Erinome
Erinome, (veya Jupiter XXV), Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.
Keşif
23 Kasım 2000 tarihinde Scott S. Sheppard liderliğindeki Hawaii Üniversitesi'nden bir ekip tarafından keşfedildi ve geçici olarak S/2000 J 4 adı verildi.[1][5]
Adlandırma
Ekim 2002'de Uluslararası Astronomi Birliği (IAU), Roma mitolojisine göre Jüpiter'in metresi olan Erinoma'ya atıfta bulunarak resmi adını verdi.[6][7]
İsmin sonundaki -a harfi, ters yön yörüngeye sahip uydu isimlendirme kurallarına uyum sağlamak için -e ile değiştirildi.[6] Bu hikâye sadece Latincede biliniyor ve el yazmalarında isim Erinoma, Erinona ve Erittoma olarak geçiyor.
Yörünge
Erinome, Jüpiter'in yörüngesinde 682,80 günde, ortalama 22.986.000 kilometre mesafede, tutuluma göre 164°'lik bir eğiklikle (Jüpiter'in ekvatoruna 162°) ters yön yörüngede ve 0,2552 dış merkezlik ile hareket eder. Jüpiter'in yörüngesinde 23 ila 24 Gm arasında, kabaca 165° eğikliklerde dönen düzensiz uydular olan Carme grubuna dahildir.
Kaynakça
- ^ a b MPEC 2001-A28: S/2000 J 2, S/2000 J 3, S/2000 J 4, S/2000 J 5, S/2000 J 6 21 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 5 Ocak 2001 (keşif ve gök günlüğü)
- ^ a b "M.P.C. 127088" (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 17 Kasım 2020. 21 Aralık 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ "Planetary Satellite Physical Parameters". Jet İtki Laboratuvarı. 19 Şubat 2015. 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2020.
- ^ Sheppard, Scott. "Scott S. Sheppard - Jupiter Moons". Department of Terrestrial Magnetism. Carnegie Institution for Science. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2020.
- ^ IAUC 7555: Satellites of Jupiter 16 Eylül 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 5 Ocak 2001 (keşif)
- ^ a b "USGS Gazetteer of Planetary Nomenclature". 14 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2023.
- ^ C. M. C. Green (2007), Roman Religion and the Cult of Diana at Aricia, s. 214, fn. 7; Joseph Fontenrose (1981), Orion: The Myth of the Hunter and the Huntress, ss. 170–172.
