Antiochos z Askalonu

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2022-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Antiochos z Askalonu (ur. między początkiem lat trzydziestych a końcem lat dwudziestych II w. p.n.e., zm. po 69 roku p.n.e.) – starożytny filozof platońskiej Akademii (piąta Akademia) doby eklektyzmu. Do naszych czasów nie zachowało się żadne z pism Antiochosa[potrzebny przypis].

Był uczniem Filona z Laryssy[1]. Wykształcenie filozoficzne otrzymał Antiochos nie tylko u Filona, lecz również u stoika Mnesarchosa[2]. Po rozpoczęciu wojen Rzymu z Mitrydatesem opuścił wraz z nim Ateny. Powrócił tam ok. 84 r. p.n.e. i został scholarchą Akademii. Jego wykładów słuchał m.in. Cyceron[3].

Antiochos z Askalonu nauczał, że prawda istnieje i jest poznawalna. Był przekonany, że nauki Platona i Arystotelesa, a także nauki stoików mówią to samo. Kierunki te wyrażały te same treści za pomocą różnych słów[4].

W fizyce, logice i etyce popierał stoików. Nauczał życia zgodnego z rozumną naturą. Zarówno cnota, jak i dobra materialne są konieczne do szczęścia[4].

Przypisy

  1. Eklektycy akademiccy. W: Historia filozofii. Pod redakcją G. F. Aleksandrowa, B. E. Bychowskiego, M.B. Mitina, Pawła Judina. Tłum. z rosyjskiego Aleksander Neyman, Roman Korab-Żebryk, Bogdan Kupis. T. I: Filozofia starożytna i średniowieczna. Warszawa: Książka i Wiedza, 1961, s. 418. (pol.).
  2. Akademia – FILON, ANTIOCHOS i inni. W: Historia filozofii. Pod redakcją G. F. Aleksandrowa, B. E. Bychowskiego, M.B. Mitina, Pawła Judina. Tłum. z rosyjskiego Aleksander Neyman, Roman Korab-Żebryk, Bogdan Kupis. T. I: Filozofia starożytna i średniowieczna. Warszawa: Książka i Wiedza, 1961, s. 351–352. (pol.).
  3. Kazimierz FeliksK.F. Kumaniecki Kazimierz FeliksK.F., Cyceron i jego współcześni, Wyd. 2, Warszawa: "Czytelnik", 1989, ISBN 978-83-07-01455-5 [dostęp 2024-01-25] .
  4. a b RomanR. Majeran RomanR., Giovanni Reale, Historia filozofii starożytnej. Tom IV: Szkoły epoki cesarstwa, przełożył Edward Iwo Zieliński, Lublin 1999, RW KUL, ss. 696 + mapka, „Vox Patrum”, 36, 1999, s. 577–583, DOI: 10.31743/vp.7868, ISSN 2719-3586 [dostęp 2024-01-25] .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000078572675, 0000000387530305, 0000000053851555
  • VIAF: 5721820, 2062421, 316749254, 4100162669531555500004, 331149294371380522405, 426168048974238410008
  • LCCN: no96048216
  • GND: 118503421
  • LIBRIS: dbqtz2rx5kg0jk4
  • SUDOC: 160181445
  • BNE: XX833306
  • NTA: 069753636
  • BIBSYS: 95005682
  • NUKAT: n2006104313
  • J9U: 987007257883405171
  • CANTIC: a10551657
  • WorldCat: viaf-5721820
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3869886
  • Britannica: biography/Antiochus-of-Ascalon
  • Treccani: antioco-di-ascalona
  • SEP: antiochus-ascalon
  • NE.se: antiochos-från-askalon
  • SNL: Antiokhos_fra_Askalon
  • VLE: antiochas-askalonietis
  • DSDE: Antiochos_fra_Askalon
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 3079