Adolf Eichler

Adolf Eichler

Adolf Dränger

Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1877 Łódź, Cesarstwo Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	10 listopada 1945 Berlin
Zawód, zajęcie	wydawca, publicysta, działacz mniejszości niemieckiej
Partia	Niemieckie Stronnictwo Ludowe

Adolf Eichler, ps. Adolf Dränger (ur. 31 stycznia 1877 w Łodzi, zm. 10 listopada 1945 w Berlinie) – wydawca, publicysta, propagandysta, działacz mniejszości niemieckiej.

Życiorys

Urodził się w Łodzi. Początkowo pracował jako przedstawiciel niemieckich fabryk w Odessie, a w latach 1904–1919 był generalnym przedstawicielem BASF w Królestwie Kongresowym. Od 1908 wydawał dziennik „Lodzer Rundschau”, w latach 1912–1913 wydawał w Łodzi miesięcznik „Geistiges Leben” z Ludwigiem Wolffem, był również wydawcą i redaktorem gazety „Deutsche Post” w języku niemieckim^[1][2], wydawanej w Łodzi w latach 1915–1919^[3], a także był autorem licznych publikacji podkreślających związki Niemców z ziemią łódzką^[4]. Swoje gazety i pozycje książkowe kierował do Niemców żyjących na terenie Rosji. Był założycielem „Niemieckiego Związku na rzecz Łodzi i Okolicy” i „Niemieckiej Samopomocy”^[1][2], które w 1919 liczyły około 300 lokalnych grup, i funkcjonowały jako duchowy i kulturalny punkt koncentrowania i wspierania Niemców na ziemiach Królestwa Kongresowego^[5]. W latach 1918–1919 był przewodniczącym założonej przez siebie partii Niemieckiego Stronnictwa Ludowego, z którego ramienia do Sejmu Ustawodawczego wprowadzono 2 posłów – Josefa Spickermanna i Ludwiga Wolffa^[6]. W 1919 opuścił Łódź z powodów politycznych, by w latach 1919–1920 został szefem niemieckiej kampanii plebiscytowej w Prusach Wschodnich (na Warmii, Mazurach i Powiślu)^[1][2]. W tym okresie publikował broszury i książki o charakterze propagandowym, mające na celu udowodnienie, że Warmia, Mazury i Powiśle stanowią ziemie niemieckie^[7].

Do 1925 był dyrektorem naczelnym Służby Ojczyźnianej Olsztyna (niem. Heimatdienstes Allenstein). Następnie przeprowadził się do Bad Wilsnack, by wraz z Carlo von Kügelgenem do 1934 redagować „Deutsche Post aus dem Osten”^[5]. Zaangażował się w przekwaterowywanie rodzin rosyjsko-niemieckich na tereny osadnicze w Niemczech i w Ameryce Południowej. Był założycielem Stowarzyszenia Niemiecko-Ewangelickich Szkół Państwowych oraz Niemiecko-Katolickiego Stowarzyszenia Szkół Państwowych^[1][2].

Wybrane publikacje

• Die deutsche Ansiedlung Königsbach Eine Schilderung ihrer Gründung, ihrer Zerstörung u. ihres Wiederaufbaus (1917)^[8],
• Den Königsbachern als Gabe zu ihrer Kircheinweihung (1917)^[9],
• Das Deutschtum in Kongresspolen (Stuttgart 1921)^[10],
• Der Ostdeutsche Heimatdienst Allenstein im ersten Jahre seines Bestehens als Verein (Olsztyn 1921)^[7],
• Die polnischen Ansprüche auf Masuren und Ermland (Olsztyn 1921)^[1],
• Deutschtum im Schatten des Ostens: ein Lebensbericht (1942)^[11],
• Julius Kunitzer und seine Zeit: Schicksal und Aufgabe eines Industrieführers in Litzmannstadt (Łódź 1944)^[12].

Przypisy