Al-Hakim bi-Amr Allah
|
kalif |
Poprzednik | Nizar al-Aziz bi-Allah |
Następca | Ali az-Zahir |
Dane biograficzne |
Dynastia | Fatymidzi |
Data urodzenia | 13 sierpnia 985 |
Data śmierci | 13 lutego 1021 |
|
Abu Ali Mansur Ibn al-Aziz bi-Allah Nizar, nazywany Al-Hakim bi-Amr Allah (ar. الحاكم بأمر الله, trl. Al-Ḥākim bi-Amr Allāh; ur. 13 sierpnia 985, zm. 13 lutego 1021) – kalif fatymidzki.
Życiorys
Był znany z odbieranych jako dowód niezrównoważenia zachowań, w tym z uporczywej walki ze spożywaniem alkoholu. Za jego panowania chrześcijanie przeżyli okres prześladowań religijnych. W 1012-3 roku Al-Hakim wydał rozkaz zniszczenia wszystkich kościołów w swoim państwie, który to rozkaz, z pojedynczymi wyjątkami, wykonano. Już wcześniej, w 1009 roku, rozkazał zburzyć Bazylikę Grobu Świętego. Prześladował również Żydów oraz kazał przeklinać postacie szanowane przez sunnitów. Później złagodził politykę względem innych religii i wyznań. W 1013 roku zezwolił na emigrację chrześcijan i Żydów do Bizancjum, a pod sam koniec życia zezwolił na chrześcijańskie praktyki religijne i na odbudowę kościołów i klasztorów, którym zwrócił większość majątków. Zezwolił nawet na powrót do oryginalnej religii tym chrześcijanom i Żydom, którzy przeszli wcześniej na islam. Al-Hakim zniknął w roku 1021 (prawdopodobnie padł ofiarą zamachu), co dało początek twierdzeniom, że jako Bóg zniechęcił się do świata i postanowił z niego wycofać. Za jego życia i bezpośrednio po jego śmierci (od około 1017-8 roku) powstała przypisująca mu wyjątkowe znaczenie religia druzów.
Bibliografia
- Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego. Warszawa: PIW, 1987, s. 43-44. ISBN 83-06-01457-X.
- Marek Dziekan: Arabowie. Warszawa: PWN, 2001, s. 174. ISBN 83-01-13468-2.
Tulunidzi (868–905) | - Ahmad Ibn Tulun
- Chumarawajh
- Dżajsz Ibn Chumarawajh
- Harun Ibn Chumarawajh
- Szajban
|
---|
Ichszydydzi (935–969) | - Muhammad Ibn Tughdż
- Abu al-Kasim Unudżur
- Abu al-Hasan Ali
- Abu al-Misk Kafur
- Abu al-Fawaris Ahmad
|
---|
Fatymidzi (969–1171) | |
---|
Ajjubidzi (1171–1250) | |
---|
Mamelucy (1250–1517) | |
---|
Wicekrólestwo Egiptu (1805–1914) | |
---|
Sułtanat Egiptu (1914–1922) | |
---|
Królestwo Egiptu (1922–1953) | |
---|
Imamowie szyitów
Pierwsi imamowie | |
---|
Imamowie kajsanitów | |
---|
Wspólni imamowie imamitów, ismailitów i zajdytów | |
---|
Wspólni imamowie imamitów i ismailitów | |
---|
Imamowie imamitów | - Musa al-Kazim (765 - 799)
- Ali ar-Rida (799 - 818)
- Muhammad al-Dżawad (818 - 835)
- Ali al-Hadi (835 - 868)
- Hasan al-Askari (zm. 873 albo 874)
- Muhammad al-Mahdi (od 874 w ukryciu)
|
---|
Imamowie ismailitów (Fatymidzi) | - Isma’il Ibn Dżafar as-Sadik (zm. po 754)
- Muhammad Ibn Isma’il (zm. po 795)
- Abd Allah al-Akbar
- Ahmad Ibn Abd Allah
- Husajn Ibn Ahmad (zm. ok. 881)
- Muhammad Ibn Ahmad (zm. ok. 899)
- Abd Allah al-Mahdi (ok. 899 - 934)
- Al-Ka’im (934-946)
- Al-Mansur (946-953)
- Al-Mu’izz (953-975)
- Al-Aziz (975-996)
- Al-Hakim (996-1021)
- Az-Zahir (1021-1036)
- Al-Mustansir (1036-1094)
|
---|
Imamowie ismailitów mustalitów (Fatymidzi) | - Al-Mustali (1094-1101)
- Al-Amir (1101-1130)
- Al-Hafiz (1130-1149)
- Az-Zafir (1149-1154)
- Al-Fa’iz (1154-1160)
- Al-Adid (1160-1171)
|
---|
Imamowie ismailitów nizarytów | - Nizar Ibn al-Mustansir (zm. 1095)
- Al-Hadi
- Al-Muhtadi
- Al-Ka’ir
- Hasan II (1162 - 1166)
- Nur ad-Din Mohammad (1166 - 1210)
- Hasan III (1210 - 1221)
- Ala ad-Din Mohammad (1221 - 1255)
- Chorszah (1255 - 1257)
- Szams ad-Din Mohammad (1257 - 1310)
- Kasim Szah
- Eslam Szah
- Mohammad-e Eslam Szah
- Mostansir bellah II (zm. 1480)
- Abu Zarr Ali
- Murad Mirza (zm. 1574)
- Chalil Allah I (1574 - 1634)
- Nur ad-Dar Ali (1634 - 1671)
- Chalil Allah II (1634 - 1680)
- Szah Nezar (1680 - 1722)
- Sejjed Ali
- Hasan Ali
- Ghasem Ali
- Abol-Hasan Ali (zm. 1792)
- Szah Chalil Allah III (1792 - 1817)
- Aga Chan I (1817 - 1881)
- Aga Chan II (1881 - 1885)
- Aga Chan III (1885 - 1957)
- Aga Chan IV (1957 do dziś)
|
---|
Wybrani imamowie zajdytów | - Zajd Ibn Ali (zm. 740)
- Jahja Ibn Zajd (zm. 743)
- Abd Allah Ibn Mu’awija (zm. ok. 748/749)
- Jahja Ibn Abd Allah (zm. ok. 803)
- Ibn Tabataba (zm. 815)
- Hasan al-Utrusz (914 - 917)
- Husajn Ibn al-Hasan (zm. 1083)
- (Jemeńscy imamowie zajdytów zobacz: Władcy Jemenu)
|
---|
Idrysydzi | - Idris I (788–791)
- Idris II (791–826)
- Muhammad ibn Idris (828–836)
- Ali ibn Idris (836–848)
- Jahja I (848–864)
- Jahja II (864–874)
- Ali ibn Umar (874–883)
- Jahja III (883–904)
- Jahja IV (904–925)
- Hassan I al-Hadżam (925–927)
- Al-Kasim Kannun (937–948)
- Abu al-Aisz Ahmad (948–954)
- Hassan II (954–974)
|
---|
Fatymidzi | |
---|
Almorawidzi | |
---|
Almohadzi | |
---|
Marynidzi | |
---|
Sułtani | - Abu Jahja Abu Bakr (1248–1258)
- Umar ibn Jahja (1258–1259)
- Abu Jusuf Jakub (1259–1286)
- Abu Jakub Jusuf (1286–1307)
- Abu Sabit (1307–1308)
- Abu ar-Rabi (1308–1310)
- Abu Said Usman II (1310–1331)
- Abu al-Hassan Ali I (1331–1351)
- Abu Inan Faris (1350–1358)
- Muhammad II as-Said (1358–1359)
- Abu Salim Ali II (1359–1361)
- Abu Umar Taszfin (1361)
- Abu Zajjan Muhammad III (1361–1366)
- Abu al-Faris Abd al-Aziz I (1366–1372)
- Abu al-Abbas Ahmad (1372–1384)
- Abu Zajjan Muhammad IV (1384–1386)
- Muhammad V (1386–1387)
- Abu al-Abbas Ahmad (1387–1393)
- Abd al-Aziz II (1393–1396)
- Abu Amir Abdullah (1396–1398)
- Abu Said Usman III (1398–1421)
- Abdulhak II (1421–1465)
- okres anarchii (1465–1472)
|
---|
Wattasydzi | |
---|
Sułtani | |
---|
Sadyci | |
---|
Sułtani | Pierwszy okres | |
---|
Linia z Fezu | - Muhammad asz-Szajch al-Mamun (1604–1613)
- Abd Allah II (1613–1623)
- Abd al-Malik (1623–1627)
|
---|
Linia z Marrakeszu | - Zidan Abu Maali (1603–1627)
- Abu Marwan Abd al-Malik II (1627–1631)
- Al-Walid ibn Zidan (1631–1636)
- Muhammad asz-Szajch as-Saghir (1636–1655)
- Ahmad al-Abbas (1655–1659)
|
---|
|
---|
Alawici | Sułtani Maroka | |
---|
Królowie Maroka | - Muhammad V (1957–1961)
- Hassan II (1961–1999)
- Muhammad VI (od 1999)
|
---|
|
---|