Świtka jaskrówka
| Phytomyza ranunculivora | |||
| Hering, 1932 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | miniarkowate | ||
| Podrodzina | Phytomyzinae | ||
| Rodzaj | Phytomyza | ||
| Gatunek | świtka jaskrówka | ||
| Synonimy | |||
| |||
Świtka jaskrówka[1] (Phytomyza ranunculivora) – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny miniarkowatych.
Gatunek ten opisany został w 1932 roku przez Ericha Martina Heringa[2].
Larwy tych muchówek żerują minując liście jaskrów. Miny są korytarzowe, najpierw zielonkawe, potem bielejące. Zlokalizowane są na górnej stronie liścia. Chodniki są długie, a znajdujące się w nich odchody gruboziarniste i rozmieszczone w dużych odległościach od siebie[3][1].
Przepoczwarczenie poza miną. Puparium żółte do pomarańczowożółtego. Jego tylne przetchlinki opatrzone 12 bulwkami, tworzącymi prawie pełny okrąg[3].
Miniarka znana z Austrii, Balearów, Białorusi, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Litwy, Niemiec, Norwegii, Polski, Słowacji, Szwecji i Wielkiej Brytanii[2]. W Polsce pospolita na różnych jaskrach, jednak rzadsza niż świtka jaskrolubka[1].
Przypisy
- ↑ a b c Aneta Chałańska, Gabriel S. Łabanowski, Grażyna Soika. Miniarkowate (Agromyzidae) wieloletnich roślin zielnych w Polsce. „Zeszyty Naukowe Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa”. 14, 2006.
- ↑ a b Phytomyza ranunculivora Hering 1932. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2015-12-01].
- ↑ a b Brian Pitkin, Willem Ellis, Colin Plant, Rob Edmunds: Phytomyza ranunculivora Hering, 1932. [w:] The leaf and stem mines of British flies and other insects (Coleoptera, Diptera, Hymenoptera and Lepidoptera) [on-line]. [dostęp 2015-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-31)].
