Alfonso Ugarte y Vernal
 | Ten artykuł od 2015-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 | |||
| pułkownik | |||
| Data i miejsce urodzenia | 13 lipca 1847 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 czerwca 1880 | ||
| Przebieg służby | |||
| Główne wojny i bitwy | Wojna o Pacyfik | ||
| |||
Alfonso Ugarte y Vernal (ur. 13 lipca 1847 w Tarapaca, zm. 7 czerwca 1880 w Arica) – oficer peruwiański, pułkownik.
Urodził się jako syn kupca Narcisio Ugarte i Rosy Vernal. Młodość spędził w chilijskim Valparaiso, do Peru wrócił w 1868 roku osiadając w Iquique. W 1876 roku został wybrany burmistrzem tego miasta.
Po wybuchu wojny o saletrę zorganizował na swój koszt batalion Iquique N° 1 złożony z 429 żołnierzy i 36 oficerów. Na jego czele brał udział w bitwie pod Tarapaca, gdzie został ranny. Następnie dowodził 8 dywizjonem podczas obrony Arica. W czasie bitwy skoczył na koniu ze skały nie chcąc oddać powierzonego mu sztandaru oddziałom chilijskim[I zginął?].
Stał się jednym z bohaterów narodowych Peru, symbolem patriotyzmu i męstwa.
