Androstadienon

Androstadienon
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
(8S,9S,10R,13R,14S)-10,13-dimetylo-1,2,6,7,8,9,11,12,14,15-dekahydrocyklopenta[a]-fenantren-3-on
Inne nazwy i oznaczenia
4,16-androstadien-3-on
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H26O

Masa molowa

270,41 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

4075-07-4

PubChem

92979

SMILES
CC12CCC3C(C1CC=C2)CCC4=CC(=O)CCC34C
InChI
InChI=1S/C19H26O/c1-18-9-3-4-16(18)15-6-5-13-12-14(20)7-11-19(13,2)17(15)8-10-18/h3,9,12,15-17H,4-8,10-11H2,1-2H3/t15-,16-,17-,18-,19-/m0/s1
InChIKey
HNDHDMOSWUAEAW-VMXHOPILSA-N
Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Multimedia w Wikimedia Commons

Androstadienonorganiczny związek chemiczny męski, bezwonny steroid wykryty w pocie, krwi i nasieniu. Martha McClintock wykazała, że androstadienon może poprawiać nastrój u kobiet[1]. Aktywuje on podwzgórze u kobiet[2]. Wśród naukowców nie ma zgodności, co do uznania androstadienonu za ludzki feromon[1].

Przypisy

  1. a b TimT. Jacob TimT., Human Pheromones. A critical review of the evidence for the existence (1) human pheromones and (2) a functional vomeronasal organ (VNO) in humans, School of Biosciences, Cardiff University, 1999 [zarchiwizowane 2017-01-16]  (ang.).
  2. IvankaI. Savic IvankaI. i inni, Smelling of Odorous Sex Hormone-like Compounds Causes Sex-Differentiated Hypothalamic Activations in Humans, „Neuron”, 31 (4), 2001, s. 661–668, DOI: 10.1016/S0896-6273(01)00390-7, PMID: 11545724 [dostęp 2023-06-13]  (ang.).