31 Batalion Pontonowo-Mostowy

31 Batalion Pontonowo-Mostowy

Barwy saperów noszone na kołnierzach kurtek
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Dowódcy
Pierwszy	mjr Stanowski
Organizacja
Rodzaj wojsk	Wojska inżynieryjne
Podległość	3 Brygada Pontonowo-Mostowa

31 Batalion Pontonowo-Mostowy – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany we Włodawie na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 08 z 20 sierpnia 1944 jako jednostka 2 Warszawskiej Brygady Saperów. Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 50 z 10 października 1944, włączony formalnie w skład 3 Zmotoryzowanej Brygady Pontonowo-Mostowej.

Brał udział w pracach przy oczyszczaniu dna Bugu na odcinku Niemirów – Wyszków, a 10 kwietnia 1945 został przerzucony do rejonu Kostrzyna, gdzie zabezpieczał forsowanie Odry.

Obsada personalna

Dowódcy batalionu^[1]

• mjr Stanowski
• mjr Mikołaj Remiziewicz

Struktura organizacyjna

Etat 012/81^[2]

Dowództwo i sztab

• pluton dowodzenia
• pluton przeciwlotniczych karabinów maszynowych
• 3 x kompania pontonowa
  • 3 x pluton pontonowy
• kompania mostowa
• pluton techniczny
• kwatermistrzostwo
  • drużyny : parkowa, transportowa, remontowa, gospodarcza
  • punkt pomocy medycznej
  • warsztaty

Razem:

żołnierzy – 499 (oficerów – 39, podoficerów – 116, szeregowych – 344)

sprzęt:

• park przeprawowy N2P – 1
• samochody – 110
• tartak – 1
• kafar – 1

Przypisy

Bibliografia

• Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.