Antoine Busnois : Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoine Busnois

Data i miejsce urodzenia

ok. 1430
prawdop. Busnes

Pochodzenie

flamandzkie

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1492
Brugia

Gatunki

muzyka poważna, muzyka średniowieczna

Zawód

kompozytor, poeta

Multimedia w Wikimedia Commons

Antoine Busnois, także de Busne, Busnays, Bunois^[1] (ur. ok. 1430^[2], zm. 6 listopada 1492 w Brugii^[1]) – flamandzki kompozytor i poeta okresu późnego średniowiecza.

Pochodził przypuszczalnie z okolic Busnes^[2]. Od 1467 roku śpiewak w kapeli dworskiej księcia burgundzkiego Karola Śmiałego, przypuszczalnie towarzyszył księciu w jego podróżach. Utrzymywał znajomość z Jeanem Molinetem, z którym wymieniał rymowaną korespondencję^[1]. Po śmierci Karola w 1477 roku w służbie Marii Burgundzkiej^[2]^[3]. Nieznane są informacje z późnego okresu jego życia poza tym, że pełnił funkcję rector cantoriae w kościele Saint-Sauveur w Brugii^[3].

Przez współczesnych sobie ceniony na równi z Johannesem Ockeghemem, którego według informacji przekazanej przez Guillaume’a Crétina był uczniem. Johannes Tinctoris określił Busnoisa i Ockeghema mianem lumina claritatis inter recensiores compositores i dedykował im swój traktat Liber de natura et propriatate tonorum^[1].

Tworzył świecką muzykę dworską w stylu szkoły burgundzkiej. Z jego twórczości zachowało się ponad 60 chansons na 3 i 4 głosy, głównie rymowane ronda. Był także autorem mszy L’homme armé, 2 magnificatów na 3 głosy i 9 motetów 3- i 4-głosowych. Ponadto przypisuje mu się msze Ecce ancilla i O crux lignum^[1]. Utwory Busnoisa zachowały się w licznych rękopisach, m.in. w Śpiewniku głogowskim^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 465. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b ^c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 121. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 130. ISBN 978-0-19-957854-2.