Angelo Poliziano

Angelo Poliziano, właściwie Angelo Ambrogini (ur. 14 lipca 1454, zm. 24 września 1494) – włoski pisarz i humanista. Jego rodzicami byli Benedetto Ambrogini i Antonia Salimbeni^[1]. Był poetą, filozofem i filologiem^[2]. Posługiwał się płynnie zarówno ojczystym językiem włoskim, jak i greką i łaciną^[2]. Kanclerz Florencji i profesor tamtejszego uniwersytetu, związany z dworem książąt Medici. Należał do kręgu Akademii Florenckiej. Jego dzieła to m.in. nieukończony, zapewne z powodu śmierci możnego protektora^[2], pisany oktawą poemat Stanze per la giostra di Giuliano de’ Medici z 1494^[1] i wystawiony w 1480 dramat Favola d’Orfeo^[2]. Przetłumaczył na łacinę fragmenty Iliady Homera, co było początkiem jego sławy^[2]. Poliziano napisał ponadto zbiór Miscellanea (1489), będący antologią glos do tekstów autorów starożytnych, czym zapoczątkował nowoczesną filologię klasyczną^[2]. Jego praca o prawach Justyniana spowodowała ożywienie zainteresowania prawodawstwem rzymskim^[3]. Jakkolwiek Poliziano był autorem również łacińskojęzycznym, przyczynił się on bardzo, wraz z Lorenzem de Medici, do emancypacji języka włoskiego^[2].

Zobacz teksty Angelo Poliziano w Wikiźródłach

Przypisy

Bibliografia

• Poliziano, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Stanze de messer Angelo Politiano cominciate per la giostra del magnifico Giuliano di Pietro de Medici (oryginał włoski w Wikiźródłach) (wł.)
• Angeli Politiani Et Aliorum Virorum Illustrium... w bibliotece Polona