Argonauci

Argonauci (gr. l.mn. Ἀργοναῦται Argonautai, ‘żeglarze na Argo’, l.poj. Ἀργοναύτης Argonaútēs, łac. Argonautae) – w mitologii greckiej 52 uczestników wyprawy do Kolchidy po „złote runo” cudownego barana.

Ta sekcja wymaga uzupełnienia informacji. Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: rozwinięcie i dokładniejszy opis zdarzeń na podstawie dostępnych opracowań. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Mityczni bohaterowie helleńscy, którzy pod wodzą Jazona wyruszyli okrętem Argo („Szybki”) do Kolchidy po złote runo baranka. Wśród nich znaleźli się: Boreadzi – skrzydlaci bracia, siłacz Herakles, pieśniarz Orfeusz, Tezeusz – pogromca Minotaura, Kastor i Polideukes – bliźniaczy bracia, piękna Atalanta i inni. Podczas wyprawy spotkały ich różne przygody, m.in. na Lemnos, w Tracji i Cieśninie Bosfor.

Mit o Argonautach dostarczył tematu sztukom plastycznym (Ercole de’ Roberti, Jean-François de Troy), literaturze (m.in. Apollonios z Rodos, R. Graves) i muzyce (G. Mahler, Witold Dąbrowski i Edward Pałłasz w Piosence o Kolchidzie i in.).

Recepcja

• Do legendy o argonautach nawiązywała nazwa Akademii Argonautów – pierwszego w historii świata towarzystwa geograficznego^[1][2] .

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Argonauci

Zobacz hasło Argonauta w Wikisłowniku

Zobacz w Wikiźródłach Argonauci

• Medea

Przypisy

Bibliografia

• Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Poznań, Wydawnictwo Poznańskie, 1989 ISBN 83-210-0677-9.
• Vojtech Zamarovský, Bohovia a hrdinovia antických bájí, Bratislava, Vydal Perfekt a.s., 1998 ISBN 80-8046-098-1.
• W. Kopaliński: Słownik mitów i kultury tradycji. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987, s. (hasło Akademia Argonautów). ISBN 83-06-00861-8.
• Edward Dahl: Sphaerae Mundi: Early Globes at the Stewart Museum. Montreal: McGill-Queen’s Press - MQUP, 2000. ISBN 978-0-7735-6907-2.