Świbka błotna

Świbka błotna (z lewej) oraz świbka morska (z prawej)

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

świbkowate

Rodzaj

świbka

Gatunek

świbka błotna

Nazwa systematyczna

Triglochin palustris L.
Sp. Pl. 1: 338. 01.05.1753

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[3]

najmniejszej troski

Multimedia w Wikimedia Commons

Świbka błotna (Triglochin palustris L.) – gatunek byliny należący do rodziny świbkowatych (Juncaginaceae Rich.). Występuje w strefie umiarkowanej i chłodnej półkuli północnej. W Polsce gatunek rodzimy, pospolity zarówno na niżu jak i pogórzu.

Morfologia

Pokrój: Bylina o krótkim, pełzającym kłączu, wytwarzająca krótkie rozłogi.
Łodyga: Prosto wzniesiona, u nasady podnosząca się, wysokości 15-40(70) cm.
Liście: Wszystkie liście są odziomkowe, równowąskie, ustawione w dwóch szeregach dołem pochwiaste, długości do 20 cm, szerokości 2-3 mm. Obumierają w okresie owocowania.
Kwiaty: Małe zielonkawo-żółte kwiaty są obupłciowe, przytulone do łodygi i zebrane w luźne, wielokwiatowe, wydłużone, szczytowe grona. Szypułki kwiatowe długości 1-4 mm. Okwiat złożony z sześciu działek, ustawionych w obu okółkach, odpadający. Działki barwy żółtozielonej z białawym obrzeżeniem, długości do 4 mm, zewnętrzne nieznacznie zaostrzone i odgięte w dół, wewnętrzne wyraźniej zaostrzone, sztywne, u góry przeważnie fioletowo lub purpurowo nabiegłe. Pręcików sześć, o krótkich nitkach i pylnikach, pylniki prawie siedzące. Słupki 3-6, zrośnięte na całej długości, tworzące jakby jeden słupek, o trzech różowych, główkowatych, pierzastych znamionach.
Owoc: Rozłupnia, kształtu maczugowatego, wąska, tępa, długości 7-9 mm, szerokości 2 mm, rozpada się na 3-6 równowąskich rozłupek.

Pokrój
Kwiaty
Niedojrzałe owoce
Dojrzałe owoce

Biologia i ekologia

Rozwój: Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do sierpnia.
Siedlisko: Rośnie na wilgotnych i podmokłych łąkach, torfowiskach niskich, zabagnionych brzegach zbiorników wodnych.
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla kasy (Cl.) Scheuchcerio-Caricetea nigrae^[4].
Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 24.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-18] (ang.).
↑ Triglochin palustris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-00129-1.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.