Adolf Malinowski
 podpułkownik lekarz | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 grudnia 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 października 1962 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | Centrum Wyszkolenia Sanitarnego |
| Stanowiska | kierownik naukowy oddziału psychiatrycznego |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  | |
Adolf Malinowski (ur. 29 grudnia 1891 w Valka, zm. 12 października 1962 w Gdańsku) – polski lekarz psychiatra, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego.
Życiorys
Syn stolarza Marcina Malinowskiego i Adeli z domu Zakrzewskiej. W Petersburgu uczęszczał do szkoły przy kościele św. Stanisława, następnie do progimnazjum św. Katarzyny i Państwowego Gimnazjum nr VI, które ukończył w 1910 roku ze Złotym Medalem. W 1914 roku, po ukończeniu Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu, otrzymał dyplom lekarski i został lekarzem wojskowym. Podczas I wojny światowej służył w Armii Imperium Rosyjskiego jako lekarz pułkowy. W 1917 służył w I Korpusie Polskim w Bobrujsku w stopniu kapitana, od 1918 pracował w Polskim Czerwonym Krzyżu. W 1920 został ordynatorem Szpitala Wojskowego w Poznaniu, następnie ordynatorem Szpitala Wojskowego w Grodnie, gdzie pełnił również funkcję referenta higieny w Szefostwie Sanitarnym II Armii w Grodnie. W 1922 roku został zweryfikowany w Wojsku Polskim w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 616. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych rezerwy. Jako oficer rezerwy został zatrzymany w służbie czynnej. Praktykował w 3. Szpitalu Okręgowym w Wilnie, a później w Szpitalu Obszaru Warownego „Wilno” i w Klinice Psychiatrii Uniwersytetu Wileńskiego, jako asystent (1932–1934). Jednocześnie pozostawał oficerem nadetatowym 3 Batalionu Sanitarnego. 3 maja 1926 roku awansował na majora ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. 12 marca 1933 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W 1934 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie i wyznaczony na stanowisko kierownika naukowego Oddziału Psychiatrycznego Szpitala Szkolnego[1].
Od roku 1947 do przejścia na emeryturę piastował funkcję adiunkta Kliniki Psychiatrii w Gdańsku. Jest autorem wielu prac naukowych, m.in. Podstawowych zagadnień w orzecznictwie sądowo-psychiatrycznym (1959).
Od 1926 był żonaty z Wacławą z Tyszkiewiczów, z którą miał syna Adolfa Władysława.
Zmarł w Gdańsku. Pochowany został na cmentarzu w Sopocie.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 19 marca 1937[2][3], 1947[4])
Przypisy
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 492.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 367.
- ↑ MALINOWSKI ADOLF – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl [dostęp 2021-03-09] .
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego. Warszawa: Dep. Zdr. MS Wojsk., czerwiec 1934.
- Ilnicki Stanisław: Dezyderaty programowe Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w przededniu II wojny światowej. Postępy Psychiatrii i Neurologii 2008, 17, 3, 187–193.
- Lucjan Korzeniowski, Stanisław Pużyński: Encyklopedyczny słownik psychiatrii. Warszawa: PZWL, 1986, s. 676; s. 267. ISBN 83-200-0775-5.
- Ilnicki Stanisław: Płk. dr med. Adolf Malinowski (1891–1962) - psychiatra wojskowy. Lekarz Wojskowy 1989, 65, 7/8, 528–532.
- Ilnicki S.. Płk dr med. Adolf Malinowski (1891-1962), zasłużony polski psychiatra wojskowy i sądowy. „Lekarz Wojskowy”. 99 (3), s. 140–154, 2021. DOI: 10.53301/lw.2069.
- Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Polskiej Medycyny przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
