Aktywność nasycenia

Aktywność nasycenia – stan aktywności promieniotwórczej ciała osiągany gdy jest ono poddawane ciągłemu napromieniowywaniu (aktywację) a powstające jądra są radioaktywne.

Przy stałym poziomie aktywacji ciało dochodzi do stanu ustalonego w którym przyrost i ubytek jąder promieniotwórczych są sobie równe:

d N d t = σ ϕ N λ N = 0 {\displaystyle {\frac {dN}{dt}}=\sigma \phi N'-\lambda N=0}

gdzie

N – liczba jąder promieniotwórczych,
N' – liczba jąder aktywowanych,
σ {\displaystyle \sigma } – atomowy przekrój czynny na aktywację,
ϕ {\displaystyle \phi } – strumień neutronów,
λ {\displaystyle \lambda } – stała rozpadu.

Stan nasycenia może być osiągnięty dla izotopów, po odpowiednio długim napromieniowywaniu. Po czasie równym 10 okresom połowicznego rozpadu radionuklidu powstającego w trakcie aktywacji zmiany są niewielkie.

Zobacz też

Bibliografia

  • Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).