5 Dywizjon Rakiet Taktycznych

5 Dywizjon Artylerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1967

Organizacja
Numer

JW 2550[1][2]

Dyslokacja

Giżycko

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe

Podległość

1 Warszawska Dywizja Zmechanizowana

Budynek koszar dywizjonu (stan obecny)

5 Dywizjon Rakiet Taktycznych – samodzielny pododdział wojsk rakietowych i artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Jeszcze wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych. Zarządzeniem szefa SG WP nr 0110/Org. z 1 sierpnia 1967 po przeformowaniu z dywizjonu artylerii rakietowej na etatach 4/243 utworzono 5 dywizjon artylerii z przeznaczeniem dla 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej[3][1]. Stacjonował w Giżycku[3]. W 1969 dywizjon otrzymał kolejną wyrzutnię pochodzącą z przezbrajanego w nowe rakiety innego dywizjonu[4]. W 1969 jednostka posiadała etat nr 30/129[a] i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 2P16[5].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 042/ Org. z 18 listopada 1982 przeformowano dywizjon z etatu 330/129 na 30/244 przezbrajając go z trzech wyrzutni 2P16 na tylko dwie 9P113[6][b].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 08/Org. z 8 lutego 1988, w terminie do 30 września 1988 przeformowano dywizjon z etatu 30/244 na 30/243 i dodano trzecią wyrzutnię[7].

Pod koniec 1988 5 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/243, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły trzy wyrzutnie 9P113[7].

Dowódcy dywizjonu

  • kpt. dypl. Kazimierz Rozum (26.08.1967 – 26.02.1972)[8].
  • mjr Rudolf Somerlik

Skład organizacyjny

dowództwo i sztab

  • bateria dowodzenia
  • 3 baterie startowe, każda w składzie:
    • drużyna rachunkowa
    • drużyna topogeodezyjna
    • drużyna meteorologiczna
    • zespół obsługi wyrzutni
  • pluton obsługi technicznej
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Razem w drt:

  • 3 wyrzutnie rakiet taktycznych 9P113 (1989}

Uwagi

  1. Zarządzeniem szefa SG WP nr 069/Org. z 22 IX 1969 etat dywizjonu zmieniono z 30/110 na 30/129[4].
  2. Jeszcze w 1979 w planach SG WP widniał zapis sugerujący przezbrojenie dywizjonu w nowe wyrzutnie wraz ze zwiększeniem ich liczby trzech do czterech. Ostatecznie zrealizowano oszczędniejszy wariant zakupu[6].

Przypisy

  1. a b Rochowicz 2018 ↓, s. 61.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. a b Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157. 
  4. a b Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
  5. Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
  6. a b Rochowicz 2018 ↓, s. 65.
  7. a b Rochowicz 2018 ↓, s. 68.
  8. Rozkaz dowódcy WOW nr 094 z 24.10.1967

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955–1990. „Poligon” 2010, nr 3.
  • Michał Trubas: Wojska rakietowe w polskich Wojskach Lądowych. „Militaria i fakty” 2002, nr 3.
  • Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
  • Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
  • Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56-68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344. 
  • p
  • d
  • e
Dywizje artylerii
Brygady artylerii
Pułki moździerzy
Pułki artylerii lekkiej
Pułki artylerii ciężkiej
Pułki artylerii przeciwpancernej
Pułki artylerii haubic
Pułki artylerii
Polowe Techniczne Bazy Rakietowe
Dywizjony rakiet taktycznych
Dywizjony dowozu rakiet
Dywizjony artylerii BROT
  • p
  • d
  • e
Rodowód
Instytucje centralne
Formacje
Struktura organizacyjna
Działania wojsk
Stalinizm w wojsku
Szkolnictwo wojskowe