Amnezja organiczna

Ten artykuł dotyczy organicznego zaniku pamięci. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Inne oznaki i objawy chorobowe dotyczące funkcji poznawania i świadomości

Klasyfikacje
ICD-10	R41

Amnezja organiczna, amnezja (gr. Ἀμνησία, amnesia) – całkowity lub czasowy zanik pamięci deklaratywnej.

Wyróżnia się 2 typy amnezji^[1]:

• Amnezja następcza (amnesia anterograda) – typ amnezji polegający na utracie zdolności zapamiętywania nowych informacji.
• Amnezja wsteczna (amnesia retrograda) – amnezja polegająca na utracie pamięci w odniesieniu do zdarzeń, których dana osoba była świadkiem przed urazem, będącym powodem amnezji. Może wystąpić w postaci psychogennej jako fuga dysocjacyjna.

Czasem wymieniana jest niepamięć środczesna (amnesia congrada). Jest to całkowita niepamięć w trakcie głębokich zaburzeń świadomości.

Całkowitą lub przejściową amnezję może spowodować uraz głowy (amnezja pourazowa)^[2]. Amnezja (ostra, nieodwracalna) występuje również w chorobie Alzheimera. Należy również do skutków ubocznych terapii elektrowstrząsowej^[3].

Amnezję wywołuje się w znieczuleniu ogólnym w celu:

• zniesienia czucia i reakcji na ból,
• wyłączenia świadomości aktualnych zdarzeń,
• utraty zapamiętywania aktualnych zdarzeń, często występuje niepamięć wsteczna.

Klasyfikacja ICD10

Zobacz też

• amnezja dysocjacyjna

Przypisy