Anakreont z Teos

Anakreont z Teos
Ἀνακρέων
Ilustracja
Anakreont – głowa portretowa (II/III wiek n.e.) ze zbiorów Luwru
Data i miejsce urodzenia

ok. 570 p.n.e.
Teos

Data i miejsce śmierci

ok. 485 p.n.e.
Teos

Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

Anakreont z Teos, stgr. Ἀνακρέων Anakreon, łac. Anacreon (ur. ok. 570 p.n.e., zm. ok. 485 p.n.e.) – grecki poeta liryczny pochodzący z jońskiego miasta Teos.

Życiorys

Po opanowaniu miast małoazjatyckich przez Persów Cyrusa, jego rodzina opuściła Teos wraz z innymi obywatelami, którzy zasiedlili dawniejszą kolonię grecką w Abderze. Anakreont uczestniczył tam w walkach z napastniczymi plemionami Traków. Później udał się na Samos na zaproszenie tyrana Polikratesa, na którego dworze pozostawał przez wiele lat (533-522 p.n.e.). Po tragicznej śmierci tyrana przybył do Aten na dwór Pizystratydów, gdzie zyskał szczególne względy Hipparcha jako mecenasa sztuki i literatury. Zetknął się też tam z poetą Symonidesem z Keos. W następstwie wygnania Pizystratydów z Aten przeniósł się prawdopodobnie do Tesalii (zapewne na dwór Echekratesa)[1].

Zmarł w Teos lub w Abderze, w wieku 85 lat, podobno wskutek zadławienia się winogronem[2]. Mieszkańcy rodzinnego miasta wystawili mu kenotaf i posąg; inny, autorstwa Fidiasza, wystawiono w Atenach[1].

Twórczość

Sprzątanie Wikipedii
Tę sekcję od 2019-02 należy dopracować:
wymaga ona znacznego rozwinięcia z omówieniem specyfiki dorobku poetyckiego, na podstawie autorytatywnych źródeł drukowanych.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Był autorem poezji jambicznej, pieśni lirycznych i elegii opiewających wino, śpiew i miłość. Jego wiersze zostały zebrane w Bibliotece Aleksandryjskiej w pięć ksiąg. Znaczna część jego twórczości zachowała się jedynie we fragmentach.

Anakreont najchętniej pisał wiersze ośmiozgłoskowe. Był poetą bardzo popularnym, w okresie hellenistycznym naśladowanym przez innych twórców tworzących tzw. anakreontyki – m.in. przez Kallimacha, Teokryta i aleksandryjskich epigramatyków[1].

Przekłady jego twórczości na polski publikowane były przez Jana Czubka, Jerzego Danielewicza, Jana Pietrzyckiego, Stefana Srebrnego, Wiktora Steffena, Alfreda Szczepańskiego[1].

Przypisy

  1. a b c d Słownik pisarzy antycznych (red. A. Świderkówna). Warszawa: Wiedza Powszechna, 2001, s. 51-52.
  2. Bruno Kiciński: O życiu i pismach Anakreona. W Poezye Brunona hrabi Kicińskiego, tom 5, Warszawa 1841.

Linki zewnętrzne

  • Anakreont — zbiór utworów poety i anakreontyków
  • Anakreont – dzieła w bibliotece Polona
  • Anakreon, [w:] Encyklopedia Orgelbranda, t. 1, Warszawa: Samuel Orgelbrand, 1859, s. 713-714 .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000121033619
  • VIAF: 100165204, 43145857110522922288, 268654033, 250706576, 385159474310127662333, 10160789509302680449, 263890036, 222295864, 291181364, 904144647701465498129, 1043154381147230292857, 682144647715280537261, 2005159474220327661951, 100165166, 22159477524527990006
  • LCCN: n83015407
  • GND: 118649035
  • LIBRIS: 75kmg28r41p7pdb
  • BnF: 11888717x
  • SUDOC: 032840225
  • SBN: CFIV024044
  • NLA: 35006145
  • NKC: jn20000700044
  • BNE: XX974904
  • NTA: 069747334
  • BIBSYS: 90635390
  • CiNii: DA01472898
  • Open Library: OL1474641A
  • PLWABN: 9810541635005606
  • NUKAT: n95004797
  • J9U: 987007257620305171
  • PTBNP: 166764
  • CANTIC: a20283118
  • LNB: 000220796
  • NSK: 000192239
  • CONOR: 42662499
  • BNC: 000064039
  • ΕΒΕ: 14670
  • BLBNB: 000597995
  • LIH: LNB:V*3422;=zW
  • RISM: people/30025933
  • WorldCat: lccn-n83015407
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3869010
  • Britannica: biography/Anacreon
  • Treccani: anacreonte
  • Universalis: anacreon-de-teos
  • БРЭ: 1819849
  • NE.se: anakreon
  • SNL: Anakreon
  • Catalana: 0003716
  • DSDE: Anakreon
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 2434