Abraham van den Tempel
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1622 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1672 | ||
| Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
| Epoka | barok | ||
| |||
Abraham Lambertsz. van den Tempel (ur. ok. 1622 w Leeuwarden, zm. w 1672 w Amsterdamie) – holenderski malarz okresu baroku.
Uczył się u swego ojca Lamberta w Leeuwarden oraz u Jacoba Backera w Amsterdamie. W latach 1648-60 mieszkał i pracował w Lejdzie. W 1660 przeniósł się do Amsterdamu.
Styl jego portretów pozostawał pod wpływem Bartholomeusa van der Helsta, malował także obrazy alegoryczne. Jego uczniami byli m.in. Frans van Mieris Młodszy, Arie de Vois, Michiel van Musscher.
Wybrane dzieła
- Dawid Leeuw z rodziną (1671) – Amsterdam, Rijksmuseum,
- Hendrick van Westerhout – Berlin, Gemäldegalerie,
- Minerwa koronująca personifikację Lejdy (1650) – Lejda, Stedelijk Museum de Lakenhal,
- Portret młodej kobiety jako Diany (1669) – Warszawa, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie,
- Portret Jan van Amstel i jego żony (1671) – Rotterdam, Museum Boijmans Van Beuningen,
- Portret rodzinny (1665-70) – St. Petersburg, Ermitaż,
Bibliografia
- Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.
