Aslan

Ten artykuł od 2011-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Aslan

Postać z Opowieści z Narnii
Rzeźba przedstawiająca Aslana na CS Lewis Square w Belfaście
Pierwsze wystąpienie	Lew, czarownica i stara szafa
Ostatnie wystąpienie	Ostatnia bitwa
Twórca	C.S. Lewis

Aslan – fikcyjna postać z cyklu powieściowego Opowieści z Narnii C.S. Lewisa, tytułowy lew z części pierwszej sagi – Lew, czarownica i stara szafa.

Pochodzenie nazwy

Słowo aslan pochodzi z języka tureckiego i oznacza „lew”.

Charakterystyka

Aslan to potężny i majestatyczny lew, jednocześnie dobry, lecz zarazem groźny. Jest synem Władcy-Zza-Morza. Ma złotą, błyszczącą grzywę i poważne, przenikliwe oczy. Jego głos jest głęboki i trochę dziki. Aslan jest stworzycielem Narnii, a zarazem jej władcą i opiekunem. Jest nieśmiertelną istotą. Jego siedziba mieści się na potężnej górze, położonej za oceanem, z której widać całą Narnię.

Jako jedyna postać występuje w każdej z kronik, mająca decydujący wpływ na losy innych bohaterów. W Lwie, czarownicy i starej szafie ukazany jest jako odkupiciel, który oddaje swoje życie, aby uchronić innych przed karą za grzech (w tym przypadku zdrady Edmunda), a potem zmartwychwstaje^[1].

W Księciu Kaspianie wyzwala Narnię spod jarzma okupujących ją Telmarów; w Podróży „Wędrowca do Świtu” przyczynia się do nawrócenia Eustachego, nieznośnego chłopca przemienionego w smoka, który dzięki Aslanowi powraca do ludzkiej postaci.

W Srebrnym krześle Aslan wysyła dwoje dzieci na poszukiwania zaginionego królewicza Riliana i przekazuje im wskazówki – przykazania, których mają się trzymać, aby dotrzeć do celu. Ostatecznie tylko Jego imię jest w stanie przezwyciężyć moc złej Czarownicy, która więzi następcę tronu w podziemiach; w tomie Koń i jego chłopiec Aslan, choć z ukrycia, kieruje poczynaniami młodego chłopca Szasty, który jest zagubionym synem króla Archenlandii, pomaga także kalormeńskiej dziewczynie Arawis, ucząc ją przy tym, że każdemu opowiada tylko jego historię;

W Siostrzeńcu czarodzieja, który jest pierwszym chronologicznie tomem opowieści, Aslan stwarza Narnię, przywołuje stworzenia, rośliny, gwiazdy i ziemię, aby się obudziły, wyznacza spośród zwierząt grupę tych, które otrzymują dar mowy, przykazuje im, aby nie zdziczały, gdyż na powrót zamienią się w zwykłe zwierzęta, które nie potrafią mówić;

W Ostatniej bitwie potężny Lew jest sędzią, przywołuje do siebie te istoty, które w niego wierzyły, te natomiast, które nie wyznały jego imienia, odchodzą w cień. Aslan prowadzi wszystkich dobrych bohaterów Opowieści z Narnii „dalej wzwyż i dalej w głąb”, aż do serca nowego, wspaniałego kraju, który okazuje się być prawdziwą Narnią.

Odniesienia do Biblii i chrześcijaństwa

Postać Aslana interpretowana jest jako narnijski odpowiednik Chrystusa^[1]. Jest on synem Wielkiego Władcy-Zza-Morza, jak Chrystus – Boga Ojca. Przybywa, by wyzwolić Narnię spod władzy złej czarownicy. Musi z jej ręki ponieść dobrowolną śmierć, co jest aluzją do śmierci krzyżowej Chrystusa. Z czasem Aslan zaczyna pojawiać się coraz rzadziej, by pod koniec czasów znów pojawić się w pełnej mocy. Aslan oświadcza ponadto rodzeństwu Pevensie, że istnieje także w innych niż Narnia światach, tyle że w innej postaci^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Marek Oziewicz: Magiczny urok Narnii. Poetyka i filozofia „Opowieści z Narnii” C.S. Lewisa. Kraków: Universitas, 2005.brak strony w książce