Adam Ludkiewicz
| Państwo działania |
|
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 lipca 1885 |
| Data i miejsce śmierci | 8 lipca 1958 |
| Profesor | |
| Specjalność: metalurgia stali | |
| Alma Mater | |
| Profesura | 1932 |
| 1920 – 1958 | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
      | |
Adam Julian Ludkiewicz (ur. 11 lipca 1885 w Kauklach na Litwie, zm. 8 lipca 1958 w Krakowie) – profesor metalurgii stali Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Życiorys
Był synem Feliksa, właściciela ziemskiego, i Antoniny z Bukowskich, bratem Zdzisława i Seweryna. Szkołę realną ukończył w 1903 w Lipawie, w latach 1903–1914 studiował w Instytucie Górniczym w Petersburgu i ukończył go jako inżynier metalurg. W trakcie studiów utrzymywał się z korepetycji i pracy doraźnej. Do 1920 pracował w Petersburgu. Po przyjeździe do Polski był do 1922 inspektorem hutniczym Urzędu Górniczego w Dąbrowie Górniczej, od 1922 związał się z krakowską AGH. Początkowo pracował jako adiunkt u profesora Henryka Korwin-Krukowskiego od 1931 jako docent metalurgii ogólnej i żelaza, od 1932 jako profesor nadzwyczajny na Wydziale Hutniczym AGH.
6 listopada 1939 aresztowany w czasie Sonderaktion Krakau, został wywieziony z gronem profesorów krakowskich do obozu Sachsenhausen. Po zwolnieniu z obozu 8 lutego 1940 i powrocie do Krakowa wraz z profesorami Mikołajem Czyżewskim, Mieczysławem Jeżewskim i Walerym Goetlem, założył Państwową Szkołę Techniczną Górniczo-Hutniczo-Mierniczą w Krakowie, która w rzeczywistości była tajną Akademią Górniczą i przetrwała całą okupację niemiecką.
Od 1945 był profesorem zwyczajnym metalurgii stali na Wydziale Hutniczym AGH, w latach 1945–1947 prodziekanem wydziału metalurgii. Był autorem ok. 70 prac z zakresu metalurgii żelaza takich jak Tablice ciepła właściwego i obliczania temperatury spalania (1925), Bilans wielkiego pieca (1930), Budowa i wymiary pieców martenowskich (1943) czy Elektrometalurgia stali (1950). W 1945 opracował elaborat o stanie hutnictwa polskiego na konferencję poczdamską. Brał czynny udział w wyborze właściwych procesów stalowniczych w Kombinacie Metalurgicznym Huta im. Lenina w trakcie jego budowy.
Żonaty z Heleną z Budkowskich, nie miał dzieci.
Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Salwatorskim (sektor SC7-7-37)[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Złoty Krzyż Zasługi (15 listopada 1946)[3]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)[4]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[2]
Przypisy
- ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2024-01-17] .
- ↑ a b c Adam Ludkiewicz. historia.agh.edu.pl. [dostęp 2018-01-19].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 256 „za zasługi położone przy zabezpieczeniu mienia państwowego”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Bibliografia
- Stanisław M. Brzozowski, Adam Julian Ludkiewicz [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XVIII wyd. 1973 wersja elektroniczna iPSB.
Kontrola autorytatywna (osoba):
