1 Dywizjon Polowej Ciężkiej Artylerii

Ten artykuł dotyczy 1 Dywizjonu Artylerii Ciężkiej WP na Wschodzie. Zobacz też: 1 Dywizjon Artylerii Ciężkiej - inne dywizjony artylerii z numerem 1.
1 Dywizjon Polowej Ciężkiej Artylerii
Historia
Państwo

 Imperium Rosyjskie
 Polska

Sformowanie

1917

Rozformowanie

1918

Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

I Korpus Polski

1 Dywizjon Polowej Ciężkiej Artylerii (1 dac) – oddział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego na Wschodzie.

Dywizjon został sformowany w 1917 roku w składzie I Korpusu. Dywizjon składał się dwóch baterii haubic i jednej baterii armat. Baterie haubic posiadały po cztery 152 mm haubice, natomiast trzecia bateria miała cztery 107 mm armaty dalekonośne wzór 1877 (ros. 42-линейная батарейная пушка образца 1877 года). Organizacja dywizjonu była oparta na etatach armii rosyjskiej[1].

Dowódcy dywizjonu

  • płk Edward Malewicz
  • kpt. Wiktor Poźniak (od 6 II 1918[2])

Kawalerowie Amarantowej Wstążki

Żołnierze dywizjonu odznaczeni za waleczność Amarantową Wstążką rozkazem dowódcy I Korpusu Polskiego z 19 marca 1918[3]:

  • ppor. Stanisław Tatar
  • chor. Marian Nowokuński
  • st. ogniom. Stanisław Dzieciński
  • st. ogniom. Jan Wolsiczak
  • st. ogniom. Marcin Walas
  • st. ogniom. Ignacy Goździk[a]
  • st. ogniom. Stanisław Włosowicz
  • kanonier Romuald Miedziejewski
  • kanonier Józef Cierpis
  • kanonier Stanisław Szczyż
  • kanonier Józef Sławiarski[b]
  • kanonier Józef Piotrowski
  • kanonier Bolesław Krasawski[c]

W lipcu 1922 roku Minister Spraw Wojskowych gen. dyw. Kazimierz Sosnkowski nadał wymienionym wyżej żołnierzom Krzyże Walecznych[4].

Uwagi

  1. ↑ tu jako kpr. Ignacy Goździl[4].
  2. ↑ tu jako kan. Józef Słaniński[4].
  3. ↑ tu jako kan. Bolesław Krasowski[4].

Przypisy

  1. ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 288-289.
  2. ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 288.
  3. ↑ Placówka ↓.
  4. ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 15 lipca 1922 roku, s. 530-531.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
  • Kawalerowie Wstęgi Amarantowej. „Placówka. Ilustracja Polska. Miesięcznik myśli i czynowi Dowborczyków poświęcony”. 6, s. 80, czerwiec 1935. Warszawa: Zakład Drukarski F. Wyszyński i Spółka. 
  • p
  • d
  • e
Wojsko Polskie na Wschodzie (1914–1920)
Korpusy
Legie i legiony
Dywizje
  • DSP
  • 1 DSP
  • 2 DSP
  • 3 DSP
  • 4 DSP
  • 4 DSP(AP we Francji)
  • 5 DSP
  • 5 DSP(AP we Francji)
  • Dywizja Ułanów
Brygady
Pułki
Inne