Alberto Bachelet
 Alberto Bachelet z córką, lata 60. lub 70. | |||
 generał brygady | |||
| Data i miejsce urodzenia | 27 kwietnia 1923 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 marca 1974 | ||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | 1940−1973 | ||
| Siły zbrojne | |||
| |||
Alberto Bachelet (ur. 27 kwietnia 1923 w Santiago, zm. 12 marca 1974 tamże) − chilijski generał sił powietrznych.
Życiorys
Służbę w chilijskim lotnictwie rozpoczął jako podporucznik w czerwcu 1940 roku. W czasach rządów Jorge Alessandri prowadził kampanię promującą owoce morza. W chwili zamachu kierował w stopniu generała brygady departamentem budżetu i finansów. Aresztowany 11 września 1973 roku, w dniu zamachu stanu, a następnie zwolniony tego samego dnia. Aresztowany ponownie trzy dni później[1], przez sześć miesięcy był torturowany w akademii lotnictwa, m.in. zmuszano go skutego i zakapturzonego do stania przez cały dzień bez picia[2]. Zmarł 12 marca 1974 roku[1] wskutek zawału serca[2]. Po upadku dyktatury wielokrotnie honorowany, m.in. przez Kongres (1991) i Uniwersytet Republikański (2003)[1].
Jego żoną była Ángela Jeria Margarita Gomez, miał dwoje dzieci: Alberto Bacheleta Jerię i Verónicę Michelle Bachelet Jerię[1]. Jego żona i córka także były torturowane i po jego śmierci opuściły Chile[2].
Po trzyletnim śledztwie sąd orzekł, że jego śmierć była skutkiem długotrwałych tortur i skazał odpowiedzialnych za nią płk. Edgara Cevallosa na dwa lata więzienia i płk. Ramona Caceresa Jorquerę na trzy lata więzienia[2].
