Aster nowobelgijski

Aster nowobelgijski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

Symphyotrichum

Gatunek

aster nowobelgijski

Nazwa systematyczna
Symphyotrichum novi-belgii (L.) G.L.Nesom
Phytologia 77: 287 (1995)[3]
Synonimy
  • Amellus divaricatus Gaterau
  • Amellus novae-belgii (L.) Opiz
  • Aster adulterinus Willd.
  • Aster aestivus Aiton
  • Aster aestivus var. angustifolius Nees
  • Aster aestivus var. laetiflorus A.Gray
  • Aster argutus Nees
  • Aster bicolor Dietr. ex DC.
  • Aster brumalis Nees
  • Aster caespitosus Lindl.
  • Aster carneus Nees
  • Aster crenifolius var. arcuans (Fernald) Cronquist
  • Aster eminens var. laevigatus Nees
  • Aster floribundus Willd.
  • Aster foliaceus var. arcuans Fernald
  • Aster foliaceus var. sublinearis Griscom & R.J.Eaton
  • Aster hiemalis Nees
  • Aster johannensis Fernald
  • Aster junceus Aiton
  • Aster junceus var. major Willd. ex Nees
  • Aster laevigatus Lam.
  • Aster lateralis Nees
  • Aster laxifolius Nees
  • Aster laxifolius var. carneus (Nees) Lindl. ex DC.
  • Aster laxifolius var. salicifolius Lindl. ex DC.
  • Aster laxus Torr. & A.Gray
  • Aster longifolius Lam.
  • Aster longifolius var. albiflorus DC.
  • Aster longifolius var. brevirameus DC.
  • Aster longifolius var. densiflorus DC.
  • Aster longifolius var. laevigatus (Nees) DC.
  • Aster longifolius var. major Willd. ex DC.
  • Aster longifolius f. pallens J.W.Moore
  • Aster luxurians Spreng.
  • Aster novi-belgii L.
  • Aster novi-belgii var. adulterinus (Willd.) Thell.
  • Aster novi-belgii var. ampliflorus Nees
  • Aster novi-belgii var. atlanticus E.S.Burgess
  • Aster novi-belgii var. brittonii E.S.Burgess
  • Aster novi-belgii subsp. eunovibelgii Thell.
  • Aster novi-belgii var. floribundus (Willd.) DC.
  • Aster novi-belgii subsp. floribundus (Willd.) Thell.
  • Aster novi-belgii subsp. johannensis (Fernald) A.G.Jones
  • Aster novi-belgii var. johannensis (Fernald) A.G.Jones
  • Aster novi-belgii var. laevigatus (Lam.) A.Gray
  • Aster novi-belgii subsp. laevigatus (Lam.) Thell.
  • Aster novi-belgii var. minor Nees
  • Aster novi-belgii var. rosaceus J.Rousseau
  • Aster novi-belgii f. roseus E.L.Rand & Redfield
  • Aster novi-belgii var. thyrsiflorus (Hoffm.) A.Gray
  • Aster onustus Nees
  • Aster onustus var. squarrosus DC.
  • Aster praealtus Torr. & A.Gray
  • Aster rolandii Shinners
  • Aster salicifolius Nees
  • Aster serotinus Willd.
  • Aster spectabilis Willd.
  • Aster squarrosulus Nees
  • Aster squarrosulus var. albiflorus Nees
  • Aster tardiflorus Willd.
  • Aster thyrsiflorus Hoffm.
  • Aster thyrsiflorus var. squarrosus Lindl.
  • Aster unctuosus Steud.
  • Aster uniflorus Moench
  • Aster vaurealis J.Rousseau
  • Aster virgineus Nees
  • Crinitaria humilis Hook.
  • Symphyotrichum longifolium (Lam.) G.L.Nesom
  • Symphyotrichum novi-belgii var. laevigatus (Lam.) B.Bock
  • Symphyotrichum unctuosum Nees[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Kwiatostan

Aster nowobelgijski (Symphyotrichum novi-belgii) – gatunek z rodziny astrowatych, dawniej tradycyjnie wyróżniany w ramach rodzaju aster w randze gatunku (jako Aster novi-belgii L.)[4][5][6]. Używana jest też inna polska nazwa – aster wirginijski, lub zwyczajowa – marcinki. Pochodzi z Ameryki Północnej[5]. Roślina jest uprawiana w wielu rejonach świata jako ozdobna.

Morfologia

Łodygi
Sztywne, wzniesione, wysokość do 1,5 m, jedynie górą kutnerowato owłosione.
Liście
Różnokształtne – od lancetowatych do jajowatych.
Kwiaty
Koszyczki średnicy 4 cm, zebrane w szczytową wiechę. Kwiaty języczkowate, różnobarwne (białawe, lila, niebieskawe, różowe). Kwiaty rurkowate żółte.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie nad rzekami. Kwitnie od sierpnia do listopada. Gatunek charakterystyczny związku Senecion fluviatilis[7].

Zmienność

Gatunek zróżnicowany na cztery odmiany[8][3]:

  • Symphyotrichum novi-belgii var. crenifolium (Fernald) Labrecque & Brouillet
  • Symphyotrichum novi-belgii var. elodes (Torr. & A.Gray) G.L.Nesom
  • Symphyotrichum novi-belgii var. novi-belgii
  • Symphyotrichum novi-belgii var. villicaule (A.Gray) Labrecque & Brouillet

Odmiany ozdobne

Wyhodowano liczne odmiany ozdobne, również o pełnych i półpełnych kwiatach[9]. M.in. są to[9]:

  • 'Court Herald' – o dużych, półpełnych kwiatach morwowej barwy
  • 'Ernest Ballard' – odmiana wysoka (do 1 m) o dużych purpurowoczerwonych kwiatach
  • 'Audrey' – odmiana niska (do 30 cm) o zwartym pokroju i lawendowoniebieskich kwiatach

Uprawa

Nadaje się na rabaty kwiatowe i na kwiat cięty. W Polsce jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 3-9)[9]. Roślina łatwa w uprawie. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku lub w półcieniu, na przepuszczalnej i żyznej ziemi. Powinna mieć stale wilgotną glebę. Odmianom wysokim należy zapewnić podparcie. Po przekwitnięciu rośliny przycina się przy ziemi. Rozmnaża się przez podział jesienią lub wiosną przez zdrewniałe sadzonki. Od wiosny do lata należy dość silnie nawozić. Rośliny mogą być atakowane przez mączniaka prawdziwego astrowatych, szarą pleśń, mszyce i ślimaki[9].

Przypisy

  1. Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20]  (ang.).
  2. Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15]  (ang.).
  3. a b c Symphyotrichum novi-belgii (L.) G.L.Nesom. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-03-14].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
  5. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-06-15].
  6. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  7. WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
  8. The Plant List [dostęp 2014-01-24].
  9. a b c d GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 392593
  • Flora of North America: 250067663
  • FloraWeb: 32551
  • GBIF: 3151558
  • identyfikator iNaturalist: 169474
  • IPNI: 981864-1
  • ITIS: 522227
  • NCBI: 199233
  • identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): gcc-31839
  • Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:981864-1
  • Tela Botanica: 66600
  • identyfikator Tropicos: 50272867
  • USDA PLANTS: SYNO3