Aklamacja po przeistoczeniu
| Ten artykuł od 2020-02 wymaga uzupełnienia informacji. Jako parametr wstaw opis – o co należy uzupełnić artykuł. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Aklamacja po Przeistoczeniu – część mszy świętej według rytu rzymskokatolickiego, następującą zaraz po Przeistoczeniu.
Jest to wyznanie Tajemnicy Wiary (Misterium Fidei), że Chrystus umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla zbawienia każdego człowieka, jak wcześniej zapowiedział, oraz że na końcu czasów przyjdzie powtórnie, aby pokonać ostatecznie zło. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego mówi wyraźnie, że aklamację wypowiada lud w pozycji stojącej[1].
Aktualnie w Polsce używa się czterech formuł[2]:
1. Kapłan: Oto wielka tajemnica wiary. Wierni: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie, i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
2. Kapłan: Wielka jest tajemnica naszej wiary. Wierni: Ile razy ten chleb spożywamy, i pijemy z tego kielicha głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale.
3. Kapłan: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. Wierni: Panie, Ty nas wybawiłeś, przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata.
4. Kapłan: Tajemnica wiary. Wierni: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.