Anna Ptaszycka
| Data i miejsce urodzenia | 13 października 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 października 1967 |
| Zawód, zajęcie | architektka |
| Odznaczenia | |
   | |
Anna Jadwiga Ptaszycka (z domu Nowacka) (ur. 13 października 1911 w Warszawie, zm. 24 października 1967 w Krakowie) – polska architektka.
Życiorys
Córka Michała[1]. Od wczesnej młodości działała w harcerstwie. Studiowała na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, po ukończeniu nauki w 1936 poślubiła architekta Tadeusza Ptaszyckiego.
Podczas II wojny światowej prowadziła badania nad organizacją miejskich terenów zielonych, brała udział w walce konspiracyjnej w szeregach Związku Walki Zbrojnej, a następnie w Armii Krajowej. Po wybuchu powstania warszawskiego przyłączyła się do walk, osiągnęła stopień podporucznika i otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami. Ponadto otrzymała Złoty Krzyż Zasługi (1954)[2] i Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954)[1].
Od lutego 1945 zaangażowała się w prace Biura Odbudowy Stolicy, w listopadzie tego samego roku dołączyła do męża, który za namową gen. Mariana Spychalskiego przyjął propozycję pracy w ramach Wrocławskiej Dyrekcji Odbudowy. Poza pracą w Biurze Planu Wrocławia pracowała naukowo w Katedrze Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej pod kierunkiem Tadeusza Wróbla. W 1950 obroniła na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej pracę doktorską na temat "Zieleni Wrocławia", kilka miesięcy później dołączyła do męża, który od roku mieszkał w Krakowie.
Od 1950 przez dwa lata była adiunktem na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Należała do grupy współorganizatorów Pracowni Planu Ogólnego, a następnie prowadziła ją do czerwca 1955. Miesiąc później została kierownikiem Miejskiej Pracowni Urbanistycznej Prezydium Rady Narodowej miasta Krakowa. Była członkiem Komisji Urbanistyki i Architektury Polskiej Akademii Nauk i Rady Narodowej miasta Krakowa.
W 1950 opublikowała monografię pt. Przestrzenie zielone w miastach (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 227 ss.). W 1956 ukazała się pierwsza urbanistyczno-architektoniczna monografia Wrocławia, w której dwa pierwsze rozdziały zostały napisane przez Annę Ptaszycką.
W 1958 poważnie zachorowała i zmuszona była ograniczyć pracę zawodową, mimo to uczestniczyła w pracach SARP, podczas jednego z zebrań Oddziału Krakowskiego zasłabła i nie odzyskawszy przytomności zmarła mając 56 lat. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim, kw. LXVIII, rząd 11, miejsce 10.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Zenon Prętczyński, Wspomnienia o profesorach Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (z lat studiów 1947–1952), Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2005, s. 98-99.. dbc.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-30)].
- Izabela Miczyńska "O dr. Annie Ptaszyckiej" Tygodnik Salwatorski Numer: 11/117 z 16 marca/1997
- Muzeum Powstania Warszawskiego, Powstańcze biogramy - Anna Ptaszycka
- Sejm Wielki, biogram Anny Jadwigi z Nowackich Ptaszyckiej
