Aleko Konstantinow

Aleko Konstantinow
Ilustracja
Aleko Konstantinow
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1863
Swisztow

Data i miejsce śmierci

11 maja 1897
Radiłowo

Narodowość

bułgarska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Baj Ganiu

podpis

Aleko Konstantinow (ur. 1 stycznia 1863 r. w Swisztowie, zm. 11 maja 1897 r. w pobliżu wsi Radiłowo) – pisarz bułgarski.

Życiorys

Studiował prawo w Odessie i tam też zetknął się z wielką literaturą rosyjską, zapoznał się m.in. z dziełami Puszkina, Lermontowa, Niekrasowa i innych pisarzy, co wpłynęło także na jego sposób odczuwania i postrzegania świata. Po powrocie do Bułgarii pracował jako sędzia i prokurator w sofijskim sądzie apelacyjnym, jednak ze względu na swój krytyczny stosunek do będącej u władzy partii konserwatywnej został odsunięty od pełnionych obowiązków. Poświęcił się pracy społecznej oraz literackiej, prowadząc przy tym własną kancelarię prawną. Był żarliwym krzewicielem turystyki i podróżowania; w 1895 założył pierwsze w Bułgarii towarzystwo turystyczne. Dużo tłumaczył, przede wszystkim z języka rosyjskiego, ale także francuskiego, sporo także pisał. Spośród jego pism z tego okresu warto wymienić notatki z licznych podróży, nowele oraz cięte felietony, demaskujące układy polityczne.

W roku 1889 zwiedził światową wystawę w Paryżu, a w 1893 – w Chicago, zaś doświadczenia z podróży opisał w książce Do Chicago i z powrotem. Dzieło to jest krytycznym spojrzeniem na Stany Zjednoczone, system polityczny tego kraju i zwyczaje jego mieszkańców. Książka zawiera także bardzo trafne obserwacje dotyczące demokracji amerykańskiej, a wiele spośród spostrzeżeń Konstantinowa nie straciło swej aktualności do dzisiaj.

Aleko Konstantinow był także znany jako humorysta i satyryk. W Bułgarii ogromną, nie gasnącą do dziś popularność zdobyła jego książka Baj Ganiu, w której autor kreśli żywą i wyrazistą postać podróżującego po Europie bułgarskiego parweniusza, który nie przebiera w środkach, pragnąc się wzbogacić.

W 1897 r. w czasie podróży powozem z Pesztery do Pazardżika z Michaiłem Takewem został zastrzelony przez mieszkańców wsi Radiłowo. Celem zabójców był Takew, a Konstantinow zginął przypadkowo.

Najsłynniejszą książkę Aleko Konstantinowa Baj Ganiu przełożył na polski Franciszek Korwin-Szymanowski (Warszawa 1986).

Jego imię upamiętnia Międzynarodowy Konkurs Literacki „Aleko” (Международния литературен конкурс „Алеко”), organizowany od 1966 przez redakcję satyrycznego tygodnika Styrszeł[1].

Przypisy

  1. Międzynarodowy Konkurs Literacki „Aleko” (ang. • bułg.)

Linki zewnętrzne

  • Opowiadania, felietony oraz dwie powieści Konstantinowa na stronie www.slovoto.bg
  • Wybór opowiadań i powieść Baj Ganiu na stronie www.litclub.bg
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108779686
  • VIAF: 22183765
  • LCCN: n83145654
  • GND: 11898666X
  • LIBRIS: vs684wzd32t9h19
  • BnF: 13196303x
  • SUDOC: 035557877
  • NKC: xx0000533
  • NTA: 069242038
  • BIBSYS: 90190968
  • CiNii: DA09824310
  • Open Library: OL471006A
  • PLWABN: 9810584140005606
  • NUKAT: n2003023615
  • J9U: 987007275764605171
  • NSK: 000624063
  • CONOR: 36629603
  • ΕΒΕ: 170493
  • LIH: LNB:Bg1h;=Bi
  • WorldCat: lccn-n83145654
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3925219
  • Britannica: biography/Aleko-Konstantinov
  • Treccani: aleko-konstantinov
  • БРЭ: 2091915
  • NE.se: aleko-konstantinov
  • VLE: aleko-konstantinov
  • DSDE: Aleko_Konstantinov
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 32889