Świdrowiec amerykański : Zobacz też, Bibliografia, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Świdrowiec amerykański

Systematyka

Domena

eukarionty

Supergrupa

Excavata

Typ

Euglenozoa

Gromada

kinetoplastydy

Podgromada

Metakinetoplastina

Rząd

Trypanosomatida

Rodzina

świdrowce

Rodzaj

świdrowiec

Gatunek

świdrowiec amerykański

Nazwa systematyczna

Trypanosoma cruzi Chagas, 1909

Synonimy

Schizotrypanum cruzi^{[potrzebny przypis]}
Trypanosoma vickersae^{[potrzebny przypis]}
Trypanosoma rhesii^{[potrzebny przypis]}
Trypanosoma triatomae^{[potrzebny przypis]}
Schizotrypanum mexicanii^{[potrzebny przypis]}
Trypanosoma deanei^{[potrzebny przypis]}
Trypanosoma phyllostomae^{[potrzebny przypis]}

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Świdrowiec amerykański (Trypanosoma cruzi) – gatunek świdrowca pasożytującego wewnątrz organizmów zwierzęcych (w tym człowieka). Wywołuje tzw. chorobę Chagasa (trypanosomoza amerykańska). Występuje w Ameryce Południowej i Środkowej, głównie na obszarach najgęściej zaludnionych, wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego i Pacyfiku (w obszarach tych mieszka około 100 milionów ludzi, z czego 16–18 milionów jest zarażonych tym pasożytem, a 50 tysięcy rocznie umiera z jego powodu). Jego zasięg występowania pokrywa się z zasięgiem jego wektorów, tj. pluskwiaków z gatunków: Rhodnius prolixus, Triatoma brasiliensis, Triatoma infestans i Panstrongylus megistus. Dla człowieka rezerwuarem są zarażone koty, psy, szczury, a także oposy, pancerniki i małpy.

W organizmie człowieka (który jest jego żywicielem) występuje w 3 formach:

Trypomastigota – wrzecionowata (długość 10–20 μm, szerokość 1–3 μm), zazwyczaj układa się w kształt liter „C” lub „U”. Ma kinetoplast zbudowany z dużego ciała przypodstawnego połączonego z małym blefaroplastem, położny w tylnej części komórki. Trypomastigota dostaje się do organizmu wraz z kałem lub wymiocinami pluskwiaków. Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez otwartą ranę, spojówkę lub błonę śluzową jamy ustnej. Jeżeli zarażona zostanie kobieta karmiąca piersią, może ona zarazić dziecko wraz z mlekiem. Postać ta nie może rozmnażać się w krwi, dlatego wnika ona do tkanki podskórnej lub błony śluzowej, gdzie tworzy ognisko pierwotne (chagoma).
Amastigota (postać wewnątrzkomórkowa) – okrągła lub owalna (o średnicy 1,5–6 μm). Ma duże, owalne jądro komórkowe i pałeczkowaty kinetoplast. Powstaje z trypomastigoty w ognisku pierwotnym, gdzie rozmnaża się bezpłciowo przez podział komórki, z którego powstają 2 osobniki potomne. Te natomiast przekształcają się ponownie w trypomastigotę.
Sferomastigota – trypomastigota rozprowadzana jest wraz z krwią do różnych tkanek organizmu, gdzie przechodzi ona przez wszystkie formy rozwojowe aż do sferomastigoty. Wówczas dochodzi do kolejnych podziałów komórkowych. Proces ten zachodzi najczęściej w tkance siateczkowej lub w śródbłonku, a niekiedy także w neurogleju, adipocytach i miocytach.

Zobacz też

Bibliografia

AntoniA. Deryło AntoniA. (red.), Parazytologia i akaroentomologia medyczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 71–75, ISBN 978-83-01-13804-2 .