

Espécies de Conus

De acordo com o World Register of Marine Species, incluídos os sinônimos no gênero e extintas.[3]

  • Conus abbas Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus abbreviatus Reeve, 1843
  • Conus abrolhosensis Petuch, 1987 (Conus baiano Coltro, 2004)
  • Conus abruptus P. Marshall, 1918
  • Conus achatinus Gmelin, 1791 (Conus ranunculus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus acutangulus Lamarck, 1810 (Conus gemmulatus G. B. Sowerby II, 1870; Conus turriculatus G. B. Sowerby II, 1866; Conus wilmeri G. B. Sowerby III, 1882)
  • Conus adami Wils, 1988 (Conus trigonus adami Wils, 1988)
  • Conus adamsonii Broderip, 1836 (Conus cingulatus G. B. Sowerby I, 1825 - homônimo júnior inválido de Lamarck, 1810; Conus rhododendron Jay, 1839)
  • Conus adenensis E. A. Smith, 1891
  • Conus admirationis Poppe & Tagaro, 2015
  • Conus advertex (Garrard, 1961)
  • Conus aemulator A. P. Brown & Pilsbry, 1911 (Conus veatchi Olsson, 1922 )
  • Conus aemulus Reeve, 1844 (Conus tamsianus Dunker, 1853)
  • Conus aequiquadratus Monnier, Tenorio, Bouchet & Puillandre, 2018
  • Conus africanus Kiener, 1848
  • Conus aito Rabiller & Richard, 2014
  • Conus alabaster Reeve, 1849
  • Conus alainallaryi Bozzetti & Monnier, 2009
  • Conus albellus Röckel & Korn, 1990
  • Conus albuquerquei Trovão, 1978
  • Conus alconnelli da Motta, 1986 (Conus pennasilicorum Bozzetti, 2017)
  • Conus alexandrei (Limpalaër & Monnier, 2012)
  • Conus alexandrinus Kaicher, 1977 (Conus jaspideus Kiener, 1846 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791; Conus danieli Crosse, 1858)
  • Conus alfi (Thach, 2016)
  • Conus algoensis G. B. Sowerby I, 1834
  • Conus aliwalensis (S. G. Veldsman, 2018)
  • Conus allaryi Bozzetti, 2008
  • Conus alrobini (Thach, 2016)
  • Conus amadis Gmelin, 1791 (Conus arbornatalis da Motta, 1978; Conus subacutus Fenaux, 1942)
  • Conus ambiguus Reeve, 1844 (Conus griseus Kiener, 1846; Conus miser Boivin, 1864)
  • Conus ammiralis Linnaeus, 1758 (Conus architalassus [Lightfoot], 1786; Conus vicarius Linnaeus, 1767)
  • Conus amphiurgus Dall, 1889 (Conus juliae Clench, 1942)
  • Conus amplus Röckel & Korn, 1992 (Conus nisus Kiener, 1846 - homônimo júnior inválido de Dillwyn, 1817)
  • Conus anabathrum Crosse, 1865 (Conus floridanus Gabb, 1869; Conus floridensis G. B. Sowerby II, 1870)
  • Conus anabelae Rolán & Röckel, 2001
  • Conus andamanensis E. A. Smith, 1879
  • Conus andremenezi Olivera & Biggs, 2010
  • Conus anemone Lamarck, 1810 (Conus carmeli Tenison Woods, 1877; Conus flindersi Brazier, 1898; Conus incinctus Fenaux, 1942; Conus maculatus G. B. Sowerby II, 1858 - homônimo júnior inválido de Bosc, 1801 / Perry, 1811; Conus maculosus G. B. Sowerby I, 1833 - homônimo júnior inválido de Röding, 1798; Conus nitidissimus Fenaux, 1942; Conus remo Brazier, 1898; Conus roseotinctus G. B. Sowerby II, 1866; Conus superstriatus G. B. Sowerby II, 1858)
  • Conus angasi Tryon, 1884 (Conus metcalfei Angas, 1877 - homônimo júnior inválido de Reeve, 1843)
  • Conus angeluquei (Tenorio, Abalde & Zardoya, 2018)
  • Conus angioiorum Röckel & Moolenbeek, 1992
  • Conus anningae Hendricks, 2015
  • Conus antoniaensis (Cossignani & Fiadeiro, 2014)
  • Conus antonioi (Cossignani, 2014)
  • Conus antoniomonteiroi Rolán, 1990
  • Conus aplustre Reeve, 1843 (Conus cooki Brazier, 1870; Conus neglectus A. Adams, 1855)
  • Conus arafurensis (Monnier, Limpalaër & Robin, 2013)
  • Conus araneosus [Lightfoot], 1786 (Conus arachnoideus Gmelin, 1791; Conus monstrosus Küster, 1838; Conus peplum G. B. Sowerby II, 1857)
  • Conus arangoi Sarasúa, 1977
  • Conus archiepiscopus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus biancae Bozzetti, 2010; Conus communis Swainson, 1840; Conus euetrios G. B. Sowerby III, 1882; Conus eumitus Tomlin, 1926; Conus panniculus Lamarck, 1810; Conus priscai (Bozzetti, 2012); Conus pyramidalis Lamarck, 1810; Conus sirventi Fenaux, 1943; Conus suzannae van Rossum, 1990)
  • Conus archon Broderip, 1833
  • Conus ardisiaceus Kiener, 1850
  • Conus arenatus Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus ariejoostei (S. G. Veldsman, 2016)
  • Conus aristophanes G. B. Sowerby II, 1857
  • Conus armadillo Shikama, 1971
  • Conus armoricus Suter, 1917
  • Conus artoptus G. B. Sowerby I, 1833 (Conus spectabilis A. Adams, 1855)
  • Conus asiaticus da Motta, 1985
  • Conus ateralbus Kiener, 1850
  • Conus athenae Filmer, 2011
  • Conus attenuatus Reeve, 1844 (Conus bifasciatus G. B. Sowerby II, 1857 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791; Conus fasciatus A. Adams, 1855 - homônimo júnior inválido de Schröter, 1803, e. o.)
  • Conus augur [Lightfoot], 1786 (Conus punctatus Gmelin, 1791)
  • Conus aulicus Linnaeus, 1758 (Conus auratus Hwass in Bruguière, 1792; Conus gracianus da Motta & Blöcher, 1982; Conus particolor Perry, 1810)
  • Conus aurantius Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus auratinus da Motta, 1982
  • Conus aureonimbosus Petuch, 1987
  • Conus aureopunctatus Petuch, 1987
  • Conus aureus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus auricomus Lamarck, 1810 - homônimo júnior inválido de Bruguière, 1792)
  • Conus auricomus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus dactylosus Kiener, 1847; Conus debilis Fenaux, 1943 - homônimo júnior inválido de Monterosato, 1917)
  • Conus aurisiacus Linnaeus, 1758
  • Conus australis Holten, 1802 (Conus armadillo gabryae L. Raybaudi, 1989; Conus cebuganus da Motta & Martin, 1982; Conus duplicatus G. B. Sowerby I, 1823; Conus gabryae Röckel & Korn, 1992; Conus gracilis G. B. Sowerby I, 1823; Conus strigatus Hwass in Bruguière, 1792 - nomen dubium)
  • Conus austroviola Röckel & Korn, 1992
  • Conus axelrodi Walls, 1978
  • Conus babaensis Rolán & Röckel, 2001
  • Conus baeri Röckel & Korn, 1992
  • Conus bahamensis Vink & Röckel, 1995
  • Conus bairstowi G. B. Sowerby III, 1889
  • Conus balabacensis Filmer, 2012
  • Conus balteatus G. B. Sowerby I, 1833 (Conus anosyensis Bozzetti, 2008; Conus cernicus H. Adams, 1869; Conus circumclausus Fenaux, 1942; Conus gilberti (Bozzetti, 2012); Conus moussoni Crosse, 1865; Conus olgiatii Bozzetti, 2007; Conus pigmentatus A. Adams & Reeve, 1848; Conus propinquus E. A. Smith, 1877; Conus tenuisulcatus G. B. Sowerby II, 1873 - homônimo júnior inválido de G.B. Sowerby II, 1870)
  • Conus bandanus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus marmoreus bandanus Hwass in Bruguière, 1792; Conus nigrescens G. B. Sowerby II, 1860)
  • Conus barbara Brazier, 1898
  • Conus barbieri G. Raybaudi Massilia, 1995
  • Conus barrosensis (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus barthelemyi Bernardi, 1861 (Conus paradiseus Shikama, 1977)
  • Conus bartschi G. D. Hanna & A. M. Strong, 1949 (Conus andrangae Schwengel, 1955)
  • Conus bayani Jousseaume, 1872
  • Conus bayeri Petuch, 1987
  • Conus beatrix Tenorio, Poppe & Tagaro, 2007
  • Conus behelokensis Lauer, 1989 (Conus pennaceus behelokensis Lauer, 1989)
  • Conus belairensis Pin & Leung Tack, 1989
  • Conus belizeanus (Petuch & Sargent, 2011)
  • Conus bellacoensis Hendricks, 2015
  • Conus bellocqae van Rossum, 1996
  • Conus bellulus Rolán, 1990
  • Conus bengalensis (Okutani, 1968)
  • Conus berdulinus Veillard, 1972
  • Conus bessei Petuch, 1992
  • Conus betulinus Linnaeus, 1758 (Conus deprehendens Prelle, 2009; Conus zulu Petuch, 1979)
  • Conus biliosus (Röding, 1798) (Conus concinnus G. B. Sowerby II, 1866 - homônimo júnior inválido de J. Sowerby, 1821; Conus piperatus Dillwyn, 1817; Conus punctatus Hwass in Bruguière, 1792 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791; Conus roseus Lamarck, 1810 - homônimo júnior inválido de Fischer von Waldheim, 1807; Conus sapphirostoma Weinkauff, 1874)
  • Conus binghamae Petuch, 1987
  • Conus blanfordianus Crosse, 1867
  • Conus blatteus Shikama, 1979
  • Conus boavistensis Rolán & Fernandes, 1990
  • Conus bocagei Trovão, 1978
  • Conus boeticus Reeve, 1844 (Conus cerinus Reeve, 1848; Conus fultoni G. B. Sowerby III, 1887; Conus lachrymosus Reeve, 1849; Conus meleus G. B. Sowerby III, 1913; Conus nitidus Reeve, 1844; Conus rivularius Reeve, 1849; Conus ruppellii Reeve, 1848)
  • Conus bondarevi Röckel & G. Raybaudi Massilia, 1992
  • Conus bonfigliolii (Bozzetti, 2010)
  • Conus borgesi Trovão, 1979
  • Conus boschorum Moolenbeek & Coomans, 1993
  • Conus boui da Motta, 1988
  • Conus boutetorum Richard & Rabiller, 2013
  • Conus brianhayesi Korn, 2001 (Conus hayesi Korn, 2000 - homônimo júnior inválido de Arnold, 1909)
  • Conus broderipii Reeve, 1844
  • Conus bruguieresi Kiener, 1846
  • Conus brunneobandatus Petuch, 1992
  • Conus brunneofilaris Petuch, 1990
  • Conus brunneus W. Wood, 1828 (Conus interruptus Wood, 1828)
  • Conus bruuni Powell, 1958
  • Conus bulbus Reeve, 1843
  • Conus bullatus Linnaeus, 1758 (Conus nubecula Gmelin, 1791)
  • Conus burryae Clench, 1942 (Conus anabathrum burryae Clench, 1942; Conus floridanus burryae Clench, 1942)
  • Conus buxeus (Röding, 1798)
  • Conus byssinus (Röding, 1798)
  • Conus caillaudi Kiener, 1846
  • Conus calhetae Rolán, 1990 (Conus claudiae Tenorio & Afonso, 2004)
  • Conus calhetinensis (Cossignani & Fiadeiro, 2014)
  • Conus cancellatus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus austini Rehder & Abbott, 1951)
  • Conus canonicus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus condensus G. B. Sowerby II, 1866; Conus textilinus Kiener, 1847)
  • Conus capitanellus Fulton, 1938
  • Conus capitaneus Linnaeus, 1758 (Conus ceciliae Crosse, 1858)
  • Conus capreolus Röckel, 1985 (Conus semisulcatus G. B. Sowerby II, 1870 - homônimo júnior inválido de Bronn, 1831)
  • Conus caracteristicus Fischer von Waldheim, 1807 (Conus brevis E. A. Smith, 1877; Conus masoni G. Nevill & H. Nevill, 1874; Conus muscosus Lamarck, 1810)
  • Conus carcellesi Martins, 1945 (Conus iheringi Frenguelli, 1946; Conus lemniscatus carcellesi Martins, 1945)
  • Conus cardinalis Hwass in Bruguière, 1792 (Conus exquisitus G. B. Sowerby III, 1887; Conus lubeckianus Bernardi, 1861; Conus mayaguensis Nowell-Usticke, 1968; Conus speciosus G. B. Sowerby II, 1857)
  • Conus cargilei Coltro, 2004
  • Conus carioca Petuch, 1986
  • Conus carlottae Hendricks, 2015
  • Conus carnalis G. B. Sowerby III, 1879 (Conus amethystinus Trovão, 1975)
  • Conus cashi Hendricks, 2015
  • Conus castaneus Kiener, 1848
  • Conus catus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus discrepans G. B. Sowerby I, 1833; Conus reflectus G. B. Sowerby III, 1877; Conus reflexus G. B. Sowerby III, 1877; Cucullus nubilis Röding, 1798)
  • Conus caysalensis L. Raybaudi & Prati, 1994
  • Conus cazalisoi (Cossignani & Fiadeiro, 2018)
  • Conus cebuensis Wils, 1990 (Conus proximus cebuensis Wils, 1990)
  • Conus cedonulli Linnaeus, 1767 (Conus amiralis Hwass in Bruguière, 1792; Conus caledonicus Hwass in Bruguière, 1792; Conus caracanus Hwass in Bruguière, 1792; Conus grenadensis Hwass in Bruguière, 1792; Conus holemani Nowell-Usticke, 1968; Conus insularis Gmelin, 1791; Conus martinicanus Hwass in Bruguière, 1792; Conus nullisecundus Nowell-Usticke, 1968)
  • Conus cepasi Trovão, 1975
  • Conus ceruttii Cargile, 1997
  • Conus cervus Lamarck, 1822
  • Conus chaldaeus (Röding, 1798)
  • Conus chiangi (Azuma, 1972)
  • Conus chiapponorum Lorenz, 2004 (Conus lucasi (Bozzetti, 2010))
  • Conus chytreus Tryon, 1884 (Conus lucirensis Paes Da Franca, 1957)
  • Conus ciderryi da Motta, 1985
  • Conus cinereus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus bernardii Kiener, 1847; Conus caerulescens Lamarck, 1810; Conus exaratus Reeve, 1844; Conus gabrielii Kiener, 1846; Conus gubba Kiener, 1848; Conus nisus Dillwyn, 1817; Conus politus Weinkauff, 1875)
  • Conus cingulatus Lamarck, 1810
  • Conus circumactus Iredale, 1929 (Conus cinctus Swainson, 1822 - homônimo júnior inválido de Bosc, 1801; Conus hammatus Bartsch & Rehder, 1943; Conus laevis Gmelin, 1791; Conus pulchellus Swainson, 1822 - homônimo júnior secundário de Röding, 1798)
  • Conus circumcisus Born, 1778 (Conus affinis Gmelin, 1791; Conus brazieri G. B. Sowerby III, 1881; Conus dux Hwass in Bruguière, 1792; Conus terebellum (Röding, 1798) - homônimo júnior inválido de Linnaeus, 1758; Conus unicolor G. B. Sowerby I, 1833)
  • Conus clarus E. A. Smith, 1881 (Conus segravei Gatliff, 1891)
  • Conus clavatulus d'Orbigny, 1852
  • Conus clerii Reeve, 1844
  • Conus cloveri Walls, 1978 (Conus soaresi Trovão, 1978)
  • Conus cocceus Reeve, 1844 (Conus citrinus Kiener, 1846 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791; Conus decrepitus Kiener, 1847; Conus kieneri Crosse, 1858 - homônimo júnior inválido de Reeve, 1849)
  • Conus coccineus Gmelin, 1791 (Conus solandri Broderip & G. B. Sowerby I, 1830)
  • Conus coelinae Crosse, 1858 (Conus pseudocoelinae Delsaerdt, 1989)
  • Conus coffeae Gmelin, 1791 (Conus fabula G. B. Sowerby I, 1833)
  • Conus collisus Reeve, 1849 (Conus stigmaticus A. Adams, 1855; Conus stramineus stigmaticus A. Adams, 1855)
  • Conus colmani Röckel & Korn, 1990
  • Conus colombi (Monnier & Limpalaër, 2012)
  • Conus colombianus Petuch, 1987
  • Conus coltrorum (Petuch & R. F. Myers, 2014)
  • Conus compressus G. B. Sowerby II, 1866 (Conus anemone compressus G. B. Sowerby II, 1866; Conus atractus Tomlin, 1937; Conus fusiformis Lamarck, 1810 - homônimo júnior inválido de Fischer von Waldheim, 1807)
  • Conus conco Puillandre, Stöcklin, Favreau, Bianchi, Perret, Rivasseau, Limpalaër, Monnier & Bouchet, 2015
  • Conus consors G. B. Sowerby I, 1833 (Conus anceps A. Adams, 1855; Conus daullei Crosse, 1858; Conus innexus A. Adams, 1855; Conus poehlianus G. B. Sowerby III, 1887; Conus turschi da Motta, 1985)
  • Conus conspersus Reeve, 1844
  • Conus corallinus Kiener, 1847
  • Conus corbieri Blöcher, 1994 (Conus pennaceus corbieri Blöcher, 1994)
  • Conus cordigera G. B. Sowerby II, 1866 (Conus bitleri da Motta, 1984; Conus nobilis bitleri da Motta, 1984; Conus nobilis cordigera G. B. Sowerby, 1866)
  • Conus coronatus Gmelin, 1791 (Conus multibandatus Bozzetti, 2017; Conus parvus Gebauer, 1802; Conus virgineus Link, 1807)
  • Conus cossignanii (Cossignani & Fiadeiro, 2014)
  • Conus costellatus Grateloup, 1835
  • Conus cristinapessoae (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus crocatus Lamarck, 1810
  • Conus crotchii Reeve, 1849 (Conus cabraloi (Cossignani, 2014); Conus condei (Afonso & Tenorio, 2014); Conus docensis (Cossignani & Fiadeiro, 2014); Conus evorai Monteiro, Fernandes & Rolán, 1995; Conus fiadeiroi (Tenorio, Afonso, Cunha & Rolán, 2014); Conus iberogermanicus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980; Conus irregularis G. B. Sowerby II, 1858; Conus poppei Elsen, 1983; Conus salreiensis Rolán, 1980; Conus teodorae Rolán & Fernandes, 1990)
  • Conus cumingii Reeve, 1848
  • Conus cuna Petuch, 1998
  • Conus cuneolus Reeve, 1843 (Conus anthonyi (Petuch, 1975); Conus bernardinoi (Cossignani, 2014); Conus fontonae Rolán & Trovão, 1990; Conus mordeirae Rolán & Trovão, 1990; Conus pseudocuneolus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980; Conus serranegrae Rolán, 1990)
  • Conus curassaviensis Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus curralensis Rolán, 1986
  • Conus cuvieri Crosse, 1858 (Conus deshayesii Reeve, 1843 - homônimo júnior inválido de Bellardi & Michelotti, 1841; Conus exdeshayesi Sacco, 1893)
  • Conus cyanostoma A. Adams, 1855 (Conus coxeni Brazier, 1875; Conus innotabilis E. A. Smith, 1892)
  • Conus cylindraceus Broderip & G. B. Sowerby I, 1830
  • Conus cymbioides Monnier, Tenorio, Bouchet & Puillandre, 2018
  • Conus dalli Stearns, 1873
  • Conus damottai Trovão, 1979 (Conus derrubado Rolán & Fernandes, 1990; Conus umbelinae (Cossignani & Fiadeiro, 2014))
  • Conus dampierensis Coomans & Filmer, 1985
  • Conus dangdami Thach, 2017
  • Conus danilai Röckel & Korn, 1990
  • Conus daphne Boivin, 1864
  • Conus darkini Röckel, Korn & Richard, 1993
  • Conus daucus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus arausiensis Reeve, 1843; Conus caribbaeus circumpunctatus Nowell-Usticke, 1968; Conus castus Reeve, 1844; Conus connectens A. Adams, 1855; Conus mamillaris Green, 1830; Conus pastinaca Lamarck, 1810; Conus sanguinolentus Reeve, 1849 - homônimo júnior inválido de Quoy & Gaimard, 1834)
  • Conus dayriti Röckel & da Motta, 1983
  • Conus decolrobertoi (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus decoratus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
  • Conus dedonderi (Goethaels & D. Monsecour, 2013)
  • Conus delanoyae Trovão, 1979 (Conus luquei Rolán & Trovão, 1990; Conus swinneni (Tenorio, Afonso, Cunha & Rolán, 2014))
  • Conus demisgeraldoi (Cossignani & Fiadeiro, 2018)
  • Conus denizi (Afonso & Tenorio, 2011)
  • Conus desidiosus A. Adams, 1853
  • Conus devorsinei (Petuch, Berschauer & Poremski, 2015)
  • Conus deynzerorum Petuch, 1995
  • Conus diadema G. B. Sowerby I, 1834 (Conus prytanis G. B. Sowerby III, 1882)
  • Conus dianthus G. B. Sowerby III, 1882
  • Conus diegoi (Cossignani, 2014)
  • Conus diminutus Trovão & Rolán, 1986 (Conus morroensis (Cossignani & Fiadeiro, 2014))
  • Conus dispar G. B. Sowerby I, 1833
  • Conus distans Hwass in Bruguière, 1792 (Conus chinoi Shikama, 1970; Conus kenyonae Brazier, 1896; Conus waterhouseae Brazier, 1896)
  • Conus dominicanus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus cedonulli dominicanus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus donnae Petuch, 1998
  • Conus dorotheae Monnier & Limpalaër, 2010
  • Conus dorreensis Péron, 1807 (Conus pontificalis Lamarck, 1810)
  • Conus duffyi Petuch, 1992
  • Conus dusaveli (H. Adams, 1872)
  • Conus easoni (Petuch & Berschauer, 2018)
  • Conus ebraeus Linnaeus, 1758 (Conus quadratus Perry, 1811 - homônimo júnior secundário de Röding, 1798)
  • Conus eburneus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus alternatus Link, 1807; Conus crassus G. B. Sowerby II, 1858; Conus polyglotta Weinkauff, 1874)
  • Conus echinophilus (Petuch, 1975)
  • Conus echo Lauer, 1989 (Conus pennaceus echo Lauer, 1988)
  • Conus edaphus Dall, 1910
  • Conus ednae (Petuch, 2013)
  • Conus edwardpauli Petuch, 1998
  • Conus eldredi Morrison, 1955 (Conus intermedius Reeve, 1843 - homônimo júnior inválido de Lamarck, 1810; Conus mappa Crosse, 1858 - homônimo júnior inválido de [Lightfoot], 1786)
  • Conus eleutheraensis (Petuch, 2013)
  • Conus emaciatus Reeve, 1849
  • Conus empressae Lorenz, 2001
  • Conus encaustus Kiener, 1845 (Conus praetextus Reeve, 1848)
  • Conus episcopatus da Motta, 1982 (Conus magnificus macilentus Lauer, 1989)
  • Conus ermineus Born, 1778 (Conus aspersus G. B. Sowerby I, 1833; Conus caerulans Küster, 1838; Conus coerulescens Schröter, 1803; Conus eques Hwass in Bruguière, 1792; Conus grayi Reeve, 1844; Conus inquinatus Reeve, 1849; Conus leaeneus Link, 1807; Conus luzonicus Hwass in Bruguière, 1792; Conus narcissus Lamarck, 1810; Conus oculatus Gmelin, 1791; Conus perryae Clench, 1942; Conus portoricanus Hwass in Bruguière, 1792; Conus rudis Weinkauff, 1873; Conus testudinarius Hwass in Bruguière, 1792; Conus verrucosus piraticus Clench, 1942)
  • Conus ernesti Petuch, 1990
  • Conus erythraeensis Reeve, 1843 (Conus adustus G. B. Sowerby II, 1858; Conus couderti Bernardi, 1860; Conus dillwynii Reeve, 1849; Conus hamilli Crosse, 1858; Conus induratus Reeve, 1849; Conus piperatus Reeve, 1844 - homônimo júnior inválido de Dillwyn, 1817; Conus quadratomaculatus G. B. Sowerby II, 1866)
  • Conus escondidai Poppe & Tagaro, 2005
  • Conus espingueirensis (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus estivali Moolenbeek & Richard, 1995
  • Conus evansi Bondarev, 2001
  • Conus eversoni Petuch, 1987
  • Conus excelsus G. B. Sowerby III, 1908 (Conus pulcherrimus Brazier, 1894 - homônimo júnior inválido de Heilprin, 1879)
  • Conus exiguus Lamarck, 1810 (Conus bougei G. B. Sowerby III, 1907; Conus cabritii Bernardi, 1858; Conus optimus G. B. Sowerby III, 1913; Conus plumbeus Reeve, 1844; Conus taylorianus E. A. Smith, 1880; Conus vayssetianus Crosse, 1872)
  • Conus eximius Reeve, 1849
  • Conus explorator Vink, 1990
  • Conus felitae Rolán, 1990
  • Conus felix Fenzan, 2012
  • Conus fergusoni G. B. Sowerby II, 1873 (Conus consanguineus E. A. Smith, 1880; Conus fulvocinctus Crosse, 1872 - [sem precedência: ICZN])
  • Conus fernandesi Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
  • Conus fernandi (Petuch & Berschauer, 2018)
  • Conus ferrugineus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus chenui Crosse, 1857; Conus loebbeckeanus Weinkauff, 1873; Conus mirmillo Crosse, 1865; Conus sophiae Brazier, 1875)
  • Conus figulinus Linnaeus, 1758
  • Conus fijisulcatus Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
  • Conus filmeri Rolán & Röckel, 2000
  • Conus fischoederi Röckel & da Motta, 1983
  • Conus flamingo Petuch, 1980
  • Conus flammeacolor Petuch, 1992
  • Conus flavescens G. B. Sowerby I, 1834 (Conus fulvus Fenaux, 1943 - homônimo júnior inválido de Schröter, 1803)
  • Conus flavidus Lamarck, 1810 (Conus erythraeozonatus Barros e Cunha, 1933)
  • Conus flavus Röckel, 1985
  • Conus flavusalbus Rolán & Röckel, 2000
  • Conus floccatus G. B. Sowerby I, 1841 (Conus circumsignatus Crosse, 1865; Conus magdalenae Kiener, 1847)
  • Conus floridulus A. Adams & Reeve, 1848 (Conus tenuis G. B. Sowerby II, 1857 - homônimo júnior inválido de G.B. Sowerby I, 1833)
  • Conus fonsecai (Petuch & Berschauer, 2016)
  • Conus fragilissimus Petuch, 1979
  • Conus franciscoi Rolán & Röckel, 2000
  • Conus franklinae Hendricks, 2015
  • Conus freitasi (Tenorio, Afonso, Rolán, Pires, Vasconcelos, Abalde & Zardoya, 2018)
  • Conus frigidus Reeve, 1848 (Conus maltzanianus Weinkauff, 1873)
  • Conus fuerteventurensis Vera-Peláez & Martín-González, 2018
  • Conus fulmen Reeve, 1843 (Conus modestus G. B. Sowerby I, 1833 - [suprimido: ICZN]; Conus wistaria Shikama, 1970)
  • Conus fumigatus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus blainvillei Kiener, 1850; Conus excavatus G. B. Sowerby II, 1866; Conus henoquei Bernardi, 1860; Conus luctificus Reeve, 1848; Conus pazii Bernardi, 1857; Conus richardi Fenaux, 1942)
  • Conus furnae Rolán, 1990 (Conus verdensis furnae Rolán, 1990)
  • Conus furvoides Gabb, 1873
  • Conus furvus Reeve, 1843 (Conus aegrotus Reeve, 1849; Conus albicans G. B. Sowerby II, 1857; Conus albus G. B. Sowerby III, 1887; Conus buxeus Reeve, 1844 - homônimo júnior inválido de Röding, 1798; Conus cecilei Kiener, 1847; Conus crepusculum Reeve, 1844; Conus granifer Reeve, 1849; Conus lignarius Reeve, 1843; Conus multilineatus G. B. Sowerby III, 1875 - homônimo júnior inválido de Pecchioli, 1864; Conus neobuxeus da Motta, 1991; Conus nivalis da Motta, 1985; Conus polygrammus Tomlin, 1937; Conus turritinus da Motta, 1985)
  • Conus fuscatus Born, 1778
  • Conus fuscoflavus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980 (Conus fantasmalis Rolán, 1990; Conus messiasi Rolán & Fernandes, 1990; Conus silviae (Cossignani, 2014))
  • Conus fuscolineatus G. B. Sowerby III, 1905
  • Conus fusellinus Suter, 1917
  • Conus gabelishi da Motta & Ninomiya, 1982
  • Conus galeao Rolán, 1990 (Conus damottai galeao Rolán, 1990)
  • Conus galeyi Monnier, Tenorio, Bouchet & Puillandre, 2018
  • Conus gallopalvoi (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus gambiensis (Petuch & Berschauer, 2018)
  • Conus garciai da Motta, 1982
  • Conus garrisoni Hendricks, 2015
  • Conus garywilsoni Lorenz & Morrison, 2004
  • Conus gauguini Richard & B. Salvat, 1973
  • Conus generalis Linnaeus, 1767 (Conus krabiensis da Motta, 1982; Conus spiculum Reeve, 1849)
  • Conus genuanus Linnaeus, 1758 (Conus fasciatus Perry, 1811 - homônimo júnior inválido de Schröter, 1803)
  • Conus geographus Linnaeus, 1758
  • Conus gibsonsmithorum Petuch, 1986
  • Conus gigasulcatus Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
  • Conus gilvus Reeve, 1849
  • Conus giorossii Bozzetti, 2005
  • Conus gladiator Broderip, 1833 (Conus cibielii Kiener, 1849; Conus evelynae G. B. Sowerby III, 1882; Conus gloynei G. B. Sowerby III, 1881)
  • Conus glans Hwass in Bruguière, 1792 (Conus violaceus Link, 1807 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791)
  • Conus glaucus Linnaeus, 1758
  • Conus glenni Petuch, 1993
  • Conus glicksteini Petuch, 1987
  • Conus gloriakiiensis Kuroda & Itô, 1961
  • Conus gloriamaris Chemnitz, 1777 (Conus gloria Bosc, 1801)
  • Conus glorioceanus Poppe & Tagaro, 2009
  • Conus goajira Petuch, 1992
  • Conus gondwanensis Röckel & Moolenbeek, 1995
  • Conus gonsalensis (Cossignani & Fiadeiro, 2014)
  • Conus gonsaloi (Afonso & Tenorio, 2014)
  • Conus goudeyi (Monnier & Limpalaër, 2012)
  • Conus gouldi Hendricks, 2015
  • Conus gradatulus Weinkauff, 1875 (Conus oltmansianus van Lennep, 1876; Conus papillaris A. Adams & Reeve, 1848 - homônimo júnior inválido de G.B. Sowerby I, 1833; Conus papillaris Reeve, 1849 - homônimo júnior inválido de G.B. Sowerby I, 1833; Conus patens G. B. Sowerby III, 1903; Conus turritus G. B. Sowerby II, 1870 - homônimo júnior inválido de Lamarck, 1803)
  • Conus gradatus W. Wood, 1828
  • Conus grahami Röckel, Cosel & Burnay, 1980
  • Conus granarius Kiener, 1847 (Conus catenatus G. B. Sowerby III, 1879 - homônimo júnior inválido de G.B. Sowerby I, 1850; Conus desmotus Tomlin, 1937; Conus granarius panamicus Petuch, 1990; Conus mappa granarius Kiener, 1847; Conus sanctaemarthae Vink, 1977)
  • Conus grangeri G. B. Sowerby III, 1900
  • Conus granulatus Linnaeus, 1758 (Conus laetus Gmelin, 1791; Conus roseus Fischer von Waldheim, 1807; Conus verulosus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus granum Röckel & Fischöder, 1985
  • Conus gratacapii Pilsbry, 1904
  • Conus guanahacabibensis Espinosa & Ortea, 2016
  • Conus guanche Lauer, 1993 (Conus saharicus (Petuch & Berschauer, 2016))
  • Conus gubernator Hwass in Bruguière, 1792 (Conus boivini Kiener, 1846; Conus leehmani da Motta & Röckel, 1979; Conus sutoreanus Weinkauff, 1875; Conus sutorianus Weinkauff, 1874; Conus terminus Lamarck, 1822; Conus veillardi da Motta, 1990)
  • Conus guiandradoi (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus guinaicus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus franciscanus Bruguière, 1792; Conus luridus A. Adams, 1855; Conus taslei Kiener, 1850)
  • Conus habui Lan, 2002
  • Conus hamamotoi Yoshiba & Koyama, 1984
  • Conus hamanni Fainzilber & Mienis, 1986
  • Conus hanshassi (Lorenz & Barbier, 2012)
  • Conus harasewychi Petuch, 1987
  • Conus harlandi Petuch, 1987
  • Conus havanensis Aguayo & Pérez Farfante, 1947 (Conus olgae Bacallado, Espinosa & Ortea, 2007)
  • Conus haytensis G. B. Sowerby I, 1850
  • Conus hazinorum (Petuch & Myers, 2014)
  • Conus helgae Blöcher, 1992
  • Conus hendersoni Marwick, 1931
  • Conus hennequini Petuch, 1993
  • Conus hieroglyphus Duclos, 1833 (Conus armillatus C. B. Adams, 1850)
  • Conus hilli Petuch, 1990
  • Conus hirasei (Kuroda, 1956)
  • Conus hoaraui (Monnier & Limpalaër, 2015)
  • Conus honkeri Petuch, 1988
  • Conus honkerorum (Petuch & R. F. Myers, 2014)
  • Conus huberi Thach, 2018
  • Conus hughmorrisoni Lorenz & Puillandre, 2015
  • Conus humerosus Pilsbry, 1921
  • Conus huttoni (Tate, 1890)
  • Conus hyaena Hwass in Bruguière, 1792 (Conus halli da Motta, 1983; Conus incarnatus Reeve, 1844; Conus kobelti Löbbecke, 1882; Conus mutabilis Reeve, 1844; Conus tribunus Crosse, 1865 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791)
  • Conus hybridus Kiener, 1847
  • Conus ignotus Cargile, 1998
  • Conus immelmani Korn, 1998
  • Conus imperialis Linnaeus, 1758 (Conus dautzenbergi Fenaux, 1942; Conus douvillei Fenaux, 1942 - homônimo júnior inválido de Cossmann & Pissaro, 1901; Conus viridulus Lamarck, 1810)
  • Conus inconstans E. A. Smith, 1877
  • Conus indomaris (Bozzetti, 2014)
  • Conus inesae (Monteiro, Afonso, Tenorio, Rosado & Pirinhas, 2014)
  • Conus infinitus Rolán, 1990
  • Conus infrenatus Reeve, 1848 (Conus succinctus A. Adams, 1855)
  • Conus inscriptus Reeve, 1843 (Conus cavailloni Fenaux, 1942; Conus cuneiformis E. A. Smith, 1877; Conus keatiformis Shikama & Oishi, 1977; Conus maculospira Pilsbry, 1922; Conus maculospira bangladeshianus da Motta, 1985; Conus planiliratus G. B. Sowerby III, 1870 - homônimo júnior inválido de G. B. Sowerby I, 1850; Conus tegulatus G. B. Sowerby II, 1870)
  • Conus iodostoma Reeve, 1843 (Conus hedgesi G. B. Sowerby III, 1913; Conus rosaceus Kiener, 1849 - homônimo júnior inválido de Dillwyn, 1817 / G.B. Sowerby II, 1834; Conus superscriptus G. B. Sowerby III, 1877)
  • Conus isabelarum Tenorio & Afonso, 2004
  • Conus jacarusoi Petuch, 1998
  • Conus jacquescolombi (Monnier & Limpalaër, 2016)
  • Conus janus Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus jickelii Weinkauff, 1873 (Conus minutus Schröter, 1803 - nomen oblitum)
  • Conus jorioi (Petuch, 2013)
  • Conus josegeraldoi (Cossignani & Fiadeiro, 2018)
  • Conus josephinae Rolán, 1980 (Conus marckeppensi (Cossignani & Fiadeiro, 2017))
  • Conus joserochoi (Cossignani, 2014)
  • Conus jourdani da Motta, 1984
  • Conus jucundus G. B. Sowerby III, 1887 (Conus regius abbotti Clench, 1942)
  • Conus judaeus Bergh, 1895
  • Conus julieandreae Cargile, 1995
  • Conus julii Liénard, 1870
  • Conus kaesleri Hendricks, 2015
  • Conus kaiserae (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
  • Conus kalafuti da Motta, 1987
  • Conus karlschmidti Maury, 1917
  • Conus kawamurai Habe, 1962
  • Conus keatii G. B. Sowerby II, 1858
  • Conus kermadecensis Iredale, 1912
  • Conus kersteni Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
  • Conus kerstitchi Walls, 1978
  • Conus kevani Petuch, 1987
  • Conus kiicumulus (Azuma, 1982)
  • Conus kinoshitai (Kuroda, 1956) (Conus brontodes Shikama, 1979; Conus tamikoae Shikama, 1973)
  • Conus kintoki Habe & Kosuge, 1970 (não Coomans & Moolenbeek, 1982)
  • Conus kirkandersi Petuch, 1987
  • Conus klemae (Cotton, 1953) (Conus coralinus Habe & Kosuge, 1970)
  • Conus korni G. Raybaudi Massilia, 1993
  • Conus kostini Filmer, Monteiro, Lorenz & Verdasca, 2012
  • Conus koukae (Monnier, Limpalaër & Robin, 2013)
  • Conus kremerorum Petuch, 1988
  • Conus kuiperi Moolenbeek, 2006
  • Conus kulkulcan Petuch, 1980
  • Conus kuroharai (Habe, 1965)
  • Conus lamarckii Kiener, 1847
  • Conus lamberti Souverbie, 1877
  • Conus largilliertii Kiener, 1847
  • Conus laterculatus G. B. Sowerby II, 1870
  • Conus laueri (Monnier & Limpalaër, 2013)
  • Conus lecourtorum (Lorenz, 2011)
  • Conus leekremeri Petuch, 1987
  • Conus legatus Lamarck, 1810 (Conus musivum G. B. Sowerby I, 1833)
  • Conus lemniscatus Reeve, 1849 (Conus clenchi Martins, 1945; Conus sagittatus G. B. Sowerby II, 1865)
  • Conus lenavati da Motta & Röckel, 1982
  • Conus leobottonii Lorenz, 2006
  • Conus leobrerai da Motta & Martin, 1982
  • Conus leopardus (Röding, 1798) (Conus millepunctatus Lamarck, 1822; Conus pardus Link, 1807 - homônimo júnior secundário de Röding, 1798)
  • Conus levis (Bozzetti, 2012)
  • Conus levistimpsoni (Tucker, 2013)
  • Conus leviteni (Tucker, Tenorio & Chaney, 2011)
  • Conus lienardi Bernardi & Crosse, 1861 (Conus prevosti G. B. Sowerby III, 1881)
  • Conus lightbourni Petuch, 1986
  • Conus limpusi Röckel & Korn, 1990
  • Conus lindae Petuch, 1987
  • Conus lineopunctatus Kaicher, 1977 (Conus guttatus Kiener, 1848 - homônimo júnior secundário de Röding, 1798; Conus neoguttatus da Motta, 1991)
  • Conus lischkeanus Weinkauff, 1875 (Conus okamotoi Kuroda & Itô, 1961; Conus subroseus Röckel & Korn, 1992; Conus tropicensis Coomans & Filmer, 1985)
  • Conus litoglyphus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus albomaculatus G. B. Sowerby II, 1841; Conus bicolor Conus bicolor G. B. Sowerby I, 1833; Conus carpenteri Crosse, 1865; Conus inermis Tinker, 1952; Conus lacinulatus Kiener, 1850; Conus seychellensis G. Nevill & H. Nevill, 1874; Conus subcapitaneus Link, 1807)
  • Conus litteratus Linnaeus, 1758 (Conus arabicus Lamarck, 1810; Conus grueneri Reeve, 1844)
  • Conus lividus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus plebejus Link, 1807; Conus primula Reeve, 1849)
  • Conus lizardensis Crosse, 1865
  • Conus lobitensis Kaicher, 1977
  • Conus locumtenens Blumenbach, 1791 (Conus acuminatus Hwass in Bruguière, 1792; Conus coxianus G. B. Sowerby III, 1895; Conus insignis G. B. Sowerby I, 1833; Conus multicatenatus G. B. Sowerby II, 1865; Conus schech Weinkauff, 1873; Conus substitutus Link, 1807; Conus viaderi Fenaux, 1942; Conus vicarius (Röding, 1798))
  • Conus lohri Kilburn, 1972
  • Conus lombardii Hendricks, 2015
  • Conus longilineus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980 (Conus cagarralensis (Cossignani, 2014); Conus grahami longilineus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980; Conus melissae Tenorio, Afonso & Rolán, 2008)
  • Conus lozeti Richard, 1980
  • Conus lucaya Petuch, 2000
  • Conus luciae Moolenbeek, 1986
  • Conus lugubris Reeve, 1849
  • Conus luteus G. B. Sowerby I, 1833
  • Conus lyelli Hendricks, 2015
  • Conus lynceus G. B. Sowerby II, 1858
  • Conus maculiferus G. B. Sowerby I, 1833
  • Conus madagascariensis G. B. Sowerby II, 1858
  • Conus madecassinus (Bozzetti, 2012)
  • Conus magellanicus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus cidaris Kiener, 1846; Conus ornatus G. B. Sowerby I, 1833 - homônimo júnior secundário de Röding, 1798; Conus speciosissimus Reeve, 1848)
  • Conus magnificus Reeve, 1843
  • Conus magnottei Petuch, 1987
  • Conus magus Linnaeus, 1758 (Conus ambaroides Shikama, 1977; Conus assimilis A. Adams, 1855Conus borneensis G. B. Sowerby II, 1866 - homônimo júnior inválido de A. Adams & Reeve, 1848; Conus carinatus Swainson, 1822; Conus cernohorskyi da Motta, 1983; Conus circae G. B. Sowerby II, 1858; Conus consul Boivin, 1864; Conus epistomioides Weinkauff, 1875; Conus epistomium Reeve, 1844; Conus frauenfeldi Crosse, 1865; Conus fucatus Reeve, 1849; Conus fulvobullatus da Motta, 1982; Conus melancholicus Lamarck, 1810; Conus metcalfii Reeve, 1843; Conus raphanus Hwass in Bruguière, 1792; Conus rollandi Bernardi, 1860; Conus signifer Crosse, 1865; Conus tasmaniae G. B. Sowerby II, 1866; Conus ustulatus Reeve, 1844; Conus worcesteri Brazier, 1891)
  • Conus maioensis Trovão, Rolán & Félix-Alves, 1990 (Conus crioulus Tenorio & Afonso, 2004; Conus marcocastellazzii (Cossignani & Fiadeiro, 2014)Conus zinhoi (Cossignani, 2014))
  • Conus malabaricus (Monnier, Limpalaër & Tenorio, 2017)
  • Conus malacanus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus canaliculatus Dillwyn, 1817 - homônimo júnior inválido de Brocchi, 1814; Conus cuneatus G. B. Sowerby II, 1873; Conus subcarinatus G. B. Sowerby II, 1865)
  • Conus malcolmi (Monnier & Limpalaër, 2015)
  • Conus maldivus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus dux Röding, 1798 - homônimo júnior inválido de Hwass, 1792; Conus generalis maldivus Hwass in Bruguière, 1792; Conus generalis monteiroi Barros e Cunha, 1933; Conus planaxis Deshayes, 1863; Conus spirogloxus Deshayes, 1863)
  • Conus mappa [Lightfoot], 1786 (não Hwass in Bruguière, 1792; Conus surinamensis Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus marchionatus Hinds, 1843 (Conus caelatus A. Adams, 1855)
  • Conus mariaodeteae (Petuch & Myers, 2014)
  • Conus marielae Rehder & Wilson, 1975
  • Conus marileeae (Harasewych, 2014) (Conus moluccensis marielae Rehder & Wilson, 1975)
  • Conus marimaris (Tenorio, Abalde & Zardoya, 2018)
  • Conus marmoreus Linnaeus, 1758 - Espécie-tipo - (Conus crosseanus Bernardi, 1861; Conus maculatus Perry, 1811 - homônimo júnior inválido de Bosc, 1801; Conus pseudomarmoreus Crosse, 1875; Conus suffusus G. B. Sowerby II, 1870)
  • Conus martensi E. A. Smith, 1884 (Conus kurzi Petuch, 1974; Conus sazanka Shikama, 1970)
  • Conus martinianus Reeve, 1844
  • Conus massemini (Monnier & Limpalaër, 2016)
  • Conus maya (Petuch & Sargent, 2011)
  • Conus mcbridei Lorenz, 2005
  • Conus medoci Lorenz, 2004
  • Conus medvedevi (Monteiro, Afonso, Tenorio, Rosado & Pirinhas, 2014)
  • Conus melvilli G. B. Sowerby III, 1879 (Conus boschi Clover, 1972; Conus pusio G. B. Sowerby I, 1834 - homônimo júnior inválido de Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus mercator Linnaeus, 1758 (Conus cacao Ferrario, 1983; Conus reticularis Bory de Saint Vincent, 1827; Conus senegalensis (Gulden, Moolenbeek & Goud, 2017))
  • Conus miamiensis Petuch, 1986
  • Conus micropunctatus Rolán & Röckel, 2000
  • Conus miles Linnaeus, 1758
  • Conus milesi E. A. Smith, 1887
  • Conus miliaris Hwass in Bruguière, 1792 (Conus barbadensis Hwass in Bruguière, 1792; Conus fulgetrum G. B. Sowerby I, 1834; Conus scaber Kiener, 1847 - homônimo júnior inválido de Link, 1807)
  • Conus milneedwardsi Jousseaume, 1894
  • Conus miniexcelsus Olivera & Biggs, 2010
  • Conus minimus (Cossignani & Fiadeiro, 2015)
  • Conus minnamurra (Garrard, 1961)
  • Conus miruchae Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
  • Conus mitratus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus mitraeformis = erro ortográfico)
  • Conus molis A. P. Brown & Pilsbry, 1911 (Conus concavitectum A. P. Brown & Pilsbry, 1911 )
  • Conus moluccensis Küster, 1838 (Conus merleti Mayissian, 1974; Conus stainforthii Reeve, 1843)
  • Conus monachus Linnaeus, 1758 (Conus contusus Reeve, 1848; Conus frostianus Brazier, 1898; Conus nebulosus Gmelin, 1791; Conus vinctus A. Adams, 1855)
  • Conus moncuri Filmer, 2005
  • Conus monicae (Petuch & Berschauer, 2015)
  • Conus monile Hwass in Bruguière, 1792 (Conus marmoreus Perry, 1811)
  • Conus monilifer Broderip, 1833 (Conus ferrugatus G. B. Sowerby I, 1834; Conus selectus A. Adams, 1855)
  • Conus montillai Röckel, 1985
  • Conus moolenbeeki Filmer, 2011
  • Conus moreleti Crosse, 1858 (Conus elongatus Reeve, 1843 - homônimo júnior inválido de Holten, 1802; Conus oblitus Reeve, 1849 - homônimo júnior inválido de Michelotti, 1847)
  • Conus morrisoni G. Raybaudi Massilia, 1991)
  • Conus moylani Delsaerdt, 2000
  • Conus mozambicus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus altispiratus G. B. Sowerby II, 1873; Conus caffer Krauss, 1848 - homônimo júnior inválido de Röding, 1798; Conus informis Hwass in Bruguière, 1792; Conus lautus Reeve, 1844; Conus macei Crosse, 1865)
  • Conus mpenjatiensis (S. G. Veldsman, 2016)
  • Conus mucronatus Reeve, 1843
  • Conus mulderi Fulton, 1936
  • Conus multiliratus Böse, 1906 (Conus gaza Johnson & Pilsbry, 1911 )
  • Conus muriculatus G. B. Sowerby I, 1833
  • Conus mus Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus musicus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus acutus G. B. Sowerby II, 1857 - homônimo júnior inválido de Anton, 1838; Conus ceylanensis Hwass in Bruguière, 1792; Conus mighelsi Kiener, 1847)
  • Conus mustelinus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus australis Schröter, 1803 - homônimo júnior inválido de Holten, 1802; Conus melinus Shikama, 1964; Conus zukiae Shikama, 1979)
  • Conus nahoonensis (S. G. Veldsman, 2016)
  • Conus namocanus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus badius Kiener, 1845; Conus laevigatus G. B. Sowerby II, 1858 - homônimo júnior inválido de Link, 1807; Conus laevis Crosse, 1858 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791)
  • Conus nanshaensis F.-L. Li, 2016
  • Conus nanus G. B. Sowerby I, 1833
  • Conus naranjus Trovão, 1975
  • Conus natalaurantius (S. G. Veldsman, 2013)
  • Conus natalis G. B. Sowerby II, 1858 (Conus gilchristi G. B. Sowerby III, 1903)
  • Conus navarroi Rolán, 1986
  • Conus negroides Kaicher, 1977 (Conus gabrielae Rolán & Röckel, 2000)
  • Conus nelsonandradoi (Cossignani & Fiadeiro, 2015)
  • Conus neptunus Reeve, 1843 (Conus colorovariegatus Kosuge, 1981; Conus neptunoides E. A. Smith, 1880)
  • Conus ngocngai Thach, 2017
  • Conus niederhoeferi (Monnier, Limpalaër & Lorenz, 2012)
  • Conus nielsenae Marsh, 1962
  • Conus nigromaculatus Röckel & Moolenbeek, 1992
  • Conus nigropunctatus G. B. Sowerby II, 1858
  • Conus nimbosus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus tenellus Holten, 1802 & Dillwyn, 1817)
  • Conus nobilis Linnaeus, 1758
  • Conus nobrei Trovão, 1975
  • Conus nocturnus [Lightfoot], 1786 (também Hwass in Bruguière, 1792; Conus deburghiae G. B. Sowerby II, 1857)
  • Conus nodulosus G. B. Sowerby II, 1864
  • Conus norai da Motta & G. Raybaudi Massilia, 1992
  • Conus norpothi Lorenz, 2015 (Conus algoensis norpothi Lorenz, 2015)
  • Conus nucleus Reeve, 1848
  • Conus nussatella Linnaeus, 1758
  • Conus nux Broderip, 1833 (Conus pusillus Gould, 1853 - homônimo júnior inválido de Lamarck, 1810)
  • Conus nybakkeni (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
  • Conus obscurus G. B. Sowerby I, 1833 (Conus halitropus Bartsch & Rehder, 1943)
  • Conus ochroleucus Gmelin, 1791 (Conus fasciatus G. B. Sowerby II, 1858; Conus praefectus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus oishii (Shikama, 1977)
  • Conus olssoni Maury, 1917
  • Conus omaria Hwass in Bruguière, 1792 (Conus convolutus G. B. Sowerby II, 1858; Conus patonganus da Motta, 1982; Conus sindon Reeve, 1844; Conus viperinus Lauer, 1986)
  • Conus orion Broderip, 1833 (Conus drangai Schwengel, 1955)
  • Conus orri Ninomiya & da Motta, 1982
  • Conus ortneri Petuch, 1998
  • Conus ostrinus (Tucker & Tenorio, 2011)
  • Conus ozennii Crosse, 1858
  • Conus padarosae (Cossignani & Fiadeiro, 2018)
  • Conus papilliferus G. B. Sowerby I, 1834 (Conus comptus A. Adams, 1855 - homônimo júnior inválido de Gould, 1853; Conus jukesii Reeve, 1848; Conus rossiteri Brazier, 1870)
  • Conus papuensis Coomans & Moolenbeek, 1982
  • Conus paraguana Petuch, 1987
  • Conus paranobilis Petuch, 1991
  • Conus parascalaris Petuch, 1987
  • Conus parius Reeve, 1844
  • Conus parvatus Walls, 1979 (Conus musicus parvatus Walls, 1979; Conus pusillus Reeve, 1843 / G. B. Sowerby II, 1857 - homônimo júnior inválido de Lamarck, 1810)
  • Conus paschalli Petuch, 1998
  • Conus patae Abbott, 1971 (Conus rudiae Magnotte, 1971)
  • Conus patamakanthini Delsaerdt, 1998
  • Conus patglicksteinae Petuch, 1987 (Conus floridanus patglicksteinae Petuch, 1987)
  • Conus patriceae (Petuch & R. F. Myers, 2014)
  • Conus patricius Hinds, 1843 (Conus pyriformis Reeve, 1843)
  • Conus paukstisi (Tucker, Tenorio & Chaney, 2011)
  • Conus paulae Petuch, 1988
  • Conus pauperculus G. B. Sowerby I, 1834
  • Conus peasei (Brazier, 1877) (Conus neglectus Pease, 1861 - homônimo júnior inválido de A. Adams, 1855)
  • Conus pedrofiadeiroi (Cossignani & Fiadeiro, 2015)
  • Conus peli Moolenbeek, 1996
  • Conus penchaszadehi Petuch, 1986
  • Conus pennaceus Born, 1778 (Conus colubrinus Lamarck, 1810; Conus elisae Kiener, 1846; Conus episcopus Hwass in Bruguière, 1792; Conus purus Pease, 1863; Conus quasimagnificus da Motta, 1982; Conus racemosus G. B. Sowerby III, 1874; Conus rubiginosus Hwass in Bruguière, 1792; Conus rubropennatus da Motta, 1982; Conus stellatus Kiener, 1847)
  • Conus pergrandis (Iredale, 1937) (Conus fletcheri Petuch & Mendenhall, 1972; Conus potusmarumai Kosuge, 1980)
  • Conus perrineae (Cossignani & Fiadeiro, 2018)
  • Conus pertusus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus amabilis Lamarck, 1810; Conus festivus Dillwyn, 1817)
  • Conus petergabrieli Lorenz, 2006
  • Conus petestimpsoni (Petuch & Berschauer, 2016)
  • Conus petuchi (Monteiro, Afonso, Tenorio, Rosado & Pirinhas, 2014)
  • Conus philippii Kiener, 1847 (Conus candidus Kiener, 1847 - homônimo júnior inválido de Born, 1778)
  • Conus pica A. Adams & Reeve, 1848 (Conus dolium Boivin, 1864)
  • Conus pictus Reeve, 1843 (Conus beckeri G. B. Sowerby III, 1911)
  • Conus pineaui Pin & Leung Tack, 1989
  • Conus pinedensis (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus planiliratus G. B. Sowerby I, 1850
  • Conus planorbis Born, 1778 (Conus polyzonias Gmelin, 1791; Conus praeclarus Fenaux, 1942; Conus vulpinus Hwass in Bruguière, 1792 & Schubert & Wagner, 1829)
  • Conus platensis Frenguelli, 1946
  • Conus plinthis Richard & Moolenbeek, 1988
  • Conus polongimarumai Kosuge, 1980
  • Conus pomareae (Monnier & Limpalaër, 2014)
  • Conus poormani Berry, 1968
  • Conus portobeloensis Petuch, 1990
  • Conus poulosi Petuch, 1993
  • Conus praecellens A. Adams, 1855 (Conus bicolor G. B. Sowerby I, 1833 - homônimo júnior inválido de G. B. Sowerby I, 1833; Conus sinensis G. B. Sowerby I, 1841 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791; Conus sowerbii Reeve, 1849)
  • Conus praelatus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus fortdauphinensis (Bozzetti, 2015); Conus miniturritus (Bozzetti, 2017); Conus pennaceus tsara Korn, Niederhöfer & Blöcher, 2000)
  • Conus pretiosus G. Nevill & H. Nevill, 1874 (Conus phuketensis da Motta, 1978)
  • Conus primus Röckel & Korn, 1990
  • Conus princeps Linnaeus, 1758 (Conus lineolatus Valenciennes, 1832; Conus regius Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus proximus G. B. Sowerby II, 1860 (Conus pulcher A. Adams, 1855 - homônimo júnior inválido de [Lightfoot], 1786)
  • Conus pseudaurantius Vink & Cosel, 1985
  • Conus pseudimperialis Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
  • Conus pseudoarmoricus P. Marshall & R. Murdoch, 1920
  • Conus pseudocardinalis Coltro, 2004
  • Conus pseudocedonulli Blainville, 1818 (Conus blainvillii Vignard, 1829; Conus hereditarius da Motta, 1987)
  • Conus pseudonivifer Monteiro, Tenorio & Poppe, 2004
  • Conus pseudotextile Grateloup, 1835
  • Conus pulcher [Lightfoot], 1786 (Conus archithalassius Link, 1807; Conus bicolor G. B. Sowerby I, 1833 (em maio) - homônimo júnior inválido de G. B. Sowerby I, 1833 (em março)Conus breviculus G. B. Sowerby I, 1833; Conus fluctifer Dillwyn, 1817; Conus gigas Fischer von Waldheim, 1807; Conus grandis G. B. Sowerby I, 1823; Conus leoninus Gmelin, 1791 - homônimo júnior inválido de [Lightfoot], 1786; Conus nicolii J. Wilson, 1831; Conus papilionaceus Hwass in Bruguière, 1792; Conus papillaris G. B. Sowerby I, 1833; Conus prometheus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus pulicarius Hwass in Bruguière, 1792 (Conus fustigatus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus purissimus Filmer, 2011 (Conus lacteus Lamarck, 1810 - homônimo júnior inválido e secundário de Röding, 1798)
  • Conus purpurascens G. B. Sowerby I, 1833 (Conus comptus Gould, 1853; Conus luzonicus sensu G. B. Sowerby II, 1858; Conus regalitatis G. B. Sowerby I, 1834)
  • Conus purvisi (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus quasimagus (Bozzetti, 2016)
  • Conus queenslandis da Motta, 1984 (Conus tribblei queenslandis da Motta, 1984)
  • Conus quercinus [Lightfoot], 1786 (Conus akabensis G. B. Sowerby III, 1887; Conus cingulum Gmelin, 1791; Conus egregius G. B. Sowerby III, 1914; Conus fulvostriatus Fenaux, 1942; Conus hepaticus Kiener, 1847; Conus jeffreyi (Petuch & Sargent, 2011); Conus quercinus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus quiquandoni Lorenz & Barbier, 2008
  • Conus radiatus Gmelin, 1791
  • Conus ranonganus da Motta, 1978
  • Conus rattus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus chemnitzii Dillwyn, 1817; Conus semivelatus G. B. Sowerby III, 1882; Conus tahitiensis Dautzenberg, 1932; Conus viridis G. B. Sowerby II, 1857)
  • Conus raulsilvai Rolán, Monteiro & Fernandes, 1998
  • Conus rawaiensis da Motta, 1978
  • Conus recluzianus Bernardi, 1853
  • Conus recognitus Guppy, 1867 (Conus solidus G. B. Sowerby I, 1850 - homônimo júnior inválido e secundário de Gmelin, 1791 )
  • Conus recurvus Broderip, 1833 (Conus gradatus thaanumi Schwengel, 1955)
  • Conus reductaspiralis Walls, 1979
  • Conus regius Gmelin, 1791 (Conus citrinus Gmelin, 1791; Conus gadesi Espinosa & Ortea, 2005; Conus leucostictus Gmelin, 1791; Conus nebulosus Hwass in Bruguière, 1792 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791; Conus spurius (Röding, 1798))
  • Conus regonae Rolán & Trovão, 1990
  • Conus regularis G. B. Sowerby I, 1833 (Conus angulatus A. Adams, 1855; Conus incurvus G. B. Sowerby I, 1833; Conus magdalenensis Bartsch & Rehder, 1939; Conus syriacus G. B. Sowerby I, 1833 - homônimo júnior secundário de Röding, 1798)
  • Conus reticulatus Born, 1778
  • Conus retifer Menke, 1829 (Conus solidus G. B. Sowerby I, 1841 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791)
  • Conus richardbinghami Petuch, 1993
  • Conus richardsae Röckel & Korn, 1992
  • Conus richeri Richard & Moolenbeek, 1988
  • Conus rikae (Petuch & Berschauer, 2018)
  • Conus riosi Petuch, 1986
  • Conus ritae Petuch, 1995
  • Conus rizali Olivera & Biggs, 2010
  • Conus robini (Limpalaër & Monnier, 2012)
  • Conus roeckeli Rolán, 1980 (Conus damioi (Cossignani & Fiadeiro, 2015))
  • Conus rolani Röckel, 1986
  • Conus roquensis (Cossignani & Fiadeiro, 2015)
  • Conus rosalindensis Petuch, 1998
  • Conus rosemaryae Petuch, 1990
  • Conus roseorapum G. Raybaudi & da Motta, 1990
  • Conus rosi (Petuch & Berschauer, 2015)
  • Conus rosiae (Monnier, Batifoix & Limpalaër, 2018)
  • Conus rouxi (Monnier, Limpalaër & Robin, 2013)
  • Conus royaikeni (S. G. Veldsman, 2010)
  • Conus rufimaculosus Macpherson, 1959
  • Conus ruthae (Monnier & Limpalaër, 2013)
  • Conus sahlbergi da Motta & Harland, 1986
  • Conus sakalava (Monnier & Tenorio, 2017)
  • Conus salletae (Cossignani, 2014)
  • Conus salzmanni G. Raybaudi Massilia & Rolán, 1997
  • Conus sanderi Wils & Moolenbeek, 1979 (Conus hunti Wils & Moolenbeek, 1979; Conus knudseni Sander, 1982; Conus perprotractus Petuch, 1987; Conus sorenseni Sander, 1982)
  • Conus sandwichensis Walls, 1978 (Conus suturatus sandwichensis Walls, 1978)
  • Conus sanguineus Kiener, 1850
  • Conus sanguinolentus Quoy & Gaimard, 1834
  • Conus santaluziensis (Cossignani & Fiadeiro, 2015)
  • Conus santanaensis (Afonso & Tenorio, 2014)
  • Conus santinii (Monnier & Limpalaër, 2014)
  • Conus saragasae Rolán, 1986
  • Conus sartii Korn, Niederhöfer & Blöcher, 2002
  • Conus scabriusculus Dillwyn, 1817
  • Conus scalaris Valenciennes, 1832
  • Conus scalarispira (Bozzetti, 2012)
  • Conus scalarissimus da Motta, 1988 (Conus gradatus Reeve, 1843 - homônimo júnior inválido de W. Wood, 1828)
  • Conus scalptus Reeve, 1843
  • Conus scopulorum van Mol, Tursch & Kempf, 1971
  • Conus scottjordani (Poppe, Monnier & Tagaro, 2012)
  • Conus sculletti Marsh, 1962
  • Conus sculpturatus Röckel & da Motta, 1986
  • Conus sennottorum Rehder & Abbott, 1951
  • Conus sertacinctus Röckel, 1986
  • Conus sewalli Maury, 1917
  • Conus shaskyi (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
  • Conus shikamai Coomans, Moolenbeek & Wils, 1985 (Conus clandestinus Shikama, 1979 - nomen nudum)
  • Conus simonis Bozzetti, 2010 (Conus atimovatae (Bozzetti, 2012))
  • Conus sinaiensis (Petuch & Berschauer, 2016)
  • Conus skoglundae (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
  • Conus smoesi (Petuch & Berschauer, 2016)
  • Conus sogodensis (Poppe, Monnier & Tagaro, 2012)
  • Conus solangeae Bozzetti, 2004
  • Conus solidus Gmelin, 1791
  • Conus solomonensis Delsaerdt, 1992
  • Conus spectrum Linnaeus, 1758 (Conus felinus Link, 1807; Conus filamentosus Reeve, 1849; Conus stillatus Reeve, 1849; Conus verreauxii Kiener, 1846)
  • Conus sphacelatus G. B. Sowerby I, 1833 (Conus liratus Reeve, 1844)
  • Conus spiceri Bartsch & Rehder, 1943
  • Conus splendidulus G. B. Sowerby I, 1833 (Conus anadema Tomlin, 1937; Conus fasciatus Kiener, 1850 - homônimo júnior inválido de Schröter, 1803 / Perry, 1811)
  • Conus sponsalis Hwass in Bruguière, 1792 (Conus maculatus Bosc, 1801; Conus puncturatus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus spurius Gmelin, 1791 (Conus leoninus Hwass in Bruguière, 1792 - homônimo júnior inválido de [Lightfoot], 1786; Conus ochraceus Lamarck, 1810; Conus paulina Kiener, 1850; Conus proteus Hwass in Bruguière, 1792; Conus weinkauffii Löbbecke, 1882)
  • Conus stanfieldi Petuch, 1998
  • Conus stercusmuscarum Linnaeus, 1758
  • Conus stimpsoni Dall, 1902
  • Conus stramineus Lamarck, 1810 (Conus alveolus G. B. Sowerby I, 1833; Conus fuscomaculatus E. A. Smith, 1877)
  • Conus straturatus G. B. Sowerby II, 1865 (Conus albospira E. A. Smith, 1880)
  • Conus striatellus Link, 1807 (Conus lictor Boivin, 1864; Conus lineatus Hwass in Bruguière, 1792 - homônimo júnior inválido de Solander, 1766; Conus pulchrelineatus Hopwood, 1921)
  • Conus striatus Linnaeus, 1758 (Conus chusaki da Motta, 1978; Conus floridus G. B. Sowerby II, 1858; Conus leoninus [Lightfoot], 1786)
  • Conus striolatus Kiener, 1848
  • Conus stupa (Kuroda, 1956)
  • Conus stupella (Kuroda, 1956)
  • Conus subachatinus Crosse, 1858
  • Conus subtessellatus d'Orbigny, 1852
  • Conus suduirauti Raybaudi Massilia, 2004
  • Conus sugillatus Reeve, 1844
  • Conus sugimotonis Kuroda, 1928 (Conus whiteheadae da Motta, 1985)
  • Conus sukhadwalai Röckel & da Motta, 1983
  • Conus sulcatus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus asper Lamarck, 1810; Conus bocki G. B. Sowerby III, 1881; Conus brettinghami Coomans, Moolenbeek & Wils, 1982; Conus costatus Holten, 1802 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791; Conus orbitatus Reeve, 1843; Conus samiae da Motta, 1982; Conus undulatus G. B. Sowerby II, 1858 - homônimo júnior inválido de [Lightfoot], 1786)
  • Conus sulcocastaneus Kosuge, 1981 (Conus vicdani Kosuge, 1980 - homônimo júnior inválido de Lan, 1978)
  • Conus sunderlandi Petuch, 1987
  • Conus suratensis Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus sutanorcum Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
  • Conus suturatus Reeve, 1844 (Conus hawaiensis Kaicher, 1956 -nomen dubium; Conus turbinatus G. B. Sowerby II, 1858)
  • Conus swainsoni Estival & Cosel, 1986
  • Conus sydneyensis G. B. Sowerby III, 1887
  • Conus symmetricus G. B. Sowerby I, 1850
  • Conus tabidus Reeve, 1844
  • Conus tacomae Boyer & Pelorce, 2009
  • Conus taeniatus Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus tagaroae (Limpalaër & Monnier, 2013)
  • Conus taitensis Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus taphrus Woodring, 1970
  • Conus telatus Reeve, 1848
  • Conus tenorioi (Monnier, Monteiro & Limpalaër, 2016)
  • Conus tenuilineatus Rolán & Röckel, 2001
  • Conus tenuistriatus G. B. Sowerby II, 1858
  • Conus terebra Born, 1778 (Conus coelebs Hinds, 1843; Conus fusus Gmelin, 1791; Conus terebellum Gmelin, 1791 - homônimo júnior inválido de Linnaeus, 1758; Conus thomasi G. B. Sowerby III, 1881)
  • Conus terryni Tenorio & Poppe, 2004 (Conus sagarinoi Fenzan, 2004)
  • Conus tessulatus Born, 1778 (Conus ducphuongi Thach, 2017)
  • Conus tethys (Petuch & Sargent, 2011)
  • Conus textile Linnaeus, 1758 (Conus cholmondeleyi Melvill, 1900; Conus concatenatus Kiener, 1850; Conus corbula G. B. Sowerby II, 1858; Conus dilectus Gould, 1850; Conus gloriamaris Perry, 1810; Conus reteaureum Perry, 1811; Conus tigrinus G. B. Sowerby II, 1858; Conus undulatus [Lightfoot], 1786; Conus verriculum Reeve, 1843)
  • Conus thalassiarchus G. B. Sowerby I, 1834 (Conus castrensis Gould, 1842; Conus mariei Jousseaume, 1899)
  • Conus theodorei Petuch, 2000
  • Conus therriaulti (Petuch, 2013)
  • Conus thevenardensis da Motta, 1987
  • Conus thomae Gmelin, 1791 (Conus jousseaumei Couturier, 1891; Conus omaicus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus thorae Finlay, 1927
  • Conus tiaratus G. B. Sowerby I, 1833 (Conus roosevelti Bartsch & Rehder, 1939)
  • Conus timorensis Hwass in Bruguière, 1792 (Conus euschemon Tomlin, 1937; Conus gracilis Wood, 1828 - homônimo júnior inválido de G. B. Sowerby I, 1823; Conus vespertinus G. B. Sowerby I, 1825)
  • Conus tinianus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus alfredensis Bartsch, 1915; Conus aurora Lamarck, 1810; Conus fulvus G. B. Sowerby III, 1889 - homônimo júnior inválido de Schröter, 1803; Conus kraussi W. H. Turton, 1932; Conus lavendulus Bartsch, 1915; Conus lavendulus approximata W. H. Turton, 1932; Conus loveni Krauss, 1848; Conus rosaceus Dillwyn, 1817; Conus secutor Crosse, 1865; Conus tenuis G. B. Sowerby I, 1833)
  • Conus tisii T. C. Lan, 1978
  • Conus tonisii (Petuch & Myers, 2014)
  • Conus tostesi Petuch, 1986
  • Conus tourosensis (Petuch & Berschauer, 2018)
  • Conus transkeiensis Korn, 1998 (Conus pictus transkeiensis Korn, 1998)
  • Conus trencarti Nolf & Verstraeten, 2008
  • Conus tribblei Walls, 1977 (Conus suluensis Shikama, 1979)
  • Conus trigonicus Tomlin, 1937
  • Conus trigonus Reeve, 1848
  • Conus tristensis Petuch, 1987
  • Conus trochulus Reeve, 1844 (Conus atlanticoselvagem Afonso & Tenorio, 2004)
  • Conus troendlei Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
  • Conus trovaoi Rolán & Röckel, 2000
  • Conus tulipa Linnaeus, 1758 (Conus borbonicus H. Adams, 1868)
  • Conus tuticorinensis Röckel & Korn, 1990
  • Conus typhon Kilburn, 1975
  • Conus unifasciatus Kiener, 1850
  • Conus urashimanus Kuroda & Itô, 1961
  • Conus vanvilstereni (Moolenbeek & Zandbergen, 2013)
  • Conus vappereaui Monteiro, 2009 (Conus moluccensis vappereaui Monteiro, 2009)
  • Conus varandinhensis (Cossignani & Fiadeiro, 2017)
  • Conus variegatus Kiener, 1848 (Conus obtusus Kiener, 1850 - homônimo júnior inválido de Requien, 1848)
  • Conus varius Linnaeus, 1758 (Conus buniatus (Bozzetti, 2013); Conus hevassii A. Adams, 1855; Conus pulchellus G. B. Sowerby I, 1834 - homônimo júnior inválido de Swainson, 1822)
  • Conus vautieri Kiener, 1847
  • Conus vayssierei Pallary, 1906
  • Conus velaensis Petuch, 1993
  • Conus velliesi (S. G. Veldsman, 2016)
  • Conus venezuelanus Petuch, 1987
  • Conus ventricosus Gmelin, 1791 (Conus adansonii Lamarck, 1810; Conus adriaticus Nardo, 1847; Conus amazonicus Nardo, 1847; Conus caillaudi Jay, 1846; Conus chersoideus Nardo, 1847; Conus cinctus Bosc, 1801; Conus clodianus Nardo, 1847; Conus cretheus Nardo, 1847; Conus epaphus Nardo, 1847; Conus galloprovincialis Locard, 1886; Conus glaucescens G. B. Sowerby I, 1834; Conus grossii Maravigna, 1853; Conus guestieri Lorois, 1860; Conus hanleyi G. B. Sowerby II, 1857; Conus herillus Nardo, 1847; Conus humilis von Salis Marschlins, 1793; Conus ignobilis Olivi, 1792; Conus inaequalis Reeve, 1849; Conus intermedius Lamarck, 1810; Conus istriensis Nardo, 1847; Conus jamaicensis Hwass in Bruguière, 1792; Conus jaspis Salis Marschlins, 1793; Conus madurensis Hwass in Bruguière, 1792; Conus mediterraneus Hwass in Bruguière, 1792; Conus olivaceus Salis Marschlins, 1793 / Kiener, 1850; Conus pallans Nardo, 1847; Conus phegeus Nardo, 1847; Conus postdiluvianus Risso, 1826; Conus rusticus Poli, 1826 - homônimo júnior inválido de Linnaeus, 1758; Conus stercutius Nardo, 1847; Conus submediterraneus Locard, 1886; Conus thuscus Nardo, 1847; Conus trunculus Monterosato, 1899; Conus ventricosus mediterraneus Hwass in Bruguière, 1792; Conus zealandicus Hutton, 1873)
  • Conus venulatus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus nivifer G. B. Sowerby I, 1833; Conus nivosus Lamarck, 1810; Conus quaestor Lamarck, 1810)
  • Conus verdensis Trovão, 1979 (Conus nelsontiagoi (Cossignani & Fiadeiro, 2014))
  • Conus vexillum Gmelin, 1791 (Conus kersteni Thach, 2017 - homônimo júnior inválido de Tenorio, Afonso & Rolán, 2008; Conus leopardus Dillwyn, 1817 - homônimo júnior secundário de (Röding, 1798); Conus paulkersteni Thach, 2017; Conus robillardi Bernardi, 1858; Conus sulphuratus Kiener, 1846; Conus sumatrensis Hwass in Bruguière, 1792; Conus vexillum sumatrensis Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus vezoi Korn, Niederhöfer & Blöcher, 2000 (Conus pennaceus pseudoecho (Bozzetti, 2013); Conus pennaceus vezoi Korn, Niederhöfer & Blöcher, 2000)
  • Conus vezzarochristophei Cossignani, 2018
  • Conus vezzaroi (Cossignani, 2016)
  • Conus victoriae Reeve, 1843 (Conus complanatus G. B. Sowerby II, 1866)
  • Conus vicweei Old, 1973
  • Conus vidua Reeve, 1843
  • Conus vikingorum Petuch, 1993
  • Conus villepinii P. Fischer & Bernardi, 1857 (Conus fosteri Clench, 1942)
  • Conus viola Cernohorsky, 1977 (Conus violaceus Reeve, 1844 - homônimo júnior inválido de Gmelin, 1791)
  • Conus violaceus Gmelin, 1791 (Conus tendineus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus virgatus Reeve, 1849 > (Conus cumingii Reeve, 1849 - homônimo júnior inválido de Reeve, 1848; Conus signae Bartsch, 1937)
  • Conus virgo Linnaeus, 1758
  • Conus visagenus Kilburn, 1974
  • Conus vittatus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus reevei Kiener, 1845)
  • Conus vitulinus Hwass in Bruguière, 1792
  • Conus voluminalis Reeve, 1843 (Conus clandestinatous Shikama, 1979; Conus filicinctus Schepman, 1913; Conus macarae Bernardi, 1857)
  • Conus vulcanus Tenorio & Afonso, 2004 (Conus miguelfiaderoi (Cossignani & Fiadeiro, 2015))
  • Conus wallangra (Garrard, 1961)
  • Conus wandae (Cossignani, 2014)
  • Conus wilsi Delsaerdt, 1998
  • Conus wittigi Walls, 1977 (Conus kongaensis da Motta, 1984)
  • Conus wolof (Petuch & Berschauer, 2018)
  • Conus woodringi Hendricks, 2018
  • Conus worki Petuch, 1998
  • Conus xanthicus Dall, 1910 (Conus chrysocestus Berry, 1968)
  • Conus xanthocinctus Petuch, 1986
  • Conus xenicus Pilsbry & Johnson, 1917
  • Conus xhosa (S. G. Veldsman, 2016)
  • Conus xicoi Röckel, 1987
  • Conus yemenensis Bondarev, 1997
  • Conus zambaensis Hendricks, 2015
  • Conus zandbergeni Filmer & Moolenbeek, 2010
  • Conus zapatosensis Röckel, 1987
  • Conus zebra Lamarck, 1810 (Conus nahoniaraensis da Motta, 1986)
  • Conus zebroides Kiener, 1848 (Conus angolensis Paes da Franca, 1957)
  • Conus zeylanicus Gmelin, 1791 (Conus ceylonicus Reeve, 1849 / G. B. Sowerby II, 1857; Conus obesus Hwass in Bruguière, 1792)
  • Conus ziczac Megerle von Mühlfeld, 1816 (Conus beddomei G. B. Sowerby III, 1901)
  • Conus zonatus Hwass in Bruguière, 1792 (Conus edwardi Preston, 1908; Conus lapideus Holten, 1802)
  • Conus zylmanae Petuch, 1998

Imagens de Conus

Referências

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r ABBOTT, R. Tucker; DANCE, S. Peter (1982). Compendium of Seashells. A color Guide to More than 4.200 of the World's Marine Shells (em inglês). New York: E. P. Dutton. p. 244-272. 412 páginas. ISBN 0-525-93269-0  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautor= (ajuda)
  2. a b Ferreira, Franclim F. (2002–2004). «Conchas». FEUP. 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018. Arquivado do original em 7 de outubro de 2020 
  3. a b c d e «Conus» (em inglês). World Register of Marine Species. 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018 
  4. a b c d e Haddad Junior, Vidal; Paula Neto, João Batista de; Cobo, Válter José (outubro de 2006). «Venomous mollusks: the risks of human accidents by conus snails (gastropoda: conidae) in Brazil» (em inglês). Revista da Sociedade Brasileira de Medicina Tropical, vol 39; nº 5. (SciELO). 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautores= (ajuda)
  5. «Conidae» (em inglês). World Register of Marine Species. 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018 
  6. FERRARIO, Marco (1992). Guia del Coleccionista de Conchas (em espanhol). Barcelona, Espanha: Editorial de Vecchi. p. 159-169. 220 páginas. ISBN 84-315-1972-X 
  7. a b c d e SILVA, José António; MONTALVERNE, Gil (1980). Iniciação à Colecção de Conchas. Colecção Habitat. Lisboa, Portugal / Livraria Martins Fontes, Brasil: Editorial Presença. p. 75-77. 110 páginas  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautor= (ajuda)
  8. a b c d e LINDNER, Gert (1983). Moluscos y Caracoles de los Mares del Mundo (em espanhol). Barcelona, Espanha: Omega. p. 83-84. 256 páginas. ISBN 84-282-0308-3 
  9. a b c RIOS, Eliézer (1994). Seashells of Brazil (em inglês) 2ª ed. Rio Grande, RS. Brazil: FURG. p. 156-158. 492 páginas. ISBN 85-85042-36-2 
  10. «Artemidiconus selenae» (em inglês). World Register of Marine Species. 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018 
  11. a b Puillandre, N.; Duda,T. F.; Meyer, C.; Olivera, B. M.; Bouchet, P. (5 de setembro de 2014). «One, four or 100 genera? A new classification of the cone snails» (em inglês). Journal of Molluscan Studies 81(1), fevereiro de 2015; ePUB (US National Library of Medicine; National Institutes of Health Search database: NCBI). 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautores= (ajuda)
  12. Biopixel (28 de outubro de 2015). «Geographus cone shell net feeding on sleeping fish» (em inglês). YouTube. 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018 
  13. a b SZPILMAN, Marcelo (1998). Seres Marinhos Perigosos. guia prático de identificação, prevenção e tratramento. Rio de Janeiro: Instituto Ecológico Aqualung. p. 76-78. 168 páginas. ISBN 85-900691-1-7 
  14. a b Haddad Junior, Vidal; Coltro, Marcus; Simone, Luiz Ricardo L. (julho–agosto de 2009). «Report of a human accident caused by Conus regius (Gastropoda, Conidae)» (em inglês). Revista da Sociedade Brasileira de Medicina Tropical, vol.42; no.4. (SciELO). 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautores= (ajuda)
  15. OLIVER, A. P. H.; NICHOLLS, James (1975). The Country Life Guide to Shells of the World (em inglês). England: The Hamlyn Publishing Group. p. 264. 320 páginas. ISBN 0-600-34397-9  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautor= (ajuda)
  16. ABBOTT, R. Tucker; DANCE, S. Peter (1982). Compendium of Seashells. A color Guide to More than 4.200 of the World's Marine Shells (em inglês). New York: E. P. Dutton. p. 244-272. 412 páginas. ISBN 0-525-93269-0  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautor= (ajuda)
  17. ABBOTT, R. Tucker; DANCE, S. Peter (1982). Compendium of Seashells. A color Guide to More than 4.200 of the World's Marine Shells (em inglês). New York: E. P. Dutton. p. 244-272. 412 páginas. ISBN 0-525-93269-0  A referência emprega parâmetros obsoletos |coautor= (ajuda)
  18. a b Nelson, Laura (24 de junho de 2004). «One slip, and you're dead...» (em inglês). Nature, volume 429. pp. 798–799. Consultado em 12 de novembro de 2018 
  19. a b Queuebot (10 de fevereiro de 2009). «The "Cigarette" Snail» (em inglês). Neatorama. 1 páginas. Consultado em 12 de novembro de 2018 
  20. «Conus (Lividoconus) floridulus» (em inglês). Hardy's Internet Guide to Marine Gastropods. 1 páginas. Consultado em 6 de novembro de 2018. Arquivado do original em 11 de agosto de 2021 
Controle de autoridade
Identificadores taxonómicos
Identificadores