Alfred Halban : Życiorys, Ordery i odznaczenia, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfred Halban

Alfred Halban (przed 1905)

Data i miejsce urodzenia

22 września 1865
Kraków

Data i miejsce śmierci

26 września 1926
Lwów

Poseł na Sejmu Krajowego Galicji

Okres

od 1908
do 1914

Poseł do Sejmu Ustawodawczego

Okres

od 1919
do 1922

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Alfred Halban (ur. 22 września 1865 w Krakowie, zm. 26 września 1926 we Lwowie) – polski historyk prawa.

Życiorys

Był synem Leona Blumenstocka, profesora medycyny sądowej (od 1892 Halban), bratem Henryka i ojcem Leona. W Krakowie ukończył gimnazjum oraz studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (wraz z Władysławem Abrahamem i Oswaldem Balzerem był uczestnikiem seminarium prowadzonego przez Michała Bobrzyńskiego). Tam też w 1887 był promowany, a w 1889 habilitował się z prawa kościelnego i w następnym roku został docentem UJ.

Początkowo pracował w administracji i skarbowości państwowej. W 1894 został mianowany nadzwyczajnym, a w 1896 zwyczajnym profesorem prawa niemieckiego i historii ustroju Austrii na Uniwersytecie w Czerniowcach, a w 1898 wybrany dziekanem. W 1900 inicjator założenia tam Domu Akademickiego. W 1905 mianowany profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego, objął utworzoną katedrę prawoznawstwa porównawczego.

Brał także udział w życiu politycznym i społecznym. W latach 1904−1910 był posłem na Sejm Krajowy Bukowiny, w latach 1908−1914 posłem do Sejmu Krajowego Galicji, w latach 1911−1918 w austriackiej Radzie Państwa. W 1909 został członkiem wydziału Towarzystwa Prawniczego we Lwowie^[1]. Zastępca członka Wydziału Stronnictwa Prawicy Narodowej w 1910 roku^[2].

W czasie wojny zorganizował w Wiedniu trzy polskie gimnazja dla przebywającej tam polskiej młodzieży. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został posłem do Sejmu Ustawodawczego (1919−1922), członek Klubu Pracy Konstytucyjnej^[3], był też rektorem Uniwersytetu Lwowskiego.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS IIIa-zach-3)^[4].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[5]
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry, 1905)

Przypisy

↑ Kronika. Towarzystwo Prawnicze we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 35 z 14 lutego 1909.
↑ Trzecie walne zgromadzenie Stronnictwa Prawicy Narodowej : odbyte w dniu 7 maja 1910 roku w sali Rady powiatowej w Krakowie / Stronnictwo Prawicy Narodowej, Kraków 1910, s. 34.
↑ Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku, Poznań 1920, s. 288.
↑ Lista Pamięci - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński [online], in-memoriam.uj.edu.pl [dostęp 2020-06-23] .
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 15.

Bibliografia

Biografia na stronie Sejmu RP
Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 23. ISBN 978-83-7188-964-6.
Odznaczenie profesora Uniwersytetu czerniowieckiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 15, s. 7, 8 kwietnia 1905.