Arthraerua leubnitziae
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | goździkopodobne | ||
| Rząd | goździkowce | ||
| Rodzina | szarłatowate | ||
| Rodzaj | Allmaniopsis | ||
| Gatunek | Arthraerua leubnitziae | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Allmaniopsis fruticulosa (Kuntze) Schinz H.G.A.Engler & K.A.E.Prantl, Nat. Pflanzenfam. 3(1a): 109 (1894)[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
| |||
| |||
Arthraerua leubnitziae (Kuntze) Schinz – gatunek roślin z rodziny szarłatowatych reprezentujący monotypowy rodzaj Arthraerua. Jest endemitem Namibii[3].
Morfologia
- Pokrój
- Gęsto rozgałęziony, kopulasty i częściowo gruboszowaty półkrzew[4].
- Liście
- Silnie zredukowane[4].
- Kwiaty
- Drobne, obupłciowe, zebrane w gęste kłosy o owłosionej osi, w obrębie których wyrastają pojedynczo w kątach przysadek. Listków okwiatu jest 5, są one wolne i szczeciniasto zakończone. Pręcików jest 5, wolnych, z prątniczkami u ich nasady. Zalążnia z pojedynczym zalążkiem zwieńczona krótką szyjką słupka i główkowatym znamieniem[4].
- Owoce
- Cienkościenne, jednonasienne torebki opadające otulone trwałym okwiatem[4].
Systematyka
Gatunek reprezentuje monotypowy rodzaj Arthraerua (Kuntze) Schinz z rodziny szarłatowatych Amaranthaceae w jej szerokim ujęciu (obejmującym komosowate Chenopodiaceae). W obrębie rodziny rodzaj sytuowany jest w podrodzinie Amaranthoideae[4].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-07-07] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-07-07] (ang.).
- ↑ a b c Arthraerua leubnitziae (Kuntze) Schinz. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-07-07].
- ↑ a b c d e KlausK. Kubitzki KlausK., J.G.J.G. Rohwer J.G.J.G., V.V. Bittrich V.V. (red.), Flowering plants, dicotyledons: magnoliid, hamamelid, and caryophyllid families, Berlin 1993, s. 85, ISBN 978-3-662-02899-5, OCLC 861705944 .
