Antonia Mesina

Błogosławiona
Antonia Mesina
dziewica
męczennica
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1919
Orgosolo (Sardynia)

Data i miejsce śmierci

17 maja 1935
Orgosolo

Czczona przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

4 października 1987
Bazylika św. Piotra na Watykanie
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

17 maja

Data i miejsce śmierci

17 maja 1935
Orgosolo

Przyczyna śmierci

morderstwo

Rodzice

Agostino Mesina, Rubanu Mesina z d. Grace

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Antonia Mesina (ur. 21 czerwca 1919 w Orgosolo, zm. 17 maja 1935 tamże) – włoska męczennica chrześcijańska, błogosławiona Kościoła katolickiego. Wspominana jest w dniu 17 maja.

Żywot

Antonia Mesina urodziła się w Orgosolo, w diecezji Nuoro jako drugie z dziesięciorga dzieci Agostino Mesina, wiejskiego policjanta i Rubanu Grace[1]. Została ochrzczona w parafii św. Piotra Apostoła, co zostało potwierdzone w dniu 10 listopada 1920 przez biskupa Nuoro.

W wieku siedmiu lat przeżywała swoją pierwszą komunię świętą. Była członkiem Akcji Katolickiej Młodzieży Żeńskiej[2].

Rano w dniu 17 maja 1935 roku, po mszy w kościele parafialnym udała się do lasu w poszukiwaniu drewna opałowego potrzebnego do wypieku chleba w domu. Po drodze spotkała sąsiada, Annedda Castangia, późniejszego głównego świadka w procesie beatyfikacyjnym[3][4]. W czasie zbierania kolejnej wiązki drewna Antonia została zaatakowana przez młodego chłopaka dwudziestoletniego Ignazio Catgiu, który zaciągnął ją w krzaki i próbował zgwałcić. Gdy dziewczyna stawiała zacięty opór, Catgiu zaczął masakrować dziewczynę rzucając w nią kamieniami. Ostatnie uderzenie wielkim kamieniem roztrzaskało czaszkę i zniekształciło twarz. Antonia Mesina nie miała nawet szesnastu lat, kiedy została zabita[5]. W pogrzebie uczestniczyło całe Orgosolo, a odbył się on w dniu 19 maja. Ignazio Catgiu, został złapany i skazany na śmierć 27 kwietnia 1937, rozstrzelany 5 sierpnia tego roku w Pratosardo w mieście Nuoro[3].

Beatyfikacja

Została beatyfikowana 4 października 1987 przez papieża Jana Pawła II razem z Marcelim Callo i Pieriną Morosini[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. Umarła, wybaczając swojemu mordercy, FRONDA.PL, 0 [dostęp 2023-10-16]  (pol.).
  2. CNA, Blessed Antonia Mesina [online], Catholic News Agency [dostęp 2023-10-16]  (ang.).
  3. a b RenzoR. Gualà RenzoR., Annedda Castangia, la 97enne testimone vivente dell'aggressione ad Antonia Mesina [online], L'Unione Sarda.it, 17 maja 2019 [dostęp 2023-10-16]  (wł.).
  4. Orgosolo. Annedda Castangia compie 100 anni. Fu testimone dell'aggressione ad Antonia Mesina [online], www.sardegnalive.net [dostęp 2023-10-16]  (wł.).
  5. Antonia Mesina [online], www.causesanti.va [dostęp 2023-10-16]  (wł.).
  6. Błogosławieni Jana Pawła II. wiara.pl. [dostęp 2013-02-25].

Bibliografia

  • Blessed Antonia Mesina. SQPN. [dostęp 2012-04-25]. (ang.).
  • Antonia Mesina. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2013-02-25].

Linki zewnętrzne

  • Antonio Borrelli: Beata Antonia Mesina. Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2012-04-25]. (wł.).


  • p
  • d
  • e
Męczennice katolickie „in defensum castitatis”

Kontrola autorytatywna (osoba):