Adolph Wagner : Życiorys, Dzieła, Źródła niemieckie, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Adolph Wagner

Data i miejsce urodzenia

25 marca 1835
Erlangen

Data i miejsce śmierci

8 listopada 1917
Berlin

Zawód, zajęcie

ekonomista

Narodowość

niemiecka

Multimedia w Wikimedia Commons

Adolph Heinrich Gotthilf Wagner (ur. 25 marca 1835 w Erlangen, zm. 8 listopada 1917 w Berlinie) – niemiecki ekonomista i polityk, przedstawiciel socjalizmu z katedry. Syn Rudolfa Wagnera (1805–1864), niemieckiego anatoma. Brat Hermanna Wagnera (1840–1929), niemieckiego geografa i kartografa.

Życiorys

Studiował prawo i nauki polityczne. Od 1858 był nauczycielem ekonomii politycznej na Akademii Handlowej w Wiedniu. Od 1863 w Hamburgu, od 1865 profesor zwyczajny w Dorpacie, od 1868 we Fryburgu, od 1870 w Berlinie. Rektor Uniwersytetu Humboldta (wówczas Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma). Obok Gustava von Schmollera najbardziej znaczący ekonomista ery Bismarcka. Członek Verein für Socialpolitik.

W pierwszych latach swojej działalności naukowej zajmował się bankowością i polityką walutową. Następnie zwrócił się ku statystyce. Wywarł znaczący wpływ na poglądy Ferdynanda Tönniesa. W 1871 wydał opracowanie Freie kirchliche Versammlung evangelischer Maenner, w którym skupił się na kwestiach socjalnych, odbiegając od poglądów szkoły liberalnej. Od tego czasu propagował swoje poglądy społeczno-gospodarcze, stając się jednym z głównym reprezentantów „socjalizmu z katedry”.

Zaangażował się także politycznie. Przystąpił do Conservativen Central-Comitee (CCC) – towarzystwa o silnie konserwatywnym i antysemickim nastawieniu. Współpracował z Adolfem Stoeckerem. Od lat 80. popierał monarchię i imperialną politykę cesarza Wilhelma, występując przeciwko parlamentaryzmowi. Żądał silniejszej reglamentacji życia gospodarczego i zwiększenia podatków. W latach 1882–1885 poseł do sejmu pruskiego.

Dzieła

Beitraege zur Lehre von den Banken, Lipsk 1857.
Das Neue Lotterie–Anlehen und die Reform der Nationalbank, wyd. 1860.
Die Geld- und Kredittheorie der Peelschen Bankakte, Wiedeń 1862.
Die oesterreichische Valuta, wyd. 1862.
Die Ordnung des oesterreichischen Staatshaushalts, wyd. 1863.
Die Gesetzmaessigkeit in den scheinbar willkuerlichen menschlichen Handlungen, Hamburg 1964.
Die russische Papierwaehrung, Ryga 1868.
System der deutschen Zettelbankgesetzgebung, dwa wydania 1870 i 1873.
Freie kirchliche Versammlung evangelischer Maenner, wyd. 1871.
Die Zettelbankreform im Deutschen Reich, wyd. 1875.
Grundlegung der politischen Oekonomie, t. 1 – 2, wyd. 1893.
Die akademische Nationaloekonomie und der Sozialismus, wyd. 1895.
Allgemeine und Theoretische Volkswirtschaftslehre.
Finanzwissenschaft, t. 1 – 4.