Światowa Rada Pokoju

Światowa Rada Pokoju (ros. World Peace Council, WPC) – międzynarodowa organizacja pozarządowa. Utworzona została w 1950 roku w Warszawie, podczas II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju.

Historia

Pierwszą siedzibą organizacji były Helsinki. Organizacja w założeniu miała być organem międzynarodowego ruchu pokoju, zainicjowanego pod koniec lat 40. XX wieku. Od początku istnienia do końca lat 80. była uzależniona politycznie i finansowo od Związku Radzieckiego, który rocznie przeznaczał na jej kontrolowanie środki finansowe w wysokości 50 mln dolarów^[1] oraz wykorzystywał jako narzędzie wywierania wpływu na opinię publiczną w krajach Zachodu^[2].

W 1950 roku Światowa Rada Pokoju była inicjatorką politycznego orędzia nazwanego apelem sztokholmskim.

Po rozpadzie ZSRR została zreorganizowana.

Od 2000 roku siedziba mieści się w Atenach.

Prezydenci

• Frédéric Joliot-Curie (1950–1958)
• John Desmond Bernal (1959–1965)
• Isabelle Blume (1965–1969)
• Romesh Chandra (sekretarz generalny 1966–1977; prezydent 1977–1990, następnie prezydent honorowy)
• Evangelos Maheras (1990–1993, następnie prezydent honorowy)
• Albertina Sisulu (1993–1996)
• wakat (1996–2004)
• Orlando Fundora López (2004–2008, następnie prezydent honorowy)
• Socorro Gomes (2008–)

Członkowie Rady

 Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Światowej Rady Pokoju.

Zobacz też

• Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju
• Radziecki Komitet Obrony Pokoju
• Międzynarodowe Stałe Biuro Pokoju

Przypisy

Bibliografia

• Światowa Rada Pokoju, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2008-10-15] .

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Światowa Rada Pokoju

• Strona internetowa (ang.)