7 Pułk Strzelców Pieszych

Ten artykuł dotyczy 7 Pułku Strzelców Pieszych Królestwa Kongresowego. Zobacz też: 7 Pułk Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.
7 Pułk Strzelców Pieszych
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1831

Dowódcy
Pierwszy

mjr Jan Pruszyński

Organizacja
Rodzaj wojsk

Piechota

7 Pułk Strzelców Pieszych – polski pułk piechoty okresu Królestwa Polskiego.

Sformowany w początkach 26 maja 1831 z gwardzistów Gwardii Ruchomej województwa sandomierskiego[1].

5 czerwca 1831 dowódcą pułku został mjr Jan Pruszyński (dostał się później do niewoli)[1].

Bitwy i potyczki w 1831

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego[2].

  • Odrowąż (12 sierpnia)
  • Michałów (24 września).

Przypisy

  1. a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 76.
  2. Miejsca bitew i potyczek oraz daty podano za: Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 76.

Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
  • p
  • d
  • e
Wojska
1815–1830
  • Piechota: Korpus Piechoty
  • 1 DP
  • 2 DP Kawaleria: Korpus Jazdy
  • Dywizja Ułanów
  • Dywizja Strzelców Konnych Artyleria: Korpus Artylerii
  • 1 BAP
  • 2 BAP
  • BALk
  • binż
  • bsap Żandarmeria: Korpus Żandarmerii
  • Korpus Oficerów Żandarmerii Inne: Korpus Inżynierów
  • Korpus Kadetów
Powstanie listopadowe
Pułki
strzelców konnych
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • od 1830: 5
  • 6
ułanów
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • od 1830: 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
jazdy lokalnej
piechoty liniowej
strzelców pieszych
inne
Bitwy