Żurawka drżączkowata
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | Saxifraganae | ||
| Rząd | skalnicowce | ||
| Rodzina | skalnicowate | ||
| Rodzaj | żurawka | ||
| Gatunek | żurawka drżączkowata | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Heuchera × brizoides Lemoine | |||
| |||
Żurawka drżączkowata (Heuchera × brizoides) – mieszaniec roślin należący do rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae). Otrzymany został przez ogrodników w wyniku skrzyżowania Heuchera sanguinea (żurawka krwista) z innymi gatunkami[3]. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia
- Pokrój
- Bylina. Niska roślina (wysokość do 20 cm) tworząca gęste kępy liści odziomkowych, z których wyrastają ulistnione tylko w dolnej części łodygi kwiatowe.
- Liście
- Sercowate, klapowane, u niektórych odmian posiadają ciemniejszy wzór.
- Kwiaty
- Zebrane w wiechowaty kwiatostan na bezlistnej górnej części łodygi. Są to kwiaty promieniste, 5-krotne, intensywnie różowe. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty wyrastające na dość długich szypułkach drżą na wietrze i stąd pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.
Zastosowanie
Roślina ozdobna uprawiana na rabatach. Nadaje się także do ogrodów skalnych i na obwódki. Jej walorami jest intensywny kolor kwiatów, bardzo obfite kwitnienie i długi okres kwitnienia. Dzięki ładnym liściom jest ozdobna również po przekwitnięciu.
Uprawa
- Wymagania
- Do obfitego kwitnienia potrzebuje żyznej, próchnicznej i przepuszczalnej gleby o obojętnym odczynie. Stanowisko powinno być słoneczne lub półcieniste, jednak nie lubi bezpośredniego prażącego słońca, najlepiej czuje się w sąsiedztwie lekko zacieniających ją krzewów. Bardzo źle toleruje suszę – przesuszenie gleby jest najczęstszą przyczyną słabego kwitnienia.
- Uprawa
- Uprawiana jest z sadzonek, które sadzi się w odstępach 30-40 cm. Rozmnaża się ją przez podział bryły korzeniowej.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Bibliografia
- Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
- Ciekawy ogród. [dostęp 2008-03-10].
