Aniela Szycówna

Aniela Maria Szyc (Szycówna)

Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1869 Warszawa
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1921 Warszawa
Zawód, zajęcie	pedagożka, psycholożka, publicystka
Teksty w Wikiźródłach

Aniela Maria Szyc (Szycówna) (ur. 31 lipca 1869 w Warszawie, zm. 14 lutego 1921 tamże^[1]) – polska pedagożka, psycholożka oraz publicystka.

Życiorys

W 1886 zdała egzamin dyplomowy na nauczycielkę języka polskiego, uczestniczyła w kursach dokształcających w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. W latach 1907-1918 wykładowczyni pedagogiki na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie^[2].

Była redaktorką czasopism pedagogicznych „Nowe Tory” oraz „Szkoła Powszechna”, współpracowała również z „Przeglądem Pedagogicznym”. Prowadziła badania nad zasobem pojęć dzieci korzystając z kwestionariusza spostrzeżeń Jana Władysława Dawida, z którym przez wiele lat współpracowała. Kierowała Polskim Towarzystwem Badań nad Dziećmi od 1907 do 1921 roku. Była członkinią Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie.

Pochowana w Warszawie na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 35-3-24/25)^[3].

Ważniejsze prace naukowe

• Rozwój pojęciowy dziecka w okresie 6–12 lat (1899)
• O powinnościach nauczyciela i jego kształceniu (1915)

Przypisy

Bibliografia

• W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Żak, Warszawa 1996, s. 280.
• Krystyna Ostrowska: Szycówna Aniela. W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 190–191.

Linki zewnętrzne

• Prace Anieli Szycównej w serwisie Polona.pl